Νομικός θετικισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''νομικός θετικισμός''' είναι ρεύμα της θεωρίας του [[δίκαιο|δικαίου]], που βασίζεται στη θέση ότι δεν υπάρχει αναγκαία σύνδεση-συσχέτιση του δικαίου με την [[ηθική]] (θέση του χωρισμού).

Ο όρος ''θετικό δίκαιο'' σημαίνει την ισχύουσα, ρητά διατυπωμένη και υποχρεωτικής εφαρμογής νομοθεσία σε ορισμένο τόπο και χρόνο. Τούτο είναι κατά μία έννοια σε αντιπαράθεση με την έννοια του [[φυσικό δίκαιο|φυσικού δικαίου]] που υποδηλώνει την ύπαρξη ενός πανανθρώπινου νομικού συστήματος το οποίο προσεγγίζει τα [[Ιδεώδες|ιδανικά]] της [[δικαιοσύνη|δικαιοσύνης]], [[δημοκρατία|δημοκρατίας]] κ.ο.κ. Ο νομικός θετικισμός υποστηρίζει ότι η εγκυρότητα ή "νομιμοποίηση" της ισχύουσας νομοθεσίας δεν πηγάζει από την ηθική της ορθότητα ή τη [[Ορθολογισμός|λογική]] της αναγκαιότητα, αλλά το δίκαιο είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα και πιθανά αντιστοιχεί στις τοπικές κοινωνικές συνθήκες της εποχής.

Σήμερα ο νομικός θετικισμός θεωρείται ως η αντίθεση του φυσικού δικαίου και πως αντιτίθεται στην ιδέα του [[Θείο δίκαιο|θείου δικαίου]] δηλαδή του νόμου του Θεού. Παρόλα αυτά, οι πρώτοι αντιπρόσωποι του θετικισμού δεν απέρριψαν την ιδέα της θείας δίκης, αλλά '''ξεχώρισαν''' το νόμο του Θεού, που κυβερνά την ηθική, από τον ανθρώπινο νόμο, που κυβερνά τη κοινωνία. Κατά τους θετικιστές το δίκαιο, η ερμηνεία του και η δικαστική εξουσία έχουν δικαιοδοσία μόνο όσον αφορά τη κοινωνική και όχι την ηθική συμπεριφορά του ατόμου.