Αναρχοσυνδικαλισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Αναρχισμός}}
[[Αρχείο:Anarchist flag.svg|thumb|250px|Αναρχοσυνδικαλιστική σημαία]]▼
Ο '''αναρχοσυνδικαλισμός''' είναι ένας κλάδος του επαναστατικού συνδικαλισμού ο οποίος εστιάζει στην [[οικονομία|οικονομική]] ένωση των εργατών, με σκοπό αρχικά να υπερασπίσουν και να διευρύνουν τα δικαιώματά τους και στη συνέχεια να ανατρέψουν τον [[καπιταλισμός|καπιταλισμό]], το [[κράτος]] και την ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής (π.χ. γαίες, εργοστάσια, μεγάλες [[επιχείρηση|επιχειρήσεις]]), με μία επαναστατική [[γενική απεργία]]. Τελικός στόχος είναι η εγκαθίδρυση του [[ελευθεριακός σοσιαλισμός|ελευθεριακού]] [[κομμουνισμός|κομμουνισμού]], μιας οριζόντια οργανωμένης, [[εργατική αυτοδιεύθυνση|αυτοδιευθυνόμενης]] κοινωνίας με συνδικαλιστική δομή, που θα διαχειρίζεται την παραγωγή αγαθών και την παροχή υπηρεσιών εξασφαλίζοντας τη διανομή των προϊόντων στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του.
Γραμμή 6 ⟶ 5 :
== Βασικές αρχές ==
▲[[Αρχείο:Anarchist flag.svg|thumb|250px|Αναρχοσυνδικαλιστική σημαία]]
Οι βασικές αρχές του αναρχοσυνδικαλισμού είναι:
:1. Εργατική αλληλεγγύη
Γραμμή 20:
Οι αναρχοσυνδικαλιστές πιστεύουν πως οι επαναστατικές εργατικές οργανώσεις – οι ενώσεις εργαζομένων που παλεύουν εναντίον της μισθωτής εργασίας και της διαίρεσης μεταξύ εργατών και εργοδοτών, οι οποίες στην αναρχοσυνδικαλιστική θεωρία θα σχηματίσουν τελικά τη βάση της νέας, μετεπαναστατικής κοινωνίας – θα πρέπει να είναι αυτοδιαχειριζόμενες. Δεν πρέπει να έχουν αφεντικά ή «επιχειρηματικούς αντιπροσώπους». Αντιθέτως, οι ίδιοι οι εργάτες πρέπει να λαμβάνουν όλες τις αποφάσεις που επηρεάζουν τους ίδιους.
Ο [[Ρούντολφ Ρόκερ]]
Ο Ρούντολφ Ρόκερ έγραψε στον ''Αναρχοσυνδικαλισμό'':
▲:"Τα πολιτικά δικαιώματα δεν πηγάζουν στα κοινοβούλια· μάλλον επιβάλλονται σ' αυτά απ' έξω. Και ακόμα και η νομοθετική ενεργοποίησή τους για πολύ καιρό δεν υπήρξε εγγύηση για την ασφάλειά τους. Δεν υπάρχουν επειδή γράφτηκαν νόμιμα σε ένα κομμάτι χαρτί, αλλά μόνο όταν έχουν γίνει η εκ των έσω αναπτυσσόμενη συνήθεια ενός λαού, και όταν κάθε προσπάθεια ζημίωσής τους θα συναντηθεί με την βίαιη αντίσταση του πληθυσμού"
Ο Χούμπερτ Λαγκαρντέλ έγραψε{{πηγή}} πως ο [[Πιερ Ζοζέφ Προυντόν]] έθεσε τις θεμελιώδεις θεωρίες του αναρχοσυνδικαλισμού, μέσω της αποκήρυξης του καπιταλισμού και του κράτους, του χλευασμού της πολιτικής κυβέρνησης, της ιδέας του για ελεύθερες, αυτόνομες οικονομικά ομάδες, και της θέασης της πάλης, και όχι του πασιφισμού, ως πυρήνα της ανθρωπότητας.
| |||