Πτώση του Ροβεσπιέρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 12:
Επιπλέον, με το [[Νόμος της 22ας Πραιριάλ|νόμο της 22 Πραιριάλ]] (10 Ιουνίου 1794), εγκαινιάστηκε νέα περίοδος μεγαλύτερης σκληρότητας, η εποχή του ''Μεγάλου Τρόμου'', κατά την οποία οι κατηγορούμενοι στερήθηκαν το δικαίωμα υπεράσπισης και ως απόδειξη ενοχής γίνονταν δεκτές ακόμα και φήμες για τη διάπραξη κάποιου εγκλήματος. Οι εκτελέσεις πλήθαιναν και η κοινωνία είχε αγανακτήσει.
Ακόμη, στοιχείο καθοριστικό στην εξέλιξη των γεγονότων, οι βουλευτές στερήθηκαν την κοινοβουλευτική ασυλία τους, γεγονός που τους ανησύχησε ιδιαίτερα για τη ζωή τους. Στη Συμβατική είχε σχηματιστεί γύρω από τους επαναστατικούς επιτρόπους που είχε ανακαλέσει από την αποστολή τους στην επαρχία - τους αριστερούς Καριέ και Φουσέ και τους διεφθαρμένους [[Πωλ Μπαράς|Μπαράς]], Φρερόν και [[Ζαν-Λαμπέρ Ταλιέν|Ταλιέν]] - μια αντιροβεσπιερική αντιπολίτευση. <ref>{{Cite web|url=https://voidnetwork.gr/wp-content/uploads/2016/09/1789.-%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CC%81-%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CC%81%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7.pdf|title=Βάλτερ Μαρκόφ και Αλμπέρ Σογκούλ, Η Γαλλική επανάσταση, pdf, σελ. 323|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
Ο Ροβεσπιέρος, νοιώθοντας να υψώνεται ένα κύμα δυσαρέσκειας και μίσους εναντίον του, ανάλαβε πρώτος την επίθεση, φέρνοντας τη σύγκρουση μπροστά στη [[Συμβατική Εθνοσυνέλευση|Συμβατική]], από την οποία είχε μείνει μακριά για μερικές βδομάδες.
Γραμμή 34:
Οι Ιακωβίνοι τον επευφήμησαν. Ο [[Ζωρζ Κουτόν]] πρότεινε στον σύλλογο να εκδιώξει όλα τα μέλη των επιτροπών που αντιτάχθηκαν στην εκτύπωση της ομιλίας το μεσημέρι στη Συντακτική και τα απαρίθμησε. Πράγματι, αυτοί αποβλήθηκαν και εκδιώχθηκαν από τη λέσχη.
Ο Ροβεσπιέρος, κατόπιν τούτων, ήλπιζε να ανακτήσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία στη [[Συμβατική Εθνοσυνέλευση|Συμβατική]] την επόμενη μέρα.
=== Νύχτα της 8ης προς 9η Θερμιδώρ ===
Οι αντίπαλοι του Ροβεσπιέρου κινητοποιήθηκαν και έδειξαν ότι ήταν έτοιμοι να δράσουν. Ο ρόλος των Καριέ, Φουσέ, [[Πωλ Μπαράς|Μπαράς]], Φρερόν και
=== 9 Θερμιδόρ (27 Ιουλίου 1794) ===
[[Αρχείο:La_nuit_du_9_au_10_thermidor_an_II_(1794).jpg|μικρογραφία|270x270εσ|[[Δημαρχείο του Παρισιού]], τη νύχτα 9 προς 10 Θερμιδόρ. Ο Σαιν Ζυστ και υποστηρικτές του Ροβεσπιέρου προσπαθούν να τον πείσουν να βάλει την υπογραφή του στο κάτω μέρος της έκκλησης εξέγερσης.]]
[[Αρχείο:Saint_Just.jpg|μικρογραφία|283x283εσ|[[Λουί Αντουάν Λεόν ντε Σαιν Ζυστ|Σαιν Ζυστ]]]]
Το πρωί της 27ης Ιουλίου (9 Θερμιδόρ), ο [[Λουί Αντουάν Λεόν ντε Σαιν Ζυστ|Σαιν-Ζυστ]] αγόρευσε στη [[Συντακτική Βουλή|Συντακτική]] προτείνοντας να ληφθούν μέτρα ώστε η Κυβέρνηση «χωρίς να χάσει τίποτε από την επαναστατική της ισχύ», να μη μπορεί να τείνει προς την αυθαιρεσία, ούτε να ευνοεί την καταπίεση ή να σφετερίζεται την εξουσία της [[Συμβατική Εθνοσυνέλευση|Συμβατικής]]. Αυτό πιθανόν σήμαινε τον τερματισμό της δικτατορίας του Ροβεσπιέρου. <ref>Αντρέ Μωρουά, Η Γαλλική επανάσταση, τομ. 2, σελ. 308</ref>Αλλά τον διέκοψαν και τον κατέβασαν από το βήμα.
Ο Ροβεσπιέρος προσπάθησε να τον υπερασπίσει αλλά δεν μπόρεσε να μιλήσει λόγω της προσυμφωνημένης αναταραχής που προκλήθηκε μέσα στη Συνέλευση. Επακολούθησε μια ταραχώδης σκηνή όπου κυριαρχούσαν κραυγές «Κάτω ο τύραννος!» και οχλαγωγή.<ref>{{Cite web|url=https://www.herodote.net/27_juillet_1794-evenement-17940727.php|title=herodote.net/27_juillet_1794-evenement-|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
Γραμμή 58:
Ο Λε Μπα αυτοκτόνησε με μια σφαίρα στο κεφάλι, ο [[Αυγουστίνος Ροβεσπιέρος]] πήδησε από ένα παράθυρο και έσπασε το πόδι του, ο [[Ζωρζ Κουτόν]] έπεσε στις σκάλες και τραυματίστηκε σοβαρά. Ο [[Λουί Αντουάν Λεόν ντε Σαιν Ζυστ|Σαιν-Ζυστ]] παραδόθηκε χωρίς να τραυματισθεί. Ο [[Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος|Ροβεσπιέρος]] βγήκε από το Δημαρχείο με σπασμένο σαγόνι. Υπάρχουν δύο εκδοχές για το πώς τραυματίστηκε: είτε προσπάθησε να αυτοκτονήσει με πιστόλι είτε πυροβολήθηκε από τον Σαρλ-Αντρέ Μεντά, έναν από τους αξιωματικούς που κατέλαβαν το Δημαρχείο.
Το απόγευμα, ο Ροβεσπιέρος και οι επιζώντες σύντροφοί του, μαζί με 21 από τους υποστηρικτές του αποκεφαλίστηκαν στη [[γκιλοτίνα]] χωρίς δίκη. <ref>{{Cite web|url=https://histoire-image.org/fr/etudes/9-thermidor|title=histoire-image.org/fr/etudes/9-thermidor|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>Μεταφέρθηκαν με το κάρο των καταδίκων στην κατάμεστη πλατεία της Επανάστασης (σημερινή [[πλατεία Κονκόρντ]]), όπου είχε εκτελεστεί και ο βασιλιάς [[Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκος ΙΣΤ']] ένα χρόνο νωρίτερα αλλά και ο Δαντών και ο [[Καμίγ Ντεμουλέν]] τον προηγούμενο Απρίλιο.
Μετά την πτώση του Ροβεσπιέρου άρχισε η περίοδος που είναι γνωστή ως [[Θερμιδοριανή Αντίδραση|Θερμιδοριανή αντίδραση]], έως την εγκαθίδρυση του [[Διευθυντήριο (Γαλλία)|Διευθυντηρίου]] στις 26 Οκτωβρίου 1795.
| |||