Συνθήκη των Σεβρών (Ελλάς - Τουρκία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Ελληνική επέκταση: Διόρθωση ορθογραφίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
[[File:Treaty sevres otoman el.jpg|300px|thumb|Τα εδάφη που έχασε η Οθωμανική Αυτοκρατορία με τη Συνθήκη των Σεβρών.]]
{{Πλοήγηση Συνόδου Ειρήνης του Παρισιού}}
Η '''Συνθήκη των Σεβρών''' υπεγράφη στις [[28 Ιουλίου]]/[[10 Αυγούστου]] [[1920]] στην πόλη ''[[Σεβρ]]'' (''Sèvres'') της [[Γαλλία]]ς, φέρνοντας την ειρήνη ανάμεσα στην [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] και τις Συμμαχικές και σχετιζόμενες Δυνάμεις{{Fn|1}} μετά τον [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] (Η Συνθήκη των Σεβρών ήταν η συνθήκη διαμοιρασμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η συνθήκη του Μούδρου -30/10/1918- ήταν η συνθήκη ειρήνης μεταξύ των Τούρκων και των συμμάχων υποχρεώνοντας τον αφοπλισμό των Τούρκων
== Οι όροι ==
Η συνθήκη όριζε τα εξής: η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέδιδε την κυριαρχία της [[Μεσοποταμία]]ς ([[Ιράκ]]), της [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|Παλαιστίνης]] και της [[Υπεριορδανία]]ς στην [[Ηνωμένο Βασίλειο|Βρετανία]] ως [[προτεκτοράτο|προτεκτοράτα]] της [[Κοινωνία των Εθνών|Κοινωνίας των Εθνών]], τη [[Συρία]] και τον [[Λίβανος|Λίβανο]] στη [[Γαλλία]], επίσης ως προτεκτοράτα, και
== Ελληνική επέκταση ==
[[Αρχείο:Greece in the Treaty of Sèvres.jpg|thumb|220px|Ο χάρτης της [[Ελλάδα|Ελλάδoς]] σύμφωνα με τη συνθήκη των Σεβρών]]
[[Αρχείο:Venizelos signing the Treaty of Sevres.jpeg|thumb|220px|Ο Ε. Βενιζέλος υπογράφει την Συνθήκη των Σεβρών]]
Στην [[Ελλάδα]] παραχωρούνταν τα νησιά [[Ίμβρος]] και [[Τένεδος]] και η ανατολική [[Θράκη]] μέχρι τη γραμμή της [[Τσατάλτζα|Τσατάλτζας]] κοντά στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Η περιοχή της [[Σμύρνη]]ς έμενε υπό την ονομαστική επικυριαρχία του Σουλτάνου, αλλά θα διοικούνταν από Έλληνα Αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων, και θα μπορούσε να προσαρτηθεί στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια με [[δημοψήφισμα]]. Το άρθρο 26 της Συνθήκης όριζε ακόμα ότι, αν οι οθωμανικές αρχές δεν συναινούσαν στην εφαρμογή της, θα εξέπιπταν από την κυριαρχία τους στην Κωνσταντινούπολη, την οποία θα μπορούσε να καταλάβει η Ελλάδα, κάτι το οποίο έντεχνα είχε προωθήσει ο Βενιζέλος.
Παράλληλα, η [[Βόρεια Ήπειρος]] θα ενσωματωνόταν στην Ελλάδα με το μυστικό [[Σύμφωνο Βενιζέλου - Τιττόνι]]. Η [[Βασίλειο της Ιταλίας|Ιταλία]] συμφώνησε ακόμα να παραχωρήσει τα Δωδεκάνησα (εκτός από τη [[Ρόδος|Ρόδο]] και το [[Καστελλόριζο]]) στην Ελλάδα, και όταν η Βρετανία έδινε στο μέλλον την [[Κύπρος|Κύπρο]] στην Ελλάδα, τότε (μετά από [[δημοψήφισμα]]) θα παραχωρούνταν και αυτά τα νησιά (η συμφωνία αναιρέθηκε όμως λίγο αργότερα από την Ιταλία και τον υπουργό [[Κάρολος Σφόρτσα|Κάρλο Σφόρτσα]] το καλοκαίρι του 1920).
Γραμμή 17:
Τα στενά των [[Δαρδανέλια|Δαρδανελίων]] και η [[θάλασσα του Μαρμαρά]] αποστρατιωτικοποιήθηκαν και έγιναν προσωρινά διεθνής περιοχή, οι Σύμμαχοι απέκτησαν τον οικονομικό έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τέλος καθορίζονταν η ισότητα και τα δικαιώματα των χριστιανικών μειονοτήτων.
Η επικύρωση της Συνθήκης δεν έγινε από κανένα συμμαχικό κοινοβούλιο (ούτε από το ελληνικό), καθώς, μετά την
Η [[Σοβιετική Ένωση]] έκανε ξεχωριστή συνθήκη με τους Οθωμανούς. Μετά την επικράτηση των [[Νεότουρκοι|Νεότουρκων]] -που μετέφεραν την πρωτεύουσα στην [[Άγκυρα]]- και την [[Μικρασιατική Καταστροφή]], οι σύμμαχοι υπέγραψαν νέα συνθήκη ειρήνης ([[Συνθήκη της Λωζάνης]]) το [[1923]], με ευνοϊκότερους όρους για την (πλέον) [[Τουρκία]].
| |||