Γυάλινος Κόσμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →‎Το έργο και η προσωπική ζωή του συγγραφέα: Πρόσθεσα φωτογραφία του συγγραφέα καθώς δεν υπήρχε ήδη κάποια.
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Θεατρικό έργο
| Τίτλος = Γυάλινος Κόσμος
| Συγγραφέας = [[ΤένεσιΤενεσί Ουίλιαμς]]
| Ρόλοι = Τομ, Τζιμ, Αμάντα, Λώρα
| Σκηνικό =
Γραμμή 7:
| Πανελλήνια Πρεμιέρα = [[1946]]
}}
Ο '''''Γυάλινος Κόσμος''''' ([[αγγλικά|αγγλικός]] τίτλος: ''The Glass Menagerie'', ''Το Γυάλινο Θηριοτροφείο'') είναι θεατρικό έργο του [[ΗΠΑ|Αμερικανού συγγραφέα]] [[ΤένεσιΤενεσί Ουίλιαμς]]. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1944 στο θέατρο Σιβίκ (Civic) του [[Σικάγο|Σικάγου]] και την επόμενη χρονιά στη [[Νέα Υόρκη]] (Θέατρο Playhouse, Μάρτιος 1945), όπου κέρδισε το Βραβείο New York Drama Critics Circle Award. Αποτέλεσε τη πρώτη μεγάλη θεατρική επιτυχία του [[Τένεσι Ουίλιαμς]], που καθιερώθηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους θεατρικούς συγγραφείς του αιώνα.
 
==Πλοκή==
Γραμμή 17:
 
==Το έργο και η προσωπική ζωή του συγγραφέα==
[[Αρχείο:Tennessee Williams.jpg|μικρογραφία|ΤένεσιΤενεσι Ουίλιαμς (1965)]]
Σε πολλά από τα έργα του, ο [[ΤένεσιΤένεσί Ουίλιαμς]] ενσωματώνει στοιχεία της δικής του προσωπικής ζωής και των παιδικών του χρόνων με την οικογένειά του. Ο ''Γυάλινος Κόσμος'' θεωρείται το πιο αυτοβιογραφικό έργο του Αμερικανού συγγραφέα. Στην ουσία, περιγράφει την ίδια του την οικογένεια. Ο πατέρας του, μια αυστηρή πατριαρχική φιγούρα, τον θεωρούσε ουσιαστικά "απόντα" λόγω της δουλειάς του. Ο ''Τομ'' του έργου είναι ο ίδιος ο συγγραφέας (το πραγματικό μικρό όνομα του [[Τένεσι Ουίλιαμς|Ουίλιαμς]] ήταν Τόμας), η ''Αμάντα'' είναι η μητέρα του, μια αριστοκρατική γυναίκα, ωστόσο υπερπροστατευτική, αλλά κυρίως έχει επηρεαστεί από την αδερφή του, Ρόουζ. Η Ρόουζ είναι η έμπνευση για τη ''Λώρα'', καθώς η ίδια έπασχε από σχιζοφρένεια κι είχε υποβληθεί σε λοβοτομή, με αποτέλεσμα να μείνει σχεδόν ανάπηρη για το υπόλοιπο της ζωής της.
 
Όπως παρατήρησε ο Πλωρίτης,<blockquote>''"Οι χαρακτήρες του γυάλινου κόσμου δεν σβήνουν μαζί με το έργο. Προεκτείνονται στα κατοπινά έργα του Ουίλλιαμς. Η Άλμα του '[[Καλοκαίρι και καταχνιά]]" είναι ομογάλακτη αδελφή της Λάουρας, κι ο ξεπεσμός της Άλμας στην τελευταία σκήνή του έργου συνεχίζεται δραματικός σ' ολόκληρο το "[[Λεωφορείον ο Πόθος]]", όπου η Μπλάνς Ντυ Μπουά ξαναγυρίζει στις φαντασιώσεις της Αμάντας του "Γυάλινου κόσμου". Ουσιαστικά σε όλα τα έργα του Ουίλλιαμς υπάρχει ένας βασικός χαρακτήρας, μία βασική κατάσταση: ο άνθρωπος (η γυναίκα κυριότατα), που ανήμπορος να πλάσει την πραγματικότητα σύμφωνα με τα όνειρά του και μη αντέχοντας τη θλιβερότητά της, γλιστράει στη φαντασία για να βρει μιαν υπνωτική λύτρωση.''" <ref>Μάριος Πλωρίτης, Θέατρο 61 </ref></blockquote>