Μαρία Πολυδούρη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ανέφερα τις ποιητικές συλλογές που έχει εκδώσει η ίδια η ποιήτρια
Γραμμή 37:
== Έργο ==
Η Μαρία Πολυδούρη ανήκει στη γενιά του 1920 που καλλιέργησε το αίσθημα του ανικανοποίητου και της παρακμής. Ο έρωτας και ο θάνατος είναι οι δύο άξονες γύρω από τους οποίους περιστρέφεται η ποίησή της. Είναι μεστή από πηγαίο [[λυρισμός|λυρισμό]] που ξεσπά σε βαθιά θλίψη και κάποτε σε σπαραγμό, με εμφανείς επιδράσεις από τον έρωτα της ζωής της, [[Κώστας Καρυωτάκης|Κώστα Καρυωτάκη]], αλλά και τα [[μανιάτικα μοιρολόγια]]. Οι συναισθηματικές και συγκινησιακές εξάρσεις της Πολυδούρη καλύπτουν συχνά κάποιες τεχνικές αδυναμίες και στιχουργικές ευκολίες του έργου της. Ο [[Κώστας Στεργιόπουλος]] έχει πει για την Πολυδούρη<ref name="stergio">Κώστας Στεργιόπουλος (επιμ.), ''Η ελληνική ποίηση'', γ΄ τόμος, ''Η ανανεωμένη παράδοση'', Εκδ. Σοκόλη, Αθήνα 1980.</ref>: {{απόσπασμα|''Η Μαρία Πολυδούρη έγραφε τα ποιήματά της όπως και το ατομικό της ημερολόγιο. Η μεταστοιχείωση γινόταν αυτόματα και πηγαία'' [...] ''Γι' αυτήν η έκφραση εσήμαινε κατ' ευθείαν μεταγραφή των γεγονότων του εσωτερικού της κόσμου στην ποιητική γλώσσα με όλες τις γενικεύσεις και τις υπερβολές που της υπαγόρευε η ρομαντική της φύση.}}
 
Το 1926 κυκλοφορεί την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Οι τρίλλιες που σβήνουν» και το 1929 τη δεύτερη, με τίτλο «Ηχώ στο Χάος».
 
Το πρώτο άρθρο για την Μαρία Πολυδούρη που βασίζεται στο αρχείο της και το ημερολόγιό της ανήκει στη Βασιλική Μπόμπου-Σταμάτη και είναι δημοσιευμένο στην ''Ελληνική Δημιουργία'' 7(1954), σ. 617-624. Τα ''Άπαντα'' της Μαρίας Πολυδούρη κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά την δεκαετία του 1960 από τις Εκδόσεις Εστία, με επιμέλεια της [[Λιλή Ζωγράφου|Λιλής Ζωγράφου]].<ref name="zograf">Μαρία Πολυδούρη, ''Ἅπαντα'', εἰσαγωγή - ἐπιμέλεια Λιλῆς Ζωγράφου, ἐκδ. Ἑστία, Ἀθήνα 1961.</ref> Έκτοτε επανακυκλοφόρησαν από διάφορους εκδοτικούς οίκους. Ο συγγραφέας και ποιητής [[Κωστής Γκιμοσούλης]] έχει γράψει μία μυθιστορηματική βιογραφία της με τον τίτλο ''Βρέχει φως''.<ref name="gimos">Κωστής Γκιμοσούλης, ''Βρέχει φως'', εκδ. Κέδρος, Αθήνα 2003.</ref> Ποιήματά της έχουν μελοποιήσει Έλληνες συνθέτες, κλασικοί, έντεχνοι και ροκ &mdash; ανάμεσά τους οι Μενέλαος Παλλάντιος, Κωστής Κριτσωτάκης, [[Νίκος Μαμαγκάκης]], [[Γιάννης Σπανός]], [[Νότης Μαυρουδής]], [[Γιώργος Αρκομάνης]], Δημήτρης Παπαδημητρίου, [[Ανδρέας Α. Αρτέμης]], Μιχάλης Κουμπιός, Στέλιος Μποτωνάκης και τα συγκρότηματα «Πληνθέτες» και «Ηλιοδρόμιο» καθώς και ο μουσουργός Νίκος Φυλακτός σε έργα με φωνή και πιάνο<ref>{{cite web|url=http://armonikh.blogspot.gr/2014/06/blog-post_24.html?spref=fb&m=1|title=Νίκος Φυλακτός|work=ιστολόγιο Αρμονική}}</ref>. Σε αυτούς να προσθέσουμε τον Θάνο Ανεστόπουλο, τραγουδιστή του συγκροτήματος "Διάφανα Κρίνα" που μελοποίησε τα ποιήματα "Κοντά σου" και "Σαν πεθάνω".