Πουπιηνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|όνομα = ΠουπιένοςΠουπιηνός

|επίγονοι = Τιβέριος Κλώδιος ΠουπιένοςΠουπιηνός Πούλχερ Μάξιμος<br>Μάρκος ΠουπιένοςΠουπιηνός Αφρικάνος Μάξιμος<br>ΠουπιέναΠουπιηνή ΣέξτιαΣεξτία ΠαουλίναΠαυλίνα Κεθεγίλλα

|πατέρας = Μάρκος ΠουπιένοςΠουπιηνός Μάξιμος

Ο '''ΠουπιένοςΠουπιηνός''' (''Marcus Clodius Pupienus Maximus''<ref>Στην κλασική λατινική γλώσσα, το όνομα ΠουπιένοςΠουπιηνός θα αναγραφόταν ως MARCVS CLODIVS PVPIENVS MAXIMVS AVGVSTVS.</ref>, [[165]]<ref>Michael Grant, ''The Roman emperors: a biographical guide to the rulers of imperial Rome, 31 BC-AD 476'', σελ. 144 (1985)</ref> – [[29 Ιουλίου]] [[238]]), γνωστός και ως '''ΠουπιένοςΠουπιηνός Μάξιμος''', ήταν [[Κατάλογος Ρωμαίων Αυτοκρατόρων|Ρωμαίος αυτοκράτορας]] μαζί με τον [[Βαλβίνος|Βαλβίνο]] για τρεις μήνες το [[238]], κατά τη διάρκεια του έτους των έξι αυτοκρατόρων. Οι πηγές για εκείνη την περίοδο είναι ελάχιστες κι έτσι οι γνώσεις για τον αυτοκράτορα είναι περιορισμένες. Τα περισσότερα σύγχρονα κείμενα αναφέρουν τον ΠουπιένοΠουπιηνό με το παρωνύμιο «Μάξιμος», παρά με το επώνυμό του (οικογενειακό όνομα) ΠουπιένοΠουπιηνός.

Η «Ιστορία των Αυγούστων», μια πηγή όχι απόλυτα αξιόπιστη, παρουσιάζει τον ΠουπιένοΠουπιηνό ως παράδειγμα εξέλιξης μέσω του [[cursus honorum]] λόγω στρατιωτικής επιτυχίας. Ισχυρίζεται ότι ήταν γιος ενός σιδερά, υιοθετήθηκε και ξεκίνησε την καριέρα του ως [[εκατόνταρχος]] ([[Primus Pilus]]) πρινπροτού γίνει [[Χιλίαρχος (Ρώμη)|χιλίαρχος]] και στη συνέχεια [[πραίτορας]]. Στην πραγματικότητα ήταν μέρος της αριστοκρατίας, αν και ήσσονος σημασίας, και ενδεχομένως πολύ πρόσφατης. Φέρεται να ήταν γιος του [[ΓερουσίαΣύγκλητος|Γερουσιαστήσυγκλητικού]] [[Μάρκος ΠουπιένοςΠουπιηνός Μάξιμος|Μάρκου ΠουπιένουΠουπιηνού Μάξιμου]] και της γυναίκας του Κλαύδιας Πούλχρας. Όταν ξεκίνησε την καριέρα του, ο πατέρας του ίσως δεν ήταν ακόμα γερουσιαστήςσυγκλητικός. Η «Ιστορία» λέει ότι υιοθετήθηκε από κάποια ΠεσκέννιαΠεσκεννία Μαρκελλίνα (κατά τ´τα άλλα εντελώς άγνωστη σε μας) και εργάστηκε σαν ανθύπαρχος της [[Βιθυνία]]ς και του [[Πόντος|Πόντου]], μετά της [[Αχαΐα (Ρωμαϊκή επαρχία)|Αχαΐας]] και τελικά της [[Γαλλία Ναρμπόνενσις|Γαλλίας Ναρμπόνενσις]]. Κατόπιν, δούλεψε ως [[Λεγάτος]] στην [[Ιλλυρία]] και τελικά ως κυβερνήτης των γερμανικών επαρχιών. Τα στοιχεία αυτά είναι πιθανότατα φανταστικά, καθώς μόνο η τελευταία θέση του στη [[Γερμανία]] μπορεί να διασταυρωθεί με άλλες πηγές ([[Ηρωδιανός]]). Την εποχή εκείνη απέκτησε Γερμανούς σωματοφύλακες πούπου, όπως μας μεταφέρει ο Ηρωδιανός, τον ακολούθησαν ως την ενθρόνισή του.

Το σίγουρο είναι ότι ο ΠουπιένοςΠουπιηνός, αν και ίσως να μην γεννήθηκε [[Πατρίκιος]], ήταν ηγετική μορφή της τάξης των γερουσιαστώνσυγκλητικών κατά τοντο τελευταίο μισό της Δυναστείαςδυναστείας των Σεβήρων. Προερχόταν μάλλον από την [[Τυρρηνία|Ετρουσκικήετρουσκική]] πόλη [[Βολτέρρα]], όπου επιγραφές αναφέρουν το αριστοκρατικό όνομα της κόρης του (ΠουπιέναΠουπιηνή ΣέξτιαΣεξτία ΠαουλίναΠαυλίνα Κεθεγίλλα) που ήταν σύζυγος του Ρωμαίου πολιτικού [[Μάρκος Ούλπιος Ευβίοτος Λεύρος|Μάρκου Ούλπιου Ευβίοτου Λεύρου]]. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι ο ΠουπιένοςΠουπιηνός (και ο πατέρας του που δεν ήταν αναγκαστικά σιδηρουργός) έσμιξε με την ευγενή οικογένεια των ΣέξτιΣεξτίων από νωρίς, με την δεύτερη ξαδέλφη του ΣέξτιαΣεξτία Κεθεγίλλα (γεν. περ. 170) να είναι κόρη του αριστοκράτη [[Τίτος Σέξτιος Αφρικανός|Τίτου Σέξτιου Αφρικανού]] και της γυναίκας του ΚορνέλιαςΚορνηλίας. Υπήρξε ύπατος δυο φορές, άγνωστο πότε για πρώτη φορά (μάλλον περί του 213) και το 234 για δεύτερη ως [[Πολίαρχος]], όταν και απέκτησε τη φήμη του αυστηρού πολιτικού, κάτι που τον έκανε ελάχιστα δημοφιλή με το λαό. Εκτός από την κόρη του, ο ΠουπιένοςΠουπιηνός είχε δύο γιούςγιους, τον [[Τιβέριος Κλώδιος ΠουπιένοςΠουπιηνός Πούλχερ Μάξιμος|Τιβέριο Κλώδιο ΠουπιένοΠουπιηνό Πούλχερ Μάξιμο]] που ήταν ύπατος ([[224]] ή [[226]] ή Ιούλιο [[235]]) και τον [[Μάρκος ΠουπιένοςΠουπιηνός Αφρικάνος Μάξιμος|Μάρκο ΠουπιένοΠουπιηνό Αφρικάνο Μάξιμο]], ύπατο το [[236]] και συνεργάτη του αυτοκράτορα [[Μαξιμίνος ο Θραξ|Μαξιμίνου Θραξτου Θράκα]]. Η δεύτερη θητεία ως υπάτου και το γεγονός ότι ο γιος του ήταν επίσης ύπατος για ένα έτος παρά τω αυτοκράτορα είναι ενδείξεις πως η οικογένειά του είχε επιρροή και ήταν ευνοημένη. Είναι αποδεδειγμένο ότι κατείχε περιουσία στοστα ΤίμπουρΤίβουρα (σημερινό [[Τίβολι]]) έξω από τη Ρώμη όπου ο ΠουπιένοςΠουπιηνός Πούλχερ Μάξιμος ήταν [[Πάτρονας]] της πόλης.

[[Αρχείο:PupienusSest.jpg|thumb|280px|right| [[Σεστέρτιο]] με τη μορφή του ΠουπιένουΠουπιηνού]]

<blockquote> «Το μυαλό του ΠουπιένουΠουπιηνού ήταν φτιαγμένο από τραχύ εκμαγείο σε σχέση με του [[Βαλβίνος|Βαλβίνου]]. Με την ανδρεία και την ικανότητά του, ανέβηκε παρά την ταπεινή του καταγωγή στις κορυφαίες θέσεις του κράτους και του στρατού. Οι νίκες του έναντι των [[Σαρμάτες|Σαρματών]] και των Γερμανών, η λιτότητα της ζωής του και η αδέκαστη αμεροληψία του σε θέματα δικαιοσύνης όταν ήταν έπαρχος της πόλης κατέκτησαν την εκτίμηση ενός λαού που ήταν σταθερά υπέρ του πιο συμπαθή Βαλβίνου. Οι δυο συνάδελφοι είχαν υπάρξει ύπατοι (ο Βαλβίνος δυο φορές) αλλά είχαν οριστεί και μέλη των είκοσι υπολοχαγών της ΓερουσίαςΣυγκλήτου. Δεδομένου ότι ο ένας ήταν 60 και ο άλλος 74 χρόνων, είχαν αμφότεροι προλάβει να απολαύσουν την ωριμότητα της μακράς εμπειρίας τους» <ref>''The History of the Decline and Fall of the Roman Empire'', vol. I, p. 225, Edward Gibbon (The Online Library of Liberty). [http://oll.libertyfund.org/files/1365/Gibbon_0214.01.pdf].</ref></blockquote>.

Όταν οι [[Γορδιανός Α'|Γορδιανοί]] ανακηρύχτηκαν αυτοκράτορες στην Αφρική, η ΓερουσίαΣύγκλητος ανέθεσε σε επιτροπή είκοσι ανδρών, μεταξύ των οποίων και ο ΠουπιένοςΠουπιηνός την αποστολή εναντίον του Μαξιμίνου. Όταν έφτασαν τα νέα της ήττας των Γορδιανών, η ΓερουσίαΣύγκλητος συγκεντρώθηκε κεκλεισμένων των θυρών για να ανακηρύξει τους Βαλβίνο και ΠουπιένοΠουπιηνό συναυτοκράτορες (αν και δέχτηκαν τη συμμετοχή του [[Γορδιανός Γ'|Γορδιανού του Γ']]). Ο ΠουπιένοςΠουπιηνός έτρεξε στη [[Ραβέννα]] για να επιβλέψει την εκστρατεία έναντιεναντίον του Μαξιμίνου και ο τελευταίος σκοτώθηκε από τις βολές των στρατιωτών του ΠουπιένουΠουπιηνού έξω από την [[Ακυληία]]. Κατόπιν, ο ΠουπιένοςΠουπιηνός έστειλε τις στρατιές τόσο του Μαξιμίνου όσο και τις δικές του πίσω στις βάσεις τους και επέστρεψε στη Ρώμη συνοδευόμενος μόνο από την Πραιτωριανή Φρουρά και τους σωματοφύλακές του.

Εν τω μεταξύ, ο Βαλβίνος είχε αποτύχει να διατηρήσει τη δημόσια τάξη στην πρωτεύουσα. Οι πηγές αφήνουν να εννοηθεί ότι ο Βαλβίνος φοβήθηκε πως ο ΠουπιένοςΠουπιηνός ήθελε να τον υποκαταστήσει. Έτσι, σύντομα οι δυο τους άρχισαν να μένουν σε διαφορετικές πλευρές του παλατιού. Δολοφονήθηκαν και οι δυο από δυσαρεστημένα στοιχεία της Φρουράς που δεν επιθυμούσαν τον διαρκή έλεγχο του αυτοκράτορα από τη ΓερουσίαΣύγκλητο.