Η '''αρχαία ελληνική τέχνη''', με τητην στενότερηαυστηρότερη έννοια, είναι η τέχνη της [[Ελλάδα]]ςΕλλάδας, των [[Αιγαίο Πέλαγος|νησιών]] του [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίου]], της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] και των ελληνόφωνων περιοχών στητης [[Μεγάλη Ελλάδα|Κάτω ΙταλίαΙταλίας και στητης Σικελία]]Σικελίας κατά τηνστην αρχαιότητα. Σε παγκόσμιο επίπεδοΠαγκοσμίως, η κρητική-μυκηναϊκή τέχνη θεωρείται επίσης ως ελληνική τέχνη. ΟιΤα πήλινεςπήλινα πλάκεςδισκία σεστη [[Γραμμική Β]] είναι γραμμένεςγραμμένα στα [[ΕλληνικήΜυκηναϊκά γλώσσα|μυκηναϊκά ελληνικά]]Ελληνικά και αποτελούνείναι ένα από τα παλαιότερα δείγματαέργα τέχνης τουστην ελλαδικού χώρουΕλλάδα.
Η αρχαία ελληνική τέχνη καλύπτειπεριλαμβάνει ακόμηεπίσης την [[Αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική|αρχιτεκτονική]] και τη γλυπτική, τη ζωγραφική αγγείων και την αγγειοπλαστικήκεραμική. ΈργαΒρίσκουμε ζωγραφικήςαρχαία απόελληνικά αρχαίουςέργα Έλληνες βρίσκουμεζωγραφικής κυρίως από το 100 π.Χ. καιΓ. τηνΚαι ύστερη Αρχαιότητα.
Στις [[Ερμηνευτικέςπαραστατικές τέχνες|τέχνες του θεάματος]], η αρχαία Ελλάδα διακρίνεται κυρίως γιααπό τα είδη της τραγωδίας και της [[Αρχαία κωμωδία|κωμωδίας]].
ΣτηνΚατά [[Ελληνιστικήτην περίοδος|ελληνιστική περίοδο]], η ελληνική τέχνη επηρεάζειεπηρέασε μεγάλο μέρος του γνωστού κόσμου, από τηντη [[Νουβία]]μέχριέως την [[Κριμαία]] και από το [[Παντζάμπ]]Πουντζάμπ μέχρι τη [[Σικελία]]. Στο τέλος της αρχαιότητας, η ελληνική τέχνη ενώθηκεσυγχωνεύτηκε με τη [[ρωμαϊκήχριστιανική τέχνη]]δημιουργώνταςκαι τηντις [[βυζαντινήανατολικές τέχνη]]επιρροές για τη δημιουργία της βυζαντινής τέχνης.
