Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1950: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 576:
Η Βραζιλία πήγαινε στο τελευταίο και καθοριστικό ματς ως το μεγάλο φαβορί του αγώνα, καθώς είχε νικήσει σαρωτικά τις προηγούμενες αντιπάλους της, με 7-1 και 6-1. Μάλιστα της αρκούσε έστω μία ισοπαλία για να πάρει τον τίτλο, καθώς είχε προβάδισμα 1 βαθμού από την Ουρουγουάη. Ωστόσο, δεν γινόταν καν συζήτηση για ενδεχόμενο Χ της Σελεσάο, καθώς οι Βραζιλιάνοι ήταν βέβαιοι για τη νίκη τους και μάλιστα η γιορτή για την «κατάκτηση» του 1ου στην ιστορία τους Παγκοσμίου Κυπέλλου είχε ήδη αρχίσει από νωρίς στους δρόμους, ενώ στο [[Ρίο ντε Τζανέιρο]] είχε διοργανωθεί ένα έξτρα έκτακτο καρναβάλι. Επίσης, είναι εντυπωσιακό ότι 200.000 Βραζιλιάνοι πήγαν στο [[Στάδιο Μαρακανά]], νούμερο που εξακολουθεί να είναι ο μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων που παρακολούθησαν ποτέ έναν ποδοσφαιρικό αγώνα μέσα σε στάδιο.
Η Βραζιλία προηγήθηκε στο 47' (δεύτερο λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου), ενώ στη συνέχεια είχε και άλλες ευκαιρίες. Αφού όμως δεν μπόρεσε να βάλει και άλλα γκολ, αγχώθηκε και οι παίχτες της Ουρουγουάης αναθάρρησαν. Ο [[Χουάν Αλμπέρτο Σκιαφίνο|Σκιαφίνο]] ισοφάρισε στο 66' και ο Γκίτζια έβαλε μπροστά την Ουρουγουάη στο 79' με σκορ 2-1 για να γκρεμίσει σε πρωτοφανές εθνικό πένθος έναν ολόκληρο λαό. Μετά από την αναπάντεχη ήττα, την τραγικότερη στην ιστορία του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου, τα αποτελέσματα ήταν τρομακτικά, καθώς σημειώθηκαν χιλιάδες καρδιακά επεισόδια, με τα νοσοκομεία στις μεγάλες πόλεις να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν, καθώς και αντίστοιχα μεγάλο πλήθος από αυτοκτονίες σε όλη την χώρα (κάποιες μάλιστα ακόμα και μέσα στο [[Στάδιο Μαρακανά]], στις κερκίδες!) λόγω αυτής της απώλειας του τροπαίου.
Το γεγονός αυτό, συχνά αναφέρεται διεθνώς, μεταφορικά, ως «η [[Χιροσίμα]] της Βραζιλίας», έμεινε στην κοινή γνώμη της χώρας ως η μεγαλύτερη εθνική τραγωδία στην ιστορία της Βραζιλίας και αναφέρεται από τότε, εγχώρια, ως το '''Μαρακανάζο''', δηλαδή «το κάζο του Μαρακανά». Ωστόσο, 8 χρόνια μετά έφτασε επιτέλους η ώρα της Βραζιλίας να πάρει ένα Μουντιάλ, αυτό το 1958, και σήμερα έχει συνολικά 5 κατακτήσεις, αλλά κανένας Βραζιλιάνος
<br />
{| width=95%
| |||