Πτώση του Ροβεσπιέρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
Επιπλέον, με το [[Νόμος της 22ας Πραιριάλ|νόμο της 22 Πραιριάλ]] (10 Ιουνίου 1794), εγκαινιάστηκε νέα περίοδος μεγαλύτερης σκληρότητας, η εποχή του ''Μεγάλου Τρόμου'', κατά την οποία οι κατηγορούμενοι στερήθηκαν το δικαίωμα υπεράσπισης και ως απόδειξη ενοχής γίνονταν δεκτές ακόμα και φήμες για τη διάπραξη κάποιου εγκλήματος. Οι εκτελέσεις πλήθαιναν και η κοινωνία είχε αγανακτήσει.
 
Ακόμη, στοιχείο καθοριστικό στην εξέλιξη των γεγονότων, οι βουλευτές στερήθηκαν την κοινοβουλευτική ασυλία τους, γεγονός που τους ανησύχησε ιδιαίτερα για τη ζωή τους. Στη Συμβατική είχε σχηματιστεί γύρω από τους επαναστατικούς εκπροσώπουςεπιτρόπους που είχε ανακαλέσει από την αποστολή τους στην επαρχία - τους αριστερούς Καριέ και Φουσέ και τους διεφθαρμένους Μπαρά[[Πωλ Μπαράς|Μπαράς]], Φρερόν και Ταλιέν - μια αντιροβεσπιερική αντιπολίτευση. <ref>{{Cite web|url=https://voidnetwork.gr/wp-content/uploads/2016/09/1789.-%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CC%81-%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CC%81%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7.pdf|title=Βάλτερ Μαρκόφ και Αλμπέρ Σογκούλ, Η Γαλλική επανάσταση, pdf, σελ. 323|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
 
Ο Ροβεσπιέρος, νοιώθοντας να υψώνεται ένα κύμα δυσαρέσκειας και μίσους εναντίον του, ανάλαβε πρώτος την επίθεση, φέρνοντας τη σύγκρουση μπροστά στη [[Συμβατική Εθνοσυνέλευση|Συμβατική]], από την οποία είχε μείνει μακριά για μερικές βδομάδες.
Γραμμή 37:
 
=== Νύχτα της 8ης προς 9η Θερμιδώρ ===
Οι αντίπαλοι του Ροβεσπιέρου κινητοποιήθηκαν και έδειξαν ότι ήταν έτοιμοι να δράσουν. Ο ρόλος των Καριέ, Φουσέ, ΜπαράΜπαράς, Φρερόν και Ταλλιέν, πρώην επαναστατικών εκπροσώπωνεπιτρόπων που είχαν ανακληθεί μετά από αίτημα του Ροβεσπιέρου και οι οποίοι αισθάνονταν ότι απειλούνταν άμεσα από την ομιλία του τελευταίου, ήταν καθοριστικός. Τη νύχτα πλησίασαν τους πιο σημαντικούς βουλευτές του Κέντρου (Πεδινούς) και τους υποσχέθηκαν το τέλος της Τρομοκρατίας σαν αντίτιμο της συμμαχίας τους. Οι Πεδινοί, παρόλο που δεν συμπαθούσαν ούτε τους [[Ορεινοί (κόμμα)|Ορεινούς]], ούτε αυτούς τους τρομοκράτες της Λυών, του Μπορντώ και της Τουλόν, αρχικά είχαν ενστάσεις. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, τελικά δέχθηκαν να παρέχουν την απαραίτητη κοινοβουλευτική υποστήριξη. Έτσι, παρόλο που η ημέρα της 9ης Θερμιδώρ θα εμφανιστεί αυθόρμητη, στην πραγματικότητα είχε συμφωνηθεί από βραδύς η τακτική που θα ακολουθούσαν στην επόμενη συνεδρία: να οργανώσουν αναταραχή έτσι ώστε ούτε ο Ροβεσπιέρος ούτε οι υποστηρικτές του να μπορούν να παρέμβουν.
 
=== 9 Θερμιδόρ (27 Ιουλίου 1794) ===
Γραμμή 59:
 
Το απόγευμα, ο Ροβεσπιέρος και οι επιζώντες σύντροφοί του, μαζί με 21 από τους υποστηρικτές του αποκεφαλίστηκαν στη [[γκιλοτίνα]] χωρίς δίκη. <ref>{{Cite web|url=https://histoire-image.org/fr/etudes/9-thermidor|title=histoire-image.org/fr/etudes/9-thermidor|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>Μεταφέρθηκαν με το κάρο των καταδίκων στην κατάμεστη πλατεία της Επανάστασης (σημερινή [[πλατεία Κονκόρντ]]), όπου είχε εκτελεστεί και ο βασιλιάς [[Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκος ΙΣΤ']] ένα χρόνο νωρίτερα αλλά και ο Δαντών και ο [[Καμίγ Ντεμουλέν]] τον προηγούμενο Απρίλιο. 71 ακόμη οπαδοί του εκτελέστηκαν την επόμενη μέρα, κυρίως μέλη της Επαναστατικής [[Κομμούνα του Παρισιού (Γαλλική επανάσταση)|Κομμούνας του Παρισιού]], και ακόμη 12 την μεθεπόμενη.
 
Μετά την πτώση του Ροβεσπιέρου άρχισε η περίοδος που είναι γνωστή ως [[Θερμιδοριανή Αντίδραση|Θερμιδοριανή αντίδραση]], έως την εγκαθίδρυση του [[Διευθυντήριο (Γαλλία)|Διευθυντηρίου]] στις 26 Οκτωβρίου 1795.
 
== Παραπομπές ==