Κλέμενς φον Μέττερνιχ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το τελευταίο σύντομα πήρε το δρομο του. Η Αυστρία είχε εδραιώσει τον έλεγχό της στη Λομβαρδία-Βενετία και επέκτεινε την προστασία της σε επαρχίες τυπικά υπό τον έλεγχο της κόρης του Φραγκίσκου Μαρίας Λουίζας. Στις 18 Απριλίου ο Μέττερνιχ ανακοίνωσε ότι η Αυστρία ήταν επίσημα σε πόλεμο με τη Νάπολη του Mυρά. Η Αυστρία νίκησε στη Μάχη του Toλεντίνο στις 3 Μαΐου και κατέλαβε τη Νάπολη λιγότερο από τρεις εβδομάδες αργότερα. Ο Μέτερνιχ κατάφερε τότε να καθυστερήσει μια απόφαση για το μέλλον της χώρας για μετά τη Βιέννη. Οι συζητήσεις για τη Γερμανία συνεχίστηκαν ως τις αρχές Ιουνίου, όταν επικυρώθηκε μια κοινή πρόταση Αυστρίας-Πρωσίας, που άφηνε τα περισσότερα συνταγματικά ζητήματα στη νέα συνέλευση, πρόεδρος της οποίας θα ήταν ο ίδιος ο Αυτοκράτορας Φραγκίσκος. <ref name="palmer146"/> Παρά την κριτική στο εσωτερικό της Αυστρίας ο Μέτερνιχ ήταν ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα και το βαθμό ελέγχου που παραχώρησε στους Αψβούργους και, μέσω αυτών, στον ίδιο. <ref name="palmer146"/> Μάλιστα μπόρεσε να χρησιμοποιήσει τη συνέλευση για δικούς του σκοπούς σε πολλές περιπτώσεις. <ref>{{harvnb|Ford|1971|p=302}}</ref> Η συμφωνία ήταν επίσης αρεστή στους περισσότερους Γερμανούς εκπροσώπους. Υπογράφηκε μια συνολική συνθήκη στις 19 Ιουνίου (οι Ρώσοι υπέγραψαν μια εβδομάδα αργότερα) <ref name="cecil169"/>, τερματίζοντας επίσημα το Συνέδριο της Βιέννης. Ο ίδιος ο Μέτερνιχ είχε φύγει στις 13 Ιουνίου για την πρώτη γραμμή, προετοιμασμένος για ένα μακρύ πόλεμο εναντίον του Ναπολέοντα. Ο Ναπολέων, ωστόσο, ηττήθηκε οριστικά στη [[Μάχη του Βατερλώ]] στις 18 Ιουνίου. <ref name="palmer146">{{harvnb|Palmer|1972|pp=146–149}}</ref>