Χρήστης:Horizons14/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Κουτί πληροφοριών Νομοθετικού σώματος
|όνομα = Νομοθετική Εθνοσυνέλευση
|ιθαγενές_όνομα = Assemblée nationale législative
|coa_pic = Legislative Assembly Medal.png
|βουλή_είδος =
|ίδρυση = 1η Οκτωβρίου 1791
|κατάργηση = 20 Σεπτεμβρίου 1792
|αντικατέστησε = [[Εθνική Συντακτική Συνέλευση]]
|αντικαταστάθηκε_από = [[Συμβατική Εθνοσυνέλευση]]
|μέλη = 745
|δωμάτιο_συνεδριάσεων = [[Παλάτι του Κεραμεικού]], [[Παρίσι]]
}}
Η '''Νομοθετική Εθνοσυνέλευση''' (Γαλλικά: Assemblée nationale législative) ήταν το νομοθετικό σώμα της Γαλλίας από την 1η Οκτωβρίου 1791 έως τις 20 Σεπτεμβρίου 1792. Ήταν η δεύτερη κυβέρνηση της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]] η οποία διαδέχθηκε τη διετούς διάρκειας [[Εθνική Συντακτική Συνέλευση]] και αντικαταστάθηκε από την [[Συμβατική Εθνοσυνέλευση]].
== Ιστορικό ==
Η Συντακτική Εθνοσυνέλευση διαλύθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 1791. Μετά από πρόταση του [[Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος|Ροβεσπιέρου]], αποφασίστηκε ότι κανένα από τα μέλη της δεν θα ήταν επιλέξιμο για την επόμενη συνέλευση. Το διάδοχό της όργανο, η Νομοθετική Συνέλευση, που λειτουργεί βάσει του φιλελεύθερου Γαλλικού Συντάγματος του 1791, διήρκεσε έως τις 20 Σεπτεμβρίου 1792, όταν, μετά την εξέγερση της 10ης Αυγούστου μόλις τον προηγούμενο μήνα, εγκαθιδρύθηκε η Συμβατική Εθνοσυνέλευση.
Η Νομοθετική Συνέλευση καθιέρωσε το πολιτικό φάσμα αριστεράς-δεξιάς που εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα. Υπήρχαν 745 μέλη.
== Σύνθεση ==
Στην Εθνική Νομοθετική Συνέλευση υπήρχαν τρεις μεγάλες ομάδες.
* Οι πιο μετριοπαθείς σχημάτισαν το δικαίωμα, περίπου 260 συνταγματικοί μοναρχικοί εγγεγραμμένοι στο Club des Feuillants που υπερασπίστηκαν τα δικαιώματα κατά της λαϊκής ταραχής. Δεν είχαν καμία εξέχουσα προσωπικότητα, καθώς οι αληθινοί ηγέτες τους, ο Joseph Gilbert Motier, ο Marquis de La Fayette και ο Antoine Barnave , ήταν έξω από τη νομοθετική συνέλευση. Το αφεντικό του ήταν ο Jacques Pierre Brissot (εξ ου και το όνομά του Brissotinos, που αργότερα έγινε Girondins ) και περιβαλλόταν από φιλόσοφους όπως ο Jean Antoine Nicolas de Caritat, ο Marquis de Condorcet και διάφοροι δικηγόροι του Μπορντό , ειδικά ο λαμπρός ρήτορας Pierre Victurnien Vergniaud.
* Η αριστερά, λιγότερο πολυάριθμες. 136 βουλευτές που ήταν μέρος του Jacobin Club ή του Rope Makers Club . Τα περισσότερα από αυτά προέρχονταν από την μορφωμένη αστική τάξη και ήταν οπαδοί των ιδεών του Διαφωτισμού. Δύσπιστοι του Louis XVI , ήταν επίσης υπέρ της διεξαγωγής πολέμου εναντίον Ευρωπαίων ηγεμόνων για να δοκιμάσουν τον Louis XVI και να διαδώσουν την ιδέα της ελευθερίας στην Ευρώπη .
* Οι υπόλοιποι, 345 βουλευτές, δημιούργησαν το κέντρο. Αποφασισμένοι να υπερασπιστούν το έργο της Επανάστασης , ψήφισαν γενικά με την αριστερά.
== Εκλογές ==
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==▼
Οι εκλογές του 1791, που διεξήχθησαν με ψηφοφορία απογραφής, έφεραν ένα νομοθετικό σώμα που ήθελε να προωθήσει περαιτέρω την Επανάσταση. Σημαντικές στο νομοθετικό σώμα ήταν το Jacobin Club και οι συνδεδεμένες εταιρείες του σε όλη τη Γαλλία.
Η Νομοθετική Συνέλευση συνεδρίασε για πρώτη φορά την 1η Οκτωβρίου 1791. Αποτελούνταν από 745 μέλη, κυρίως από τη μεσαία τάξη. Τα μέλη ήταν γενικά μικρά, και επειδή κανείς δεν είχε καθίσει στην προηγούμενη συνέλευση χάρη στον αυτοαμφισβήτητο όρκο που είχε περάσει νωρίτερα από τη Συντακτική Συνέλευση, στερείται σε μεγάλο βαθμό εθνική πολιτική εμπειρία. Τείνουν να είναι άνθρωποι που είχαν κάνει το όνομά τους μέσω επιτυχημένων πολιτικών σταδιοδρομιών στην τοπική πολιτική.
== Παραπομπές ==▼
Οι δεξιοί στη συνέλευση αποτελούνταν από περίπου 260 Feuillants, των οποίων οι αρχηγοί ηγέτες, Gilbert du Motier de La Fayette και Antoine Barnave, παρέμειναν έξω από το Σώμα λόγω της μη επιλεξιμότητας τους για επανεκλογή. Ήταν σταθεροί συνταγματικοί μοναρχικοί, σταθεροί στην υπεράσπιση του βασιλιά ενάντια στη λαϊκή ταραχή.
Οι αριστεροί ήταν από 136 Jacobins (ακόμα και το κόμμα αργότερα γνωστό ως Girondins ή Girondists) και Cordeliers. Οι πιο διάσημοι ηγέτες του ήταν ο Jacques Pierre Brissot, ο φιλόσοφος Condorcet και ο Pierre Victurnien Vergniaud. Η Αριστερά αντλεί την έμπνευσή της από την πιο ριζοσπαστική τάση του Διαφωτισμού, θεώρησε τους ευγενείς των μεταναστών ως προδότες και υποστήριζαν τον αντικλερικισμό. Υπήρχαν υποψίες για τον Louis XVI, μερικοί από αυτούς ευνοούσαν έναν γενικό ευρωπαϊκό πόλεμο, τόσο για να διαδώσουν τα νέα ιδανικά της ελευθερίας και της ισότητας όσο και για να δοκιμάσουν την πίστη του βασιλιά.
Το υπόλοιπο της Βουλής, 345 βουλευτές, γενικά δεν ανήκε σε κανένα συγκεκριμένο κόμμα. Ονομάστηκαν The Marsh (Le Marais) ή The Plain (La Plaine). Δεσμεύτηκαν στα ιδανικά της Επανάστασης, ως εκ τούτου γενικά τείνουν να συμμορφωθούν με την Αριστερά, αλλά επίσης περιστασιακά θα υποστηρίζουν προτάσεις από τη Δεξιά.
Οι υπουργοί του βασιλιά, που ονομάστηκαν από αυτόν και εξαιρέθηκαν από τη Συνέλευση, περιγράφονται από το Encyclopædia Britannica του 1911 ως "κυρίως πρόσωπα μικρού μεγέθους"
▲== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
ηηη
▲== Παραπομπές ==
| |||