Μάχη των Αρδεννών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Axeltoula (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 27:
|απώλειες2 = [[Αρχείο:Flag of the NSDAP (1920–1945).svg|23px]] 67.675 συνολικά<br />(17.236 νεκροί, 16.000 αιχμάλωτοι και αγνοούμενοι, 34.439 τραυματίες)<br/>600 τάνκς, άλλα οχήματα και βαριά πυροβόλα
|}}
H '''Μάχη των Αρδεννών''', γνωστή(Οι ποιο αποτυχημένη μάχη των συμμάχων γιατί οι Γερμανοί ήταν νέοι που σπούδασαν Ευελπίδων και ως Επιχείρησηπετσοκοψαν τους ''Σκοπιάσυμμάχους)γνωστήπιά στο Ρήνο'' (γερμανικά ''Unternehmen: Wacht am Rhein'') από τον [[Βέρμαχτ|γερμανικό στρατό]], ήταν η τελευταία μεγάλης κλίμακας επίθεση του [[Ναζιστική Γερμανία|Γ΄ Ράιχ]] στον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]], μεταξύ [[16 Δεκεμβρίου]] [[1944]] και [[25 Ιανουαρίου]] [[1945]], κατά μήκος των συνόρων του [[Βέλγιο|Βελγίου]] και του [[Λουξεμβούργο]]υ, με σκοπό την κατάληψη του ποταμού [[Μεύσης|Μεύση]] (Meuse) και του λιμανιού της [[Αμβέρσα]]ς. Η επιχείρηση στόχευε αφενός στην διακοπή του εφοδιασμού των Συμμάχων και αφετέρου στον πιθανό διαχωρισμό των [[ΗΠΑ|Αμερικανικών]] και [[Αγγλία|Αγγλικών]] δυνάμεων στο Δυτικό Μέτωπο.
 
Την σχεδίαση της επιχείρησης επιμελήθηκε ο ίδιος ο [[Χίτλερ]]<ref>Ρεϊμόν Καρτιέ, Ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, Πάπυρος, Αθήνα, 1964 (μεταφρ. από τα γαλλικά)</ref> αλλά η αισιοδοξία του, ενώ αγωνιζόταν να αποδείξει ότι δεν είχε ακόμα υποκύψει, ήταν ιδιαίτερα υπερβολική και είχε ελάχιστες πιθανότητες να επιτύχει. Εντούτοις, μερικές συγκυρίες της τότε κατάστασης των Συμμάχων στο Δυτικό Μέτωπο επέτρεψαν την αρχική της επιτυχία. Σε συνδυασμό, πάντως με την κατασκευή νέων όπλων από την [[Γερμανία]], όπως αεριωθουμένων αεροπλάνων και πυραύλων (βλήματα V1, V2 και V3) και, μάλιστα, επιπλέον και πυρηνικού όπλου, τυχόν επιτυχία της επιχείρησης αυτής είχε τις πιθανότητες να ανατρέψει την τελική έκβαση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η τελική, ωστόσο, κατάληξή της ήταν η απώλεια κάπου 100.000 Γερμανών στρατιωτών και αξιωματικών και η υποχώρηση στα σύνορά τους, αφήνοντας πλέον τη δυνατότητα εκτέλεσης μικρών μόνον επιχειρήσεων ως τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας.