Ιωνάς Κινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

▲Το [[1835]], μετά από μια Κυριακάτικη λειτουργία, ο [[Μητροπολίτης Αθηνών]] επιτέθηκε δριμύτατα εναντίον του Ιωνά Κιγκ και απείλησε ότι θα αφόριζε όσους έστελναν τα παιδιά τους στο σχολείο του Κιγκ. Από τότε ξεκίνησε ένας συνεχής διωγμός του Κιγκ από «ορισμένα όργανα της νεοσυσταθείσης Eκκλησίας της Eλλάδος ακραίου συντηρητικού ήθους» με επικεφαλής τον Oικονόμο Kωνσταντίνο εξ Oικονόμων <ref>Hintzoglou P. Α., «Reformed Communities in an Eastern Orthodox Culture», Fuller Theological Seminary, 1969, Σελ. 92-94</ref>.

▲Το [[1844]] κατηγορήθηκε από ορισμένες Αθηναϊκές εφημερίδες ότι ασεβούσε κατά των εικόνων και της [[Παρθένος Μαρία|Παρθένου Μαρίας]]. O Κιγκ απάντησε αναφέροντας αποσπάσματα από τα συγγράμματα των [[Εκκλησιαστικοί Πατέρες|Εκκλησιαστικών Πατέρων]] [[Επιφάνιος|Επιφανίου]], [[Ιωάννης ο Χρυσόστομος|Χρυσοστόμου]], [[Μέγας Βασίλειος|Βασιλείου του Μεγάλου]], [[Ειρηναίος|Ειρηναίου]], [[Κλήμης|Κλήμεντα]] και άλλων, και οι οποίοι, κατά τον Κιγκ, απέρριπταν την προσκύνηση των εικόνων και της Μητέρας του Κυρίου. Μάλιστα τον επόμενο χρόνο, ο Κιγκ εξέδωσε αυτά τα αποσπάσματα σε βιβλίο με τίτλο ''[[Απολογία Ιωνά Κιγκ]]'', όπου εξόργισε τους συντηρητικούς Oρθόδοξους κληρικούς. Σαν συνέπεια η [[Ιερά Σύνοδος]] και αργότερα το [[Oικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης]], αφόρισαν τον Ιωνά Κιγκ και το βιβλίο του<ref>Δράγα Γ. Δ., «Ιωνάς Κιγκ», 1972, Σελ. 86, 100.</ref>.

▲Το επόμενο χρόνο, ο Κιγκ μηνύθηκε και παραπέμφθηκε να δικαστεί στη [[Σύρος|Σύρο]], το κλίμα όμως ήταν τόσο εχθρικό, ώστε τον συμβούλεψαν να μην εμφανιστεί στο δικαστήριο. Στην επιστροφή του, επάνω στο πλοίο, δέχτηκε επίθεση από φανατικούς θρησκευόμενους, οι οποίοι τον απείλησαν ότι θα τον σκότωναν. Μόλις έφτασε στο σπίτι του πληροφορήθηκε για μια συνομωσία 50 ανθρώπων που σκόπευαν να τον δολοφονίσουν<ref>Hintzoglou P. Α., «Reformed Communities in an Eastern Orthodox Culture», Fuller Theological Seminary, 1969, Σελ. 92-94</ref>. Τον επόμενο [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] κατασχέθηκαν 100 αντίτυπα της ''Απολογίας'' του και κάηκαν<ref>Δράγα Γ. Δ., «Ιωνάς Κιγκ», 1972, Σελ. 86, 100.</ref>. O διασυρμός του Κιγκ καταδικάστηκε από πολλούς Έλληνες διανοούμενους και από τα πιο έγκριτα ξένα περιοδικά της εποχής.

▲Το [[1847]] δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα «Αιών» μια σειρά άρθρων του Κωνσταντίνου Σιμωνίδη που περιείχαν ψέματα, με τον τίτλο «Όργια του Κιγκ». Τα άρθρα αυτά δημιούργησαν πολύ εχθρικό κλίμα εναντίον του Κιγκ και η Κυβέρνηση αναγκάστηκε να τοποθετήσει φρουρούς έξω από το σπίτι του, συμβουλεύοντάς τον να απομακρυνθεί για ένα χρονικό διάστημα από την Ελλάδα. Συγχρόνως διατάχτηκε δικαστική έρευνα, η οποία απέδειξε ότι όλα αυτά ήταν μια απάτη του Σιμωνίδη, ο οποίος συνελήφθη και καταδικάστηκε για πλαστογραφία<ref>Δράγα Γ. Δ., «Ιωνάς Κιγκ», 1972, Σελ. 86, 100.</ref>.

▲To [[1848]] ο Κιγκ και η εννιαμελής οικογένειά του επέσρτεψαν στην [[Ελλάδα]]. Το [[1851]] διορίστηκε Πρόξενος των [[ΗΠΑ ]]στην [[Ελλάδα]] έμεινε σ' αυτή την θέση για 7 χρόνια. Σύντομα όμως ξέσπασε διωγμός εναντίον του με την κατηγορία ότι «βλασφημεί τον αληθινό Θεό και τη μόνη Αποστολική Εκκλησία»<ref>Hintzoglou P. Α., «Reformed Communities in an Eastern Orthodox Culture», Fuller Theological Seminary, 1969, Σελ. 92-94.</ref>. Σύρθηκε πάλι στο δικαστήριο και καταδικάστηκε σε 15 ημερών φυλάκιση και σε απέλαση, καταδίκη που επικυρώθηκε και από τον Άρειο Πάγο. 12 διακεκριμένοι δικηγόροι της Αθήνας αποδοκίμασαν την όλη ενέργεια ως σκευωρία και την απόφαση του Αρείου Πάγου εσφαλμένη.

▲Στις ΗΠΑ υπήρξε αντίδραση για την όλη κατάσταση. Ειδική επιτροπή της Γερουσίας εξέτασε τα στοιχεία της δικογραφίας, με βάση τον Ελληνικό Ποινικό Κώδικα και το Σύνταγμα και βρήκε την απόφαση αντισυνταγματική. Η Ελληνική Κυβέρνηση με υπόδειξη του νέου Υπουργού Δικαιοσύνης, [[Σπύρος Πήλλικας|Σπύρου Πήλλικα]], ο οποίος ήταν ένας από του δικηγόρους που είχαν αποδοκιμάσει την καταδίκη του Κιγκ, εξέδωσε Βασιλικό Διάταγμα με το οποίο ακύρωσε την καταδικαστική αυτή απόφαση δικαιώνοντας τον Κιγκ <ref>Δράγα Γ. Δ., «Ιωνάς Κιγκ», 1972, Σελ. 86, 100.</ref>.