Μέγας Κωνσταντίνoς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση αλλαγών σχετικών με τη βιβλιογραφία περι εκτελέσεων Κρίσπου και Φαύστας σε επίπεδο άρθρου, χρειάζεται να γίνουν σε επίπεδο ενότητας
→‎Οι θάνατοι του Κρίσπου και της Φαύστας: Αλλαγές με βάση τα σχόλια του ανώνυμου χρήστη σχετικά με την ενότητα
Ετικέτες: αφαιρέθηκαν παραπομπές Οπτική επεξεργασία
Γραμμή 250:
Παρ' όλα αυτά, τα αποτελέσματα της Συνόδου δεν κατόρθωσαν να περιορίσουν τον Αρειανισμό. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Κωνσταντίνος άλλαξε στάση, ανακάλεσε τον Άρειο από την εξορία, και τιμώρησε με τον ίδιο τρόπο τον μεγάλο αντίπαλο του Αρείου στην Σύνοδο, τον Αθανάσιο, Αρχιδιάκονο της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας. Ο Αθανάσιος παρέμεινε εξόριστος μέχρι την άρση της ποινής από τον ίδιο τον Κωνσταντίνο, την ημέρα που βαπτίσθηκε Χριστιανός. Για τους λόγους της μεταστροφής αυτής του Κωνσταντίνου δεν υπάρχει απόλυτη συμφωνία μεταξύ των ιστορικών. Έχουν αναφερθεί λόγοι όπως η επίδραση της αυλής, οικογενειακοί λόγοι, η πολιτική επιρροή του Αρειανισμού στην Ανατολή κ.α
 
== Οι εκτελέσειςθάνατοι του Κρίσπου και της Φαύστας ==
Κάποια χρονική στιγμή μεταξύ [[15 Μαΐου]] και [[17 Ιουνίου]] του [[326]] συνελήφθη και εκτέλεστηκε, μετά από διαταγή του Κωνσταντίνου,πέθανε ο μεγαλύτερος γιος του (και γιος της Μινερβίνης), ο Κρίσπος με «ψυχρό δηλητήριο» στην [[Πούλα (Κροατία)|Πούλα]] της [[Κροατία]]ς.,<ref>Guthrie, 325–6.</ref> Τονενώ τον [[Ιούλιος|Ιούλιο]] ο Κωνσταντίνοςπέθανε εκτέλεσεκαι τη σύζυγό τουη Φαύστα, κατ' εντολή της μητέρας του Ελένης. Η Φαύστα αφέθηκε να πεθάνει σε ένα υπερθερμασμένο λουτρό.<ref>Guthrie, 326; Woods, "Death of the Empress," 70–72.</ref> Τα ονόματά τους διαγράφηκαν από πολλές επιγραφές, οι αναφορές στη ζωή τους αφαιρέθηκαν από τα φιλολογικά αρχεία, και η μνήμη τους καταδικάστηκε. O [[Ευσέβιος της Καισαρείας|Ευσέβιος]], για παράδειγμα, στο εγκώμιο του Κωνσταντίνου, που συνέθεσε από μεταγενέστερα αντίγραφα της Historia Ecclesiastica του, και της Vita Constantini δεν συμπεριλαμβάνει αναφορές στη Φαύστα ή στον Κρίσπο.<ref>Guthrie, 326; Woods, "Death of the Empress," 72.</ref> Λίγες αρχαίες πηγές προτίθενται να αναλύσουν τα πιθανά κίνητρα για αυτά τα γεγονότα. Αυτές οι λίγες πηγές, που προσφέρουν μη πειστικές εξηγήσεις, είναι πιο πρόσφατης προέλευσης, και είναι γενικά αναξιόπιστες.<ref name="GUTH326.7">Guthrie, 326–27.</ref>
 
Ο Κωνσταντίνος απεβίωσε το 337 μ.Χ. Τόσο το έργο του όσο και ο ίδιος έτυχαν μιας σπάνιας εκτιμήσεως από πολλές πλευρές. Η Ρωμαϊκή Σύγκλητος, όπως αναφέρει ο ιστορικός Ευτρόπιος, θεοποίησε τον Κωνσταντίνο. Η ιστορία τον ονόμασε Μέγα και η Ορθόδοξη Εκκλησία τον ανακήρυξε άγιο και [[Ισαπόστολος|ισαπόστολο]].