Αϊβαλί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προσθήκη συνδέσμου για το Βενιαμίν το Λέσβιο |
Προσθήκη συνδέσμου Ιωάννης Δημητρακέλλης |
||
Γραμμή 18:
=== Αυτοδιοίκητη πόλη ===
Το [[1773]], κατά την επικρατέστερη άποψη, ο κληρικός [[Ιωάννης Δημητρακέλλης]], γνωστός και ως Οικονόμος από το εκκλησιαστικό του αξίωμα, πέτυχε, με τη βοήθεια του ηγεμόνα της Βλαχίας και [[δραγουμάνος|δραγουμάνου]] του στόλου [[Νικόλαος Μαυρογένης|Νικολάου Μαυρογένη]] ([[1770]]-[[1786]]), τη χορήγηση προνομίων στην πόλη. Με τα προνόμια αυτά οι Κυδωνίες αναγνωρίστηκαν ως αμιγής [[χριστιανισμός|χριστιανική]] κοινότητα, επικεφαλής της οποίας ήταν τρεις [[δημογέροντες]] και δύο Τούρκοι αξιωματούχοι, ο [[αγάς]] ή [[βοεβόδας]] και ο [[καδής]].
Το [[1780]], με φροντίδα του Δημητρακέλλη, οικοδομήθηκε μεγαλοπρεπής ναός της Παναγίας των Ορφανών, στην περίβολο του οποίου ιδρύθηκε [[νοσοκομείο]] και [[βρεφοκομείο]], καθώς και κτήριο που στέγασε την Ελληνική Σχολή, με [[βιβλιοθήκη]] αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων και έργων φιλοσοφικών και θεολογικών. Πρώτοι διδάσκαλοι της Σχολής υπήρξαν ο ιεροδιάκονος Ευγένιος από τα [[Βουρλά]] ή την [[Κίος|Κίο]] της [[Βιθυνία]]ς, ο Βησσαρίων από τη [[Σύμη]] των [[Δωδεκάνησα|Δωδεκανήσων]], ο Θεοδόσιος από τα [[Μουδανιά]] κ.ά. Λίγα χρόνια αργότερα, η Σχολή του Οικονόμου, που πέθανε το [[1792]], αναδιοργανώθηκε, στεγάστηκε σε νέο οίκημα, πήρε το χαρακτήρα ανώτερης σχολής και ονομάστηκε Ακαδημία.
| |||