Δημήτρης Μητροπάνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 16:
Στην ίδια ηλικία, έπειτα από παρότρυνση του [[Γρηγόρης Μπιθικώτσης|Γρηγόρη Μπιθικώτση]], τον οποίο γνώρισε σε μία συγκέντρωση της εταιρίας του θείου του στην οποία τραγούδησε, επισκέφτηκε την «Κολούμπια''»''. Εκεί ο [[Τάκης Λαμπρόπουλος]] του γνώρισε τον [[Γιώργος Ζαμπέτας|Γιώργο Ζαμπέτα]], δίπλα στον οποίο θα δουλέψει στα «Ξημερώματα». Τον Ζαμπέτα τον μνημονεύει ως μεγάλο του δάσκαλο και δεύτερο πατέρα. Όπως έχει δηλώσει, «''ο Ζαμπέτας είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάτι. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα''»{{εκκρεμεί παραπομπή|σχόλιο=07/09/2009}}. Το 1966 ο Μητροπάνος συναντάται, τυχαία, για πρώτη φόρα με τον [[Μίκης Θεοδωράκης|Μίκη Θεοδωράκη]] και ερμηνεύει, στη θέση άλλου καλλιτέχνη που τότε ασθενούσε, μέρη από τη «[[Ρωμιοσύνη]]» και το «[[Άξιον Εστί]]» σε μια σειρά συναυλιών στην [[Ελλάδα]] και την [[Κύπρος|Κύπρο]].
Το 1967, ο Μητροπάνος ηχογραφεί τον πρώτο του 45άρη δίσκο, με το τραγούδι «Θεσσαλονίκη». Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού «Χαμένη Πασχαλιά»,(Κουμπής, μουσική - Ιατρόπουλος στίχοι) το οποίο όμως λογοκρίθηκε από τη [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντα]] και δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Σημαντική ήταν η συνεργασία του με τη δισκογραφική εταιρεία ''ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ'', με την οποία έκανε μια δεύτερη μεγάλη καριέρα.<ref>"Εφημερίδα των Συντακτών", φύλλο Μεγάλης [[Τρίτη]]ς, [[7 Απριλίου]] [[2015]], σελ. 28, "''Media''", "''Μεγάλο Σάββατο με Μητροπάνο''"</ref>
Στην πορεία που χάραξε στο δρόμο του λαϊκού έντεχνου, το 1972 υπήρξε ένας σημαντικός σταθμός: ο συνθέτης [[Δήμος Μούτσης]] και ο ποιητής-στιχουργός [[Μάνος Ελευθερίου]] κυκλοφορούν τον «Άγιο Φεβρουάριο», με ερμηνευτές τον Μητροπάνο και την [[Πετρή Σαλπέα]], σηματοδοτώντας ένα σταθμό στην ελληνική μουσική. Τον Ιούλιο του 1999, ο Μητροπάνος και ο Μούτσης θα ξαναβρεθούν επί σκηνής στο [[Ωδείο Ηρώδου του Αττικού|Ηρώδειο]] με την [[Δήμητρα Γαλάνη]] και την σοπράνο [[Τζούλια Σουγλάκου]] για δυο μουσικές βραδιές στα πλαίσια του [[Φεστιβάλ Αθηνών]]. Οι συναυλίες αυτές ηχογραφούνται ζωντανά και κυκλοφορούν σε διπλό CD δύο μήνες αργότερα. Ακολουθούν «Ο Δρόμος για τα Κύθηρα» του [[Γιώργος Κατσαρός|Γιώργου Κατσαρού]] και «Τα Συναξάρια» του [[Γιώργος Χατζηνάσιος|Γιώργου Χατζηνάσιου]], έργα υψηλής ποιότητας αλλά και μεγάλης απήχησης στην ελληνική κοινωνία.
| |||