Νικόδημος ο Αγιορείτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 24:
== Αγιότητα και Εορτή ==
 
Η [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] από τις 31 Μαΐου [[1955]] τον κατέταξε στο Αγιολόγιό της, με σχετική πράξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου<ref name="ReferenceA"/>, μετά από αίτημα των Μονών του Αγίου Όρους το οποίο υποβλήθηκε από τον Γέροντα Ανανία τον Λαυριώτη<ref>Μάριος Μπενίσης,Ο Νικόδημος ο Αγιορείτης στην θεολογική έρευνα του 20ου αιώνα, Διπλωματική Εργασία υποβληθείσα στο τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Α.Π.Θ, Θεσσαλονίκη 2010, σελ.19-20</ref>. Η μνήμη του Αγίου Νικοδήμου εορτάζεται στις [[14 Ιουλίου]] με ασματικές ακολουθίες τις οποίες συνέταξαν οιο [[Γεράσιμος Μικρογιαννανίτης|Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης]] και ο πρώην Πατρών Νικόδημος Βαλλινδράς, και ο αρχιμανδρίτης Νικόδημος Παυλόπουλος. Επίσης εορτάζεται και την πρώτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου, κατά την καθιερωμένη ''Σύναξη των Πέντε Αγίων της Παροναξίας, αλλά και την τρίτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου στην [[Πάρο]], όπου τελείται η Σύναξη των Αγίων<ref>Μάριος Μπενίσης,Ο Νικόδημος ο Αγιορείτης στην θεολογική έρευνα του 20ου αιώνα, Διπλωματική Εργασία υποβληθείσα στο τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Α.Π.Θ, Θεσσαλονίκη 2010, σελ.20</ref>
 
Οι Νάξιοι της [[Αθήνα]]ς στο ναό τους της Αγίας Βαρβάρας, τέρμα Πατησίων, στο νότιο κλίτος του ναού τοποθέτησαν άλλη μία Αγία Τράπεζα προς τιμήν του νέου Αγίου και ονόμασαν το κλίτος αυτό ''Αγίου ΝικόδημουΝικοδήμου Αγιορείτου''<ref>μητροπ. Νικόδημου Βαληνδάρα, «Το χρονικόν του α'εορτασμού της μνήμης του οσίου Νικόδημου του Αγιορείτου-του Νάξιου-εν Αθήναις», Επετηρίς Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών, τομ.12 (1995), σελ.75-80</ref>
 
== Εργογραφία ==
 
Ακτημοσύνη, παρθενία και υπακοή είναι τα στοιχεία που κυρίως πραγματεύεται στη βιβλιογραφία του. Κυριότερα έργα του είναι ο Αόρατος Πόλεμος, τα Πνευματικά Γυμνάσματα, το Συμβουλευτικόν Εγχειρίδιον, ο Κήπος Χαρίτων‚ το [[Νέον Μαρτυρολόγιον]], το Εορτοδρόμιον, ο Συναξαριστής, η Ερμηνεία των επιστολών του Παύλου κ.α. Επίσης συνέγραψε το «[[Πηδάλιον]]», ενώ θεωρείται ένας από τους κορυφαίους εκκλησιαστικούς συναξαριστές.
Όπως αναφέρει ο [[Π. Αρίσταρχος Γκρέκας|π. Αρίσταρχος Γκρέκας]] ''το έργο του Νικοδήμου τροφοδότησε το Κολλυβαδικό κίνημα και ενέπνευσε το πλήρωμα της Εκκλησίας έως την σύγχρονη εποχή''<ref>{{Cite book|title=Η αποτύπωση της ησυχαστικής πνευματικότητας στο έργο του αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου|first=π. Αρίσταρχος|last=Γκρέκας|isbn=978-618-5146-16-0|year=2015|location=Θεσσαλονίκη|page=230}}</ref>.
 
Γραμμή 38:
* «''Νέον Εκλόγιον''» [[1803]] [http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/9/e/b/metadata-146-0000007.tkl]
* «[[Νέον Μαρτυρολόγιον]]» [[1799]] [https://commons.wikimedia.org/w/index.php?title=File%3AN%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%BF_A%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82%2C_N%CE%AD%CE%BF%CE%BD_%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%BD_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CE%BD_%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%8D%CF%81%CF%89%CE%BD.pdf&page=3]
* «''Συναξαριστής των Δώδεκα μηνών του ενιαυτού''», 1805-1807, στην Ι.Μ.Παντοκράτορος , εκδ.Βενετία, 1819
===Ασκητικά===
* «''Φιλοκαλία των ιερών νηπτικών''» 1777 στις Καρυές, εκδ.[[1782]]στη [[Βενετία]] [https://web.archive.org/web/20160307002737/http://txt.drevle.com/static/books/filokalia-1782.djvu]
* «''Βίβλος Βαρσανουφίου και Ιωάννου''» 1797 στη καλύβα Άγιος Βασίλειος στην έρημο της Καψάλας, εκδ. στη Βενετία 1816
* «''Ευεργετινός''» 1777 στις Καρυές, εκδ.1783 στη Βενετία
===Εποικοδομητικά και ηθικά===
* «''Περί συνεχούς Θείας μεταλήψεως των αχράντων του Χριστού Μυστηρίων''» [[1778]] στο κελλί Άγιος Αντώνιος , εκδ.1783 στη Βενετία
* «''Βιβλίον καλούμενον Αόρατος Πόλεμος''» [[1796]]
*«''Πνευματικά γυμνάσματα''», 1785 στην Ιερά Σκήτη Παντοκράτορος, εκδ.στη Βενετία 1796