Ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι''' αποτελεί ένα από τα τραγικότερα γεγονότα του 20ου αιώνα που σφράγισαν -όπως υποστηρίζουν οι ΗΠΑ- την νίκη των συμμάχων κατά του Άξονα. Η χρήση αυτού του όπλου "θεωρήθηκε απαραίτητη από τις ΗΠΑ" για την αποφυγή μεγάλης στρατιωτικής απόβασης με πολλούς νεκρούς όπως υποστήριξαν οι Αμερικανοί που ήθελαν την άμεση και άνευ όρων παράδοση των Ιαπώνων. Οι Αμερικανοί θεωρούν ότι χάρη στη βόμβα πήρε τέλος ο [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου]] με την παράδοση της Ιαπωνίας λίγες μέρες αργότερα. Η χρήση όπλων μαζικής καταστροφής με τέτοιες τρομακτικές συνέπειες δημιουργεί μέχρι σήμερα ερωτηματικά, διαφωνίες και συζητήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Η συγκεκριμένη επίθεση κατατάσσεται συχνά ως [[έγκλημα κατά της ανθρωπότητας]].<ref>[http://www.huffingtonpost.com/greg-mitchell/after-hiroshima-truman-fa_b_3727286.html After Hiroshima, Truman Failed to Pause--and Nagasaki 'War Crime' Followed]</ref><ref>[http://www.independent.co.uk/voices/commentators/phil-strongman-hiroshima-is-a-war-crime-that-haunts-my-family-67-years-on-8008821.html Phil Strongman: Hiroshima is a war crime that haunts my family, 67 years on]</ref><ref>Περί της παραβίασης του κανονισμού της Χάγης βλ. Boyle, Francis A. The Criminality of Nuclear Deterrence. Atlanta, GA: Clarity Press, 2002. ISBN 0932863337. σ. 58</ref><ref>[http://www.japanfocus.org/-richard-falk/3245 The Atomic Bombing, The Tokyo War Crimes Tribunal and the Shimoda Case: Lessons for Anti-Nuclear Legal Movements]</ref><ref>[http://www.newscientist.com/article/dn7706-hiroshima-bomb-may-have-carried-hidden-agenda.html#.UkN0B39Gb84 Hiroshima bomb may have carried hidden agenda]</ref> Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η ρίψη της βόμβας ήταν έγκλημα πολέμου ούτως ή άλλως καθώς στρεφόταν εναντίον αμάχων, και ότι ήταν μάλιστα μια διεθνής επίδειξη εκ μέρους των ΗΠΑ αφού ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος ουσιαστικά είχε ήδη κριθεί και ο Χίτλερ είχε νικηθεί.

 

 

Λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου 1945, οι Αμερικανικές δυνάμεις έριξαν τη δεύτερη πυρηνική βόμβα (και τελευταία μέχρι σήμερα εναντίον ανθρώπων και μάλιστα αμάχων) στο [[Ναγκασάκι]]. Εδώ η βόμβα ήταν άλλου τύπου και χρησιμοποιούσε ως σχάσιμο υλικό το [[πλουτώνιο]]. Αυτή είχε λάβει το προσωνύμιο "Fat Man" (Χοντρός) απο το εργαστήριο κατασκευής της. Αρχικός στόχος ήταν η ιαπωνική πόλη [[Κοκούρα]] (Kokura), επειδή όμως το νησί Κιουσού, στο οποίο βρίσκεται, ήταν καλυμμένο από πυκνή ομίχλη, ο επικεφαλής της αποστολής ταγματάρχης Σουέινι, ακολουθώντας το σχέδιο, υποχρεώθηκε να στραφεί στον "εφεδρικό" στόχο, την πόλη του Ναγκασάκι. Η έκρηξη ήταν ακόμη σφοδρότερη από την προηγούμενη και σχεδόν διέλυσε το Β-29 του Σουέινι, το οποίο μόλις που πρόλαβε να προσγειωθεί στην [[Οκινάβα]].<ref>Ρειμόν Καρτιέ, ''Ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου'', εκδ. Πάπυρος, Αθήνα (μτφ. από τα Γαλλικά), τ. Β' σσ. 380-390</ref> Ωστόσο, λόγω της γεωγραφικής θέσης του Ναγκασάκι, τα αποτελέσματά της στο έδαφος ήταν λιγότερο καταστροφικά από αυτά της βόμβας στη [[Χιροσίμα]], αν και οι συνέπειες της [[ραδιενέργεια|ραδιενέργειας]] ήταν εξίσου θανατηφόρες.