Ερυθροί Χμερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Ερυθροί Χμερ''' ([[γαλλικά]]: ''Khmers rouges'') ονομάζονταν οι οπαδοί του [[Κομμουνιστικό Κόμμα της Καμπούτσεα|κομμουνιστικού κόμματος της Καμπούτσεα]], στηστην [[Καμπότζη]]. Σχηματίστηκαν το 1968 ως παρακλάδι του Λαϊκού Στρατού του Βιετνάμ, από το [[Βόρειο Βιετνάμ]]. Κυριάρχησαν στην Καμπότζη από το 1975, όταν τελείωσε ο [[εμφύλιος πόλεμος της Καμπότζης|εμφύλιος πόλεμος]], μέχρι το 1979, με αρχηγούς τους [[Πολ Ποτ]], Νούον Τσέα, Ιέγκ Σάρι, Σον Σεν και Χιέου Σαμφάν. Ονόμασαν το κράτος Δημοκρατική Καμπούτσεα. Είχαν συμμαχήσει με το Βόρειο Βιετνάμ, τους [[Βιετκόνγκ]] και τους [[Πάθετ Λάο]] κατά τη διάρκεια του [[Πόλεμος του Βιετνάμ|Πολέμου του Βιετνάμ]], ενάντια στις αντικομμουνιστικές δυνάμεις.

Η οργάνωση προκάλεσε μέσω των κοινωνικών πολιτικών της τη γενοκτονία της Καμπότζης.<ref name="Janet McLellan">{{cite book|last=McLellan|first=Janet |title=Many Petals of the Lotus: Five Asian Buddhist Communities in Toronto|url=http://books.google.co.uk/books?id=NMm024458s4C&pg=PA137&dq=Khmer+Roug+social+engineering&hl=en&ei=VzRCTIyXKJWI4Qb5ubCXBw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CDEQ6AEwAQ#v=onepage&q=Khmer%20Rouge%20social%20engineering&f=false|edition=1st|date=April 1, 1999|publisher=University of Toronto Press|isbn=978-0-8020-8225-1|page=137|chapter=5}}</ref> Ο ηγέτης των Χμέρ Πολ Ποτ, πίστευε ότι για να επιτευχθεί πραγματική κοινωνική επανάσταση στην Καμπότζη, ήταν απαραίτητο ολόκληρη η χώρα να επιστρέψει σε μια αγροτική οικονομία, στην οποία δεν θα είχαν θέση η βιομηχανία, οι χρηματικές συναλλαγές, οι πόλεις και η μόρφωση. Αρχικά, μετέφεραν ολόκληρο τον πληθυσμό στην ύπαιθρο, με τη δικαιολογία πως στις πόλεις δεν υπήρχε αρκετή τροφή για να συντηρηθούν όλοι. Οι προσπάθειές της για αγροτική μεταρρύθμιση οδήγησαν σε [[λιμός|λιμό]] μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ενώ η επιμονή της στην αυτοεπάρκεια, ακόμη και σε φαρμακευτικά προϊόντα, οδήγησε στο θάνατο χιλιάδων ανθρώπων από ιάσιμες ασθένειες, όπως η [[ελονοσία]]. Οι ξένες πρεσβείες σφραγίστηκαν, οι τράπεζες, τα σχολεία, τα νοσοκομεία και κάθε είδους δημόσιες υπηρεσίες έκλεισαν και όλοι οι θρησκευτικοί ναοί λεηλατήθηκαν. Εξωφρενικές απαγορεύσεις επίσης υπήρχαν για τις σεξουαλικές σχέσεις και το γέλιο. Οι ένοχοι μεταφέρονταν στη φυλακή Τουόλ Σλένγκ ή αλλιώς Ες-21. Από το 1974 ωςέως το 1978, από τους 14.000 κρατούμενους, επιβίωσαν οι 12.<ref>[http://www.mixanitouxronou.gr/pol-pot-o-igetis-pou-exolothrefse-to-lao-tou-apagorefse-to-gelio-katargise-tis-polis-ti-viomichania-to-chrima-akomi-ke-tous-gonis/ Πολ Ποτ. Ο ηγέτης που εξολόθρευσε τον λαό του, απαγόρευσε το γέλιο, κατήργησε τις πόλεις, τη βιομηχανία, το χρήμα, ακόμη και τους γονείς]</ref> Αυθαίρετες εκτελέσεις και τα βασανιστήρια από τα στελέχη τους ενάντια σε θεωρούμενα ανατρεπτικά στοιχεία και εκκαθαρίσεις στις τάξεις τους ανάμεσα στο 1975 και το 1978, θεωρούνται ότι αποτελούν [[γενοκτονία]].<ref name="Steven R. Ratner">{{cite book|last1=Ratner |first1=Steven R. |last2=Abrams|first2=Jason S.|title=Accountability for Human Rights Atrocities in International Law: Beyond the Nuremberg Legacy |url=http://books.google.co.uk/books?id=4oEix673qakC&pg=PA268&dq=The+Khmer+Rouge&hl=en&ei=qwVDTJ3dIpCC4Qa23ZW7DQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=3&ved=0CDYQ6AEwAjgK#v=onepage&q=The%20Khmer%20Rouge&f=false|edition=2nd|date=April 5, 2001|publisher=OUP Oxford|isbn=978-0-19-829871-7|page=272}}</ref> Σύμφωνα με στοιχεία από έρευνα του πανεπιστημίου Γέιλ σε 20.000 ομαδικούς τάφους, τουλάχιστον 1.386.734 άτομα εκτελέστηκαν,<ref>{{Cite web |url=http://www.d.dccam.org/Projects/Maps/Mapping.htm |title=Documentation Center of Cambodia |accessdate=2015-07-23 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20180818215719/http://www.d.dccam.org/Projects/Maps/Mapping.htm |archivedate=2018-08-18 |url-status=dead }}</ref><ref>[http://www.yale.edu/cgp/ Yale Cambodian Genocide Program]</ref> ενώ μαζί με θανάτους από άλλες αιτίες, όπως [[υποσιτισμός]] και ασθένειες, φτάνουν τους 1,7 -2,5 εκατομμύρια θανάτους σε σύνολο 8 εκατομμυρίων κατοίκων. Το 1979, το Βιετνάμ εισέβαλε στη Καμπούτσεα, ανατρέποντάς τους.