Alfa Romeo: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[1923]], ο Βιττόριο Τζάνο μεταπήδησε στην Άλφα Ρομέο από τη Φίατ, κυρίως χάρη στην επιμονή ενός νεαρού οδηγού αγώνων της Άλφα, του [[Έντσο Φερράρι]] (Enzo Ferrari), για να αντικατασταθεί ο Τζουζέπε Μερόσι ως αρχισχεδιαστής της εταιρείας. Το πρώτο αυτοκίνητο υπό την σχεδιαστική επιμέλεια του Τζάνο ήταν το P2 Grand Prix, το οποίο και κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα για το [[1925]]. Μία νέα σειρά κινητήρων με μικρή χωρητικότητα και με 4, 6 και 8 κυλίνδρους σχεδιάστηκαν υπό την επίβλεψη του Τζάνο. Οι κινητήρες αυτοί ήταν όχι μόνο δυνατοί, αλλά και αξιόπιστοι.

Το [[1928]], ο Νικόλα Ρομέο αποχώρησε από την εταιρεία και η Άλφα Ρομέο έφτασε κοντά στην [[πτώχευση]], ύστερα και από την λήξη των αμυντικών συμβολαίων της. Το [[1933]] η εταιρεία επέζησε χάρη στην ιταλική κυβέρνηση, που είχε τότε αποτελεσματικό έλεγχο. Η Άλφα έγινε όργανο της Ιταλίας του [[Μουσολίνι]] και εθνικό έμβλημα. Ο ίδιος ο Μουσολίνι διέθετε Άλφα και αρεσκόταν να την οδηγεί. Το εργοστάσιο της Άλφα βομβαρδίστηκε κατά τη διάρκεια του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου]] και η εταιρεία αγωνίστηκε για την επιστροφή της στην κερδοφορία μετά τον πόλεμο. Τα μεγάλα πολυτελή οχήματά της αντικαταστάθηκαν από μικρότερα, μαζικής παραγωγής.

Μέχρι το [[1970]] πάντως, η εταιρεία βρέθηκε πάλι σε δεινή θέση λόγω οικονομικών προβλημάτων. Η ιταλική κυβέρνηση αποχώρησε από την εταιρεία το [[1986]] και ταυτόχρονα η [[FIAT|Φίατ]] εξαγόρασε την εταιρεία και δημιούργησε έναν νέο όμιλο εταιρειών, την ''Alfa Lancia SpA'', ώστε να παράγει οχήματα των εταιρειών Άλφα Ρομέο και [[Lancia|Λάντσια]].