Μοναστήρι του Αγίου Πέτρου του Παλιού (Ουέσκα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Κατηγορία |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 13:
}}
Το '''μοναστήρι του Αγίου Πέτρου του Παλιού''' ([[Ισπανική γλώσσα|ισπανικά]]: ''monasterio de San Pedro el Viejo''),
Η πάλαι ποτέ κύρια αίθουσα του μοναστηριού λειτουργεί ως βασιλικό πάνθεον με τους τάφους των δύο βασιλέων της Αραγωνίας: του [[Αλφόνσος Α΄ της Παμπλόνα και της Αραγωνίας|Αλφόνσου Α´ του μαχητή]] και του αδελφού του και διάδοχου, [[Ραμίρο Β΄ της Αραγωνίας|Ραμίρο Β´ του Μοναχού]].
Γραμμή 22:
Η εκκλησία αυτή είναι μια από τις παλαιότερες στην Ισπανία και μια από τις λίγες που διατηρήθηκαν ανέπαφες από την εποχή των γότθων. Κατά την κατάκτηση της πόλης από τους μουσουλμάνους, παραχωρήθηκε στους χριστιανούς που παρέμειναν στην πόλη, ως φόρος με το δικαίωμα να ασκούν εκεί τη λατρεία τους. Το μέρος ήταν γνωστό στην εποχή του ως η περιοχή των [[Μοζάραβες|Μοζαράβων]].
Με την κατάκτηση της πόλης της Ουέσκας το 1096, οι χριστιανοί του Βασιλείου της Αραγωνίας ανακάλυψαν στη θέση που καταλαμβάνει σήμερα το μοναστήρι, ένα βησιγοτθικό χριστιανικό ναό αφιερωμένο στον Άγιο Πέτρο, ο οποίος είχε χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της αραβικής κυριαρχίας από τους Μοζάραβες της πόλης (η οποία τότε ονομάζονταν «Βάσκαχ»). Ο ναός είχε το παρατσούκλι
Ο ναός παραχωρήθηκε στο τάγμα των [[Τάγμα των Βενεδικτίνων|βενεδικτίνων]], που ήθελαν να το ανακαινίσουν και να το μετατρέψουν σε μοναστήρι, σύμφωνα με την αισθητική της εποχής, που σήμερα πλέον χαρακτηρίζεται ως ρομανικός ρυθμός. Η αρχή της κατασκευής του χρονολογείται στο έτος 1117, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του [[Αλφόνσος Α΄ της Παμπλόνα και της Αραγωνίας|Αλφόνσου Α´ του Μαχητή]] και λίγο πριν την κατάκτηση της πόλης της [[Σαραγόσα|Σαραγόσας]] (το 1118).
|