Χρήστης:Horizons14/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Massacre châtelet 1792.jpg|μικρογραφία|320x320εσ]]
Οι '''σφαγές του Σεπτεμβρίου''' (Γαλλικά: Les massacres de Septembre) είναι μια σειρά από συνοπτικές εκτελέσεις που πραγματοποιήθηκαν από τις 2 έως τις 6 ή 7 Σεπτεμβρίου 1792 στο [[Παρίσι]], κατά τη διάρκεια της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]]. Παρόμοιες σφαγές έλαβαν χώρα και στην υπόλοιπη [[Γαλλία]] (στην [[Ορλεάνη]], στο [[Μω]], στη [[Ρενς]], τη [[Λυών]], στις Βερσαλλίες ...), αλλά με λιγότερα θύματα και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Αυτές οι εκτελέσεις πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια του πανικού των επαναστατών, που προκλήθηκε από την εισβολή των [[Πόλεμος του Πρώτου Συνασπισμού|αυστρο-πρωσικών στρατευμάτων]] και τις απειλές τους για [[Μανιφέστο του Μπράουνσβαϊκ|καταστροφή του Παρισιού]], από φήμες για εσωτερικές συνωμοσίες, καθώς και από την πιθανότητα σφαγών που θα διαπράττονταν
Οι σφαγιαστές («Σεπτεμβριστές») πήγαν στις φυλακές του Παρισιού δίκασαν με συνοπτικές διαδικασίες και εκτέλεσαν μέσα σε σκηνές φρίκης και ασέλγειας μεγάλο αριθμό κρατουμένων, ευγενείς, ανυπότακτους κληρικούς και κατάδικους του κοινού ποινικού δικαίου.
Οι σφαγείς («Σεπτεμβριστές») πήγαν στις φυλακές του Παρισιού και σκοτώνουν μεγάλο αριθμό των κατοίκων τους, των κρατουμένων βασιλικού ή κοινού δικαίου. Οι αριθμοί είναι λίγο πολύ γνωστοί: στη φυλακή «Grande Force», 168 σκοτώθηκαν για 406 κρατούμενους. στο "Petite Force", ένα θύμα για 110 κρατούμενους: η [[Μαρία Θηρεσία Λουίζα της Σαβοΐας, πριγκίπισσα του Λαμπάλ|πριγκίπισσα του Λαμπάλ]]. Στις 2 Σεπτεμβρίου, 116 πυρίμαχα θρησκευτικά σφαγιάστηκαν στην καρμελίτικη φυλακή, από τους 160 που κρατήθηκαν υπό επιτήρηση.▼
Στα βίαια γεγονότα πρωταγωνίστησαν οι επαρχιακοί Ομόσπονδοι εθελοντές, που παρέμειναν στην πόλη από την άφιξή τους τον Ιούλιο, οι [[Εθνική Φρουρά (Γαλλία)|Εθνοφρουροί]] και οι [[Sans-culottes|Αβράκωτοι]], με την υποστήριξη αστυνομικών, οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για τη φύλαξη των δικαστηρίων και των φυλακών, οι [[Κορδελιέροι]], η επαναστατική Κομμούνα και τα επαναστατικά τμήματα του Παρισιού. Μετά τα [[Ημέρα της 10ης Αυγούστου 1792|γεγονότα της 10ης Αυγούστου]], ο [[Ζαν Πολ Μαρά|Μαρά]] με δημοσιεύματα και αφίσες καλούσε το λαό στη σφαγή των ευγενών και των ανυπότακτων κληρικών. Ο [[Ζωρζ Ζακ Νταντόν|Δαντών]], που ως υπουργός Δικαιοσύνης του προσωρινού εκτελεστικού συμβουλίου θα μπορούσε να σταματήσει τις σφαγές, δεν έκανε τίποτα, μιλούσε για «αναγκαία δικαιοσύνη».
Αυτό το επεισόδιο της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]] άφησε περισσότερους από 1.300 νεκρούς στο Παρίσι και 150 νεκρούς στην υπόλοιπη Γαλλία2. Αυτές οι σφαγές είναι μια από τις κορυφές της επαναστατικής βίας, τουλάχιστον στην πρωτεύουσα (σε άλλες εποχές, θα υπάρξουν, για παράδειγμα, οι πνιγμοί της Νάντης ...): εγκαθιστούν ένα καταπιεστικό κλίμα, το οποίο παίζει στις εκλογές των βουλευτών στη Σύμβαση, η οποία λαμβάνει χώρα ταυτόχρονα, με περιορισμένη συμμετοχή περίπου 10% των εγγεγραμμένων · Υπάρχει μια ισχυρή πρόοδος των Montagnards στην πρωτεύουσα, κυρίως λόγω της πίεσης που ασκήθηκε από την εξεγερτική Κομμούνα στους υποψηφίους που δεν ήταν ένθερμοι υποστηρικτές της.▼
▲Αυτό το επεισόδιο της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]] άφησε
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
Γραμμή 13 ⟶ 15 :
== Παραπομπές ==
▲
| |||