Δύσπνοια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η αρχική προσέγγιση στην αποτίμηση αρχίζει με μία εκτίμηση του λεγόμενου «ABC» (airway-breathing-circulation, δηλ. αερισμός, αναπνοή και κυκλοφορία) και συνεχίζεται με λήψη του [[Ιατρικό ιστορικό|ιατρικού ιστορικού]] και ιατρική εξέταση.<ref name=Shiber06/>. Γνωρίσματα μιας σοβαρότερης καταστάσεως είναι μεταξύ άλλων η [[υπόταση]], η [[υποξαιμία]], η απόκλιση της τραχείας, η διανοητική σύγχυση, η ασταθής καρδιακή αρρυθμία, ο συριγμός, η [[κυάνωση]], η υπερβολική χρήση των παραπληρωματικών μυών (όπως ο [[στερνοκλειδομαστοειδής]]) και η απουσία ήχων αναπνοής.<ref name=Sarkar2006/>.

Διάφορες κλίμακες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ποσοτικοποιήσουν τον βαθμό της δύσπνοιας.<ref name=Rate2007>{{cite journal |author=Saracino A |title=Review of dyspnoea quantification in the emergency department: is a rating scale for breathlessness suitable for use as an admission prediction tool? |journal=Emerg Med Australas |volume=19 |issue=5 |pages=394–404 |date=Οκτώβριος 2007 |pmid=17919211 |doi=10.1111/j.1742-6723.2007.00999.x |url=}}</ref>. Υποκειμενικά μπορεί να βαθμονομηθεί σε μία κλίμακα από το 1 έως το 10 με αντίστοιχες περιγραφές (Τροποποιημένη κλίμακα του Borg).<ref name=Rate2007/>. Μία άλλη κλίμακα είναι η πεντάβαθμη «MRC breathlessness scale» (Κλίμακα δύσπνοιας MRC), που βασίζεται στις συνθήκες υπό τις οποίες εμφανίζεται η δύσπνοια και παρατίθεται στον πίνακα.<ref name=Stenton>{{cite journal |author=Stenton C |title=The MRC breathless scale |journal=Occup Med |year=2008 |volume=58 |pages=226–7 |doi=10.1093/occmed/kqm162 |pmid=18441368 |issue=3}}</ref>.