Πέτρος Α΄ της Βρετάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 33:
|θρησκεία = [[Καθολική Εκκλησία]]
}}
[[Αρχείο:Blason Pierre Ier de Bretagne.svg|thumb|right|150px|Ο θυρεός του δούκα της Βρετάνης είναι παραλλαγή του θυρεού του Ντρε.]]▼
Ο '''Πέτρος Α΄ της Βρετάνης''' ή '''Πέτρος του Ντρε''' ([[Γαλλική γλώσσα]] : ''Pierre Ier de Bretagne'', [[1187]] - [[26 Μαΐου]] [[1250]]) από τον [[Οίκος του Ντρε|Οίκο του Ντρε-Βρετάνης]] ήταν δούκας της [[Βρετάνη]]ς ([[1213]] - [[1221]]) και αντιβασιλιάς του δουκάτου για τον ανήλικο γιο του, [[Ιωάννης Α΄ της Βρετάνης|Ιωάννη Α' της Βρετάνης]] ([[1221]] - [[1237]]). Ο Πέτρος Α΄ ήταν δεύτερος γιος του [[Ροβέρτος Β΄ του Ντρε|Ροβέρτου Β΄ του Ντρε]] και της δεύτερης συζύγου του Γιολάντας του Κουσί.<ref>Jackson-Laufer 1999, σ. 19</ref> Ο πατέρας του ήταν γιος του [[Ροβέρτος Α΄ του Ντρε|Ροβέρτου Α΄ του Ντρε]] που ήταν τέταρτος γιος του βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος ΣΤ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου του παχύ]], ο [[Λουδοβίκος Ζ´ της Γαλλίας]] ήταν συνεπώς ξάδελφος του και ανήκε στον [[Οίκος των Καπετιδών|Οίκο των Καπετιδών]]. Παρά το γεγονός ότι είχε βασιλική καταγωγή πήρε λίγα δώρα με διάσπαρτα εδάφη στο [[Ιλ-ντε-Φρανς]] και την [[Καμπανία (επαρχία)|Καμπανία]], προοριζόταν αρχικά για εκκλησιαστική σταδιοδρομία αλλά αργότερα την απαρνήθηκε και πήρε το προσωνύμιο ''"Μακλέρ"'' δηλαδή ''"κακός κληρικός"''.
==Δούκας της Βρετάνης==
▲[[Αρχείο:Blason Pierre Ier de Bretagne.svg|thumb|
Ο [[Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας]] αναζητούσε έναν αδύναμο και πιστό ηγεμόνα για να κυβερνήσει το [[Δουκάτο της Βρετάνης]], βρισκόταν ανάμεσα στην [[Αγγλία]] και τις Αγγλικές περιοχές στην [[Γασκώνη]], επιπλέον συνόρευε με το [[Ανζού]] και την [[Νορμανδία]] που είχαν χάσει οι Άγγλοι πριν από 12 χρόνια. Η [[Κωνσταντία της Βρετάνης]] παντρεύτηκε σε τρίτο γάμο τον [[Γκυ του Τουάρ]], διετέλεσε αντιβασιλιάς της Βρετάνης για λογαριασμό της ανήλικης κόρης του [[Αλίκη της Βρετάνης|Αλίκης]] αφού η μεγαλύτερη ετεροθαλής αδελφή της [[Ελεονώρα της Βρετάνης]] ήταν φυλακισμένη των Άγγλων. Ο Γάλλος βασιλιάς έσπασε τον δεσμό της μικρής Αλίκης με τον πρίγκιπα των Βρετόνων Ερρίκο του Πεντιέβρ, την πάντρεψε με τον ξάδελφο του Πέτρο του Ντρε (27 Ιανουαρίου 1213) που του έδωσε όρκο υποτέλειας. Υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με το άν ήταν δούκας ή κόμης αφού κυβερνούσε χάρη στα δικαιώματα της συζύγου του, ο βασιλιάς της Γαλλίας και ο πάπας απευθύνονται στον ίδιο σαν κόμη αλλά ο ίδιος στα διατάγματα του καταγράφεται ως δούκας. Ο βασιλιάς [[Ιωάννης της Αγγλίας]] δημιούργησε έναν συνασπισμό εναντίον της Γαλλίας, στρατοπέδευσε στο [[Πουατού]] ενώ ο [[Όθων Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] επιτέθηκε από τα βόρεια, συνέτριψε τις Γαλλικές δυνάμεις βόρεια του Πουατού και μετακινήθηκε απέναντι από την [[Νάντη]]. Ο Πέτρος τον έδιωξε μετά από σύντομη αψιμαχία αλλά δεν μπόρεσε να εμποδίσει την επόμενη κίνηση του Ιωάννη, μετακινήθηκε στην [[Κοιλάδα του Λίγηρα]] και κατέλαβε φρούρια Βρετόνων. Οι υποτελείς του Ιωάννη στο Πουατού αρνήθηκαν ωστόσο να πολεμήσουν έναν Γαλλικό στρατό υπό την ηγεσία του δελφίνου [[Λουδοβίκος Η΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου]] και ο στρατός του Όθων συνετρίβη στο Μπουβίν. Δεν είναι σαφές αν ο Ιωάννης κατέλαβε την Νάντη επειδή υπήρχε η πολύ ισχυρή γέφυρα στον Λίγρα, δεν είναι επίσης σαφές αν ο Πέτρος εμπόδισε τις δυνάμεις του Ιωάννη που βάδισε ανατολικά, πιθανό συμφώνησε να μην ενοχλήσει το Δουκάτο της Βρετάνης με αντάλλαγμα να του επιτρέψει να συνεχίσει την πορεία του. Ο Ιωάννης είχε το πλεονέκτημα
==Ισχυροποίηση της εξουσίας του==
Γραμμή 46 ⟶ 47 :
==Αντιβασιλεία==
[[Αρχείο:PetrDreux.jpg|thumb|250px|right|Ο Πέτρος του Ντρε]]
Η σύζυγος του πέθανε πρόωρα σε ηλικία 21 έτους (21 Οκτωβρίου 1221), του άφησε 4 ανήλικα παιδιά αν και δεν υπάρχουν πολλές πηγές. Με τον θάνατο της συζύγου του έχασε ο Πέτρος το δικαίωμα να παραμείνει δούκας, ανέλαβε την αντιβασιλεία και την κηδεμονία για λογαριασμό του γιου του Ιωάννη. Ο θάνατος της Αλίκης άλλαξε τους στόχους του Πέτρου, πρώτον θα έπρεπε να αποκτήσει περισσότερες περιοχές έξω από το δουκάτο για την συνταξιοδότηση του όταν ο γιος του ενηληκιωθεί και δεύτερον υπήρχε παράδοση στην Γαλλία όταν ο ενήλικος διάδοχος γινόταν ενήλικος θα έπρεπε να επιστρέψει την περιουσία που κληρονόμησε στο κράτος.
Ο Πέτρος βοήθησε τον διάδοχο του Φιλίππου Αυγούστου Λουδοβίκο τον Λέοντα στην σύγκρουση του με τον Ερρίκο Γ΄ της Αγγλίας, συμμετείχε μαζί του και στην [[Σταυροφορία των Αλβιγηνών]]. Μετά τον θάνατο του Λουδοβίκου συμμάχησε ωστόσο με τους κόμητες [[Θεοβάλδος Β΄ της Καμπανίας|Θεοβάλδο Β΄ της Καμπανίας]] και [[Ούγος Ι΄ του Λουζινιάν|Ούγο Ι΄ του Λουζινιάν]] απέναντι στην αντιβασίλισσα [[Λευκή της Καστίλης]] (1227 - 1234).<ref>Puylaurens 2003, σ. 81</ref> Την ίδια εποχή διέλυσε την συμμαχία που είχε με τον βασιλιά της Αγγλίας με αποτέλεσμα να χάσει το Αγγλικό δουκάτο του.<ref>McNeill, Ronald John (1911). "Richmond, Earls and Dukes of". In Chisholm, Hugh (ed.). Encyclopædia Britannica. 23 (11th ed.). Cambridge University Press. σ. 308</ref> Μετά την ενηλικίωση του γιου του Ιωάννη (1237) ο Πέτρος συμμετείχε στην Σταυροφορία των βαρόνων στους [[Άγιοι Τόποι|Αγίους Τόπους]] (1239). Τα στρατεύματα του δέχτηκαν σκληρή επίθεση από έναν ισχυρό στρατό των [[Μαμελούκοι|Μαμελούκων]], τους νίκησε και μετέφερε πολλούς αιχμαλώτους στην [[Γιάφα]]. Στις αρχές Νοεμβρίου, την εποχή που ο στρατός των Σταυροφόρων βάδιζε από την [[Άκρα (πόλη)|Άκρα]] στην [[Ασκελόν]] ο Πέτρος και ο υπολοχαγός του Ραούλ του Σουασόν δραπέτευσαν από τον Σταυροφορικό στρατό με στόχο να πραγματοποιήσουν επιδρομή. Μοίρασαν τις δυνάμεις τους στα δύο και περίμεναν ένα Μουσουλμανικό καραβάνι που πήγαινε στην [[Δαμασκός|Δαμασκό]], οι δυνάμεις του Πέτρου τους νίκησαν έξω από ένα κάστρο και κάλεσαν τον Ραούλ. Οι Μουσουλμάνοι συνετρίβησαν μέσα στο κάστρο, ο στρατός του Πέτρου τους ακολούθησε σκότωσε πολλούς άντρες, πήρε πολλούς αιχμαλώτους και λεηλάτησε τα ζώα από το καραβάνι τους.<ref>Painter 1969, σσ. 473-475</ref> Η νίκη αυτή δεν έφερε ωστόσο τα επιθυμητά αποτελέσματα επειδή ακολούθησε η ήττα στην [[Γάζα]]. Με την επιστροφή του στην Γαλλία ο Πέτρος Α΄ είχε μερικές επιτυχίες απέναντι στους Άγγλους σε ναυμαχίες (1242, 1243), συμμετείχε στην [[Ζ΄ Σταυροφορία]] στο πλευρό του Γάλλου βασιλιά [[Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου του Αγίου]]. Ο Πέτρος Α΄ πέθανε στην επιστροφή χωρίς να προλάβει να επιστρέψει στην Γαλλία, τάφηκε στο Μπραιν.
| |||