Δυναστεία των Λασκαριδών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 1:
{{πηγές|25|08|2014}}
Η ''Δυναστεία των Λασκαριδών'' ήταν αυτοκρατορική βυζαντινή δυναστεία-οίκος, η οποία βασίλευε την περίοδο λίγο πριν και μετά από την Άλωση από τους Λατίνους το 1204. Είχε ως πρωτευουσα αρχικά την Κωνσταντινούπολη (1204) και έπειτα τη Νίκαια Βιθυνίας και είχε δημιουργήσει την Αυτοκρατορία της Νίκαιας (1205-1261) με διάρκεια 5756 χρόνια. Θεωρούνται συνεχιστές της υπό κατάληψη Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
 
Γενάρχης των Λασκαριδών ήταν ο [[Μανουήλ Λάσκαρης]] που γεννήθηκε π. το 1140 και ανήκε σε ευγενή οικογένεια. Ενυμφεύθη την Ιωάννα Καράτζαινα (γεν. π. 1148) και είχε τα εξής τέκνα: τον Μανουήλ (απεβ. μετά το 1256), τον Μιχαήλ (απεβ. 1261 ή 1271), τον Γεώργιο (απεβ. 1236), τον [[Κωνσταντίνος (ΙΑ') Λάσκαρης|Κωνσταντίνο ΙΑ' Λάσκαρη]] αυτοκράτορα Ρωμαίων (1204-05), τον [[Θεόδωρος Α΄ Λάσκαρης|Θεόδωρο Α΄ Λάσκαρη]] αυτοκράτορα Ρωμαίων Νικαίας (1205-22), τον Αλέξιο, τον Ισαάκιο και ίσως μία κόρη.