Μπισκότο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''μπισκότο''' (''biskóto'') είναι [[γλύκισμα]] από [[ζύμη]] διαμορφωμένη σε μικρά και λεπτά κομμάτια, τα οποία ψήνονται καλά στο [[φούρνος|φούρνο]], ώστε να γίνουν τραγανά. Τα μπισκότα μπορεί να είναι γλυκά, αλμυρά, γεμιστά κλπ.

Στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]], μερικές χιλιετίες αργότερα, βγήκαν στο φως τοιχογραφίες εργατών που έψηναν "«παξιμάδια"». Σήμερα είναι γνωστό ότι οι Αιγύπτιοι ναύτες έπαιρναν στα ταξίδια τους φέτες ψωμιού από κεχρί με την ονομασία "''dhourra"''.

Άλλο ένα παρόμοιο παρασκεύασμα είναι στην αρχαία ελληνική κουζίνα οι "«πλακούντες"». Περιείχαν [[μέλι]], μυρωδικά, [[λίπος]], [[γάλα]] και [[μπαχαρικά]] και η ζύμη τους θύμιζε αυτήν του ψωμιού.

Στη [[ρωμαϊκή εποχή]] , τα αρτοποιεία παρασκεύαζαν τον "«στρατιωτικό άρτο"» ή αλλιώς "άρτο≈άρτο του ναυτικού"»,τον οποίο και αποκαλούσαν με την λατινική ονομασία <<''buccellum>>''. Ο [[άρτος]] αυτός αποτελούταν από αλεύρι και μάζευε νερό για τριάντα ήμερες χωρίς καθόλου μαγιά η αλάτι. Μετά το ψήσιμο το ψωμί αυτό μάζευε νερό αφού πρώτα κοβόταν σε μικρά κομματάκια και επικαλυπτόταν με πιπέρι και μελί. Έπειτα ψηνόταν ξανά για να διατηρηθεί για αρκετό καιρό. Υπήρχαν περίοδοι μεγάλων ταξιδίων που η ζύμη αυτή ψηνόταν και τέσσερις φορές.

Στην [[Περσία]] του 7ου αιώνα, αρτοποιοί πρόσθεσαν στην ζύμη αυτή βούτυρο , αυγά και κρέμα και για να γίνει πιο γλυκιά μελί και φρούτα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία των μπισκότων και των παξιμαδιών. Την εποχή που έγινε η εισβολή των μουσουλμάνων στην Ισπανία, αναπτυσσόταν το εμπόριο των μπαχαρικών και λόγω των σταυροφοριών τα μπισκότα εξαπλώθηκαν στην βόρεια Ευρώπη και στην Αραβία.

==Τροφή στρατιωτών &και ταξιδιωτών==

Το μπισκότο για μια περίοδο ήταν μια πρακτική τροφή σαν το [[ψωμί]] με την ιδιότητα να αποθηκεύεται και να διατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα, ένα “σπογγώδες«σπογγώδες και ξερό μείγμα αλευριού, αντιστεκόμενο καλά στη μούχλα”μούχλα». Έπαιξε σημαντικό ρόλο στα ταξίδια καθώς αποτελούσε ιδανική τροφή. Όλα τα πλοία ήταν εφοδιασμένα με πολύ σκληρά μπισκότα και οι ναυτικοί συνήθιζαν να τα βουτάνε στην άλμη η στον καφέ για να μπορέσουν να τα φάνε. Έμειναν ως [[βασική τροφή]] των ναυτικών μέχρι την εμφάνιση της κονσέρβας.