Λουδοβίκος ο Γερμανικός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 22:
==Τελευταία χρόνια==
[[File:Ludwig der Deutsche.jpg|thumb|right|200px|Σφραγίδα (σιγίλλιον) του Λουδοβίκου Β΄.]]
Τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του Λουδοβίκου του Γερμανικού ήταν έντονα ταραχώδη με την επανάσταση των γιων του, ο μεγαλύτερος γιος του Καρλομάνος της Βαυαρίας επαναστάτησε δύο φορές (861, 863). Οι μικρότεροι γιοι του Λουδοβίκος ο Νεώτερος και Κάρολος ο Παχύς προχώρησαν σε νέα επανάσταση. Ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός παραχώρησε στον Καρλομάνο το βασίλειο της Βαυαρίας με τον ίδιο τρόπο που το είχε δεχτεί και ο ίδιος από τον πατέρα του (864). Την επόμενη χρονιά μοίρασε το υπόλοιπο βασίλειο του στους γιους του : ο Λουδοβίκος πήρε την Φρανκονία και την Θουρυγγία και ο Κάρολος ο Παχύς την [[Σουαβία]]. Μια αναφορά ότι ο ανεψιός του [[Λουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας]] είχε πεθάνει τον συμφιλίωσε με τους γιους του επειδή ήθελε να δώσει το βασίλειο της Ιταλίας στον γιο του Καρλομάνο, τις προσπάθειες διέκοψαν ο ίδιος ο Λουδοβίκος Β΄ που δεν είχε πεθάνει στην πραγματικότητα και ο Κάρολος ο Φαλακρός. Ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός πέθανε στην [[Φραγκφούρτη]] (28 Αυγούστου 876) ενώ ετοίμαζε νέο πόλεμο, τάφηκε στο Αβαείο του [[Λορς]], άφησε τρεις γιους και τρεις κόρες. Οι τρεις γιοι του παρά την άσχημη συμπεριφορά που είχαν δείξει και τις εξεγέρσεις κληρονόμησαν κανονικά τα βασίλεια τους. Ο ανατολικός αυτοκράτορας [[Βασίλειος Α΄]] έστειλε απεσταλμένους να συναντηθούν με τον Λουδοβίκο στο [[Ρέγκενσμπουργκ]] (872, 873), του τόνισαν ότι η φήμη του ήταν τόσο μεγάλη που είχε φτάσει μέχρι την [[Κωνσταντινούπολη]].
Γραμμή 28 ⟶ 29 :
==Θρύλοι==
[[
Δεν υπάρχει σαφής περιγραφή στα γεγονότα την εποχή της βασιλείας του Λουδοβίκου του Γερμανικού στο βασίλειο των Ανατολικών Φράγκων επειδή έχουν διασωθεί μόνο 172 βασιλικά έγγραφα τα 50 χρόνια που κυβέρνησε. Ο πατέρας του Λουδοβίκος ο Ευσεβής είχε περίπου 18 πιστοποιήσεις τον χρόνο, ο ετεροθαλής αδελφός του Κάρολος ο Φαλακρός αντίστοιχα 12.<ref>Hartmann, Wilfried (2002). Ludwig der Deutsche. Darmstadt</ref> Πολλές φορές
Η [[Περιοχή Ρήνου-Μάιν]] σαν πρώην υποτελές δουκάτο περιείχε την Φραγκφούρτη, το [[Μάιντς]], το [[Βορμς]] και πλήθος από αυτοκρατορικά ανάκτορα και θησαυρούς. Τοποθετημένη στο επίκεντρο του βασιλείου των Ανατολικών Φράγκων ήταν εύκολα προσβάσιμη οδικά, το αποτέλεσμα ήταν ότι συγκλήθηκε στην περιοχή ένας μεγάλος αριθμός από αυτοκρατορικές Συνόδους.<ref>Deutinger, Roman (2006). Konigsherrschaft im Ostfrankischen Reich. Eine pragmatische Verfassungsgeschichte der spaten Karolingerzeit. Ostfildern</ref> Το προσωνύμιο ''"Γερμανικός"'' παρουσιάστηκε τον 18ο αιώνα.<ref>Hartmann, Wilfried (2002). Ludwig der Deutsche. Darmstadt. σ. 1</ref> Οι Δυτικοί Φράγκοι στην εποχή του τον έλεγαν ''"βασιλεύς της Γερμανίας"'' ή ''"βασιλεύς των Τευτόνων"''. Οι όροι ''"Γερμανία"'' και ''"Γερμανοί"'' ήταν αρχαίες Λατινικές ονομασίες που προσδιόριζαν την περιοχή ανατολικά του [[Ρήνος|Ρήνου]] και τους κατοίκους της.<ref>Geuenich, Deiter (2000). Ludwig "der Deutsche" und die Entstehung des ostfrankischen Reiches</ref> Στις πηγές τις εποχής καταγράφεται ως ''"Λουδοβίκος ο Ευσεβής"''.
| |||