Λάμπρος Κατσώνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
Γεννήθηκε στη [[Λιβαδειά]] και σε νεαρή ηλικία έλαβε μέρος στα [[Ορλωφικά]]. Το [[1774]] κατατάχθηκε ως αξιωματικός στο ελληνικό τάγμα του Ρωσικού στρατού, όπου ανήλθε μέχρι τον βαθμό του λοχαγού.
Με την έναρξη του Ρωσοτουρκικού πολέμου, το [[1787]], πήγε στη [[Τεργέστη]], όπου παρέλαβε από τους εκεί Έλληνες ομογενείς μερικά πλοία με τα οποία ξεκίνησε τις επιδρομές και τις επιθέσεις κατά των Τουρκικών στο [[Ιόνιο Πέλαγος]]. Σταδιακά επεκτάθηκε και στο [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίο]], όπου στις [[31 Αυγούστου]] του [[1788]] στην [[Κάρπαθος|Κάρπαθο]] νίκησε τον τουρκικό στόλο. Για
Αρνούμενος να υπακούσει στις διαταγές των ανωτέρων του κατέφυγε στη [[Μάνη]], όπου άρχισε να οργανώνει επαναστατικό κίνημα. Εν τω μεταξύ είχε υπογραφεί η [[Συνθήκη του Ιασίου (1792)]], με την οποία η [[Τουρκία]] και η [[Ρωσία]] συμφιλιώθηκαν. Τότε, τον Μάιο του 1792, εξέδωσε το μανιφέστο "''Φανέρωσις του εξοχότατου χιλιάρχου και ιππέος Λάμπρου Κατσώνη''", με το οποίο διαμαρτυρόταν για την ρωσοτουρκική ειρήνη, κατηγορώντας τη ρωσική πολιτική, η οποία είχε αγνοήσει τους Έλληνες και τον αγώνα τους για ανεξαρτησία. Συνέπεια αυτού ήταν η Μεγάλη Αικατερίνη να του αφαιρέσει τον βαθμό και να του απαγορεύσει να κάνει χρήση της ρωσικής σημαίας.
Παρά την άσχημη αυτή τροπή τον Απρίλιο του [[1792]] ο Λ. Κατσώνης κατέπλευσε στο [[Πόρτο Κάγιο]], του οποίου το λιμάνι άρχισε να οχυρώνει μαζί με τον [[Ανδρέας Ανδρούτσος|Ανδρούτσο]]. Όμως η [[Γαλλία]], φοβούμενη για τα εμπορικά της συμφέροντα, αφού από την περιοχή περνούσαν αρκετά γαλλικά εμπορικά πλοία, δύο γαλλικά πολεμικά μονόκροτα με τη συνεργασία 30 Τουρκικών πλοίων επιτέθηκαν κατά του στόλου του Κατσώνη τον Ιούνιο του [[1792]]. Μετά από τρεις μέρες αντίσταση και δεινή σφαγή όσοι αποβιβάζονταν από τους πολεμίους αφού είχε σχεδόν χάσει
Ήταν παντρεμένος με την Αγγελίνα-Μαρία Σοφιανού. Είχε τρία παιδιά, από τα οποία ο πρώτος δολοφονήθηκε στη [[Τζια]] από τους Τούρκους, ο δεύτερος, ο Λυκούργος ([[1790]] – [[1863]]), πραγματοποίησε λαμπρή σταδιοδρομία στο ρωσικό στρατό φτάνοντας έως τον βαθμό του χιλιάρχου, ενώ ανήκε και στην τάξη των ευγενών, και ο τρίτος ο Αλέξανδρος, ο οποίος γεννήθηκε στην [[Κριμαία]], έφτασε έως τον βαθμό του υπολοχαγού και αργότερα εκλέχτηκε αρχηγός των Ευγενών όλου του Νομού της [[Ταυρίδα|Ταυρίδας]]. Επίσης εγγονός του Λυκούργου ήταν ο Σπυρίδων Αλεξάνδρου Κατσώνης, ο οποίος διέπρεψε ως συγγραφέας στην [[Ρωσία]]. Σημερινός απόγονος του Λάμπρου Κατσώνη είναι ο Ανατόλι Νικολάεβιτς Κατσώνης, κάτοικος [[Μόσχα|Μόσχας]].
|