Λεωνίδας Ιασωνίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το Σεπτέμβριο του 1922 έρχεται πρόσφυγας στην Ελλάδα. Αγωνίζεται για τα δικαιώματα των προσφύγων που κατέφυγαν στην Ελλάδα μετά τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]].<ref>Το 1924 έστειλε τηλεγράφημα στον [[Νικόλαος Πλαστήρας|Πλαστήρα]], όπου περιέγραψε το δράμα των προσφύγων στην [[Κατερίνη]], λέγοντας: "Κορυφάς Ολύμπου αθάνατοι ευωχούνται, παρά πόδας δε αυτού πρόσφυγες λοιμώ απόλλυνται"</ref><ref>Μάρω Βουγιούκα- Βασίλης Μεγαρίδης, Οδωνυμικά των Προαστείων της Αθήνας, Δήμος Αθηναίων Πολιτιστικός Οργανισμός, Αθηναϊκή Βιβλιοθήκη, Σεπτέμβριος 2002, τ. 1, Α-Ι, σελ. 524.</ref> Από το 1923 εκλεγόταν συνεχώς Βουλευτής Θεσσαλονίκης. Στήριζε την [[Εθνική Ένωσις Ελλάς]] η οποία ήταν η σημαντικότερη [[αντισημιτισμός|αντισημιτική]] και [[φασισμός|φασιστική]] οργάνωση της [[βόρεια Ελλάδα|βόρειας Ελλάδας]] κατά τον [[Μεσοπόλεμος|Μεσοπόλεμο]]<ref>Mavrogordatos, George Th. (1983). Stillborn republic: Social coalitions and party strategies in Greece, 1922-1936. Berkeley / Los Angeles: University of California Press. p.p.258-9</ref>. Εργάστηκε στο Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας και διετέλεσε Υπουργός Πρόνοιας, συμμετέχοντας στην κυβέρνηση του κόμματος Φιλελευθέρων” (1930-1932). Αυτοεξορίσθηκε στην Αγγλία μετά την κήρυξη της δικτατορίας Μεταξά. Από στην Αγγλία αρθογραφούσε σε εφημερίδες, εμψυχώνοντας τους Έλληνες στον αγώνα τους εναντίον των δυνάμεων κατοχής. Μετά την απελευθέρωση, επέστρεψε στην Ελλάδα και επανεκλέχθηκε Βουλευτής. Διετέλεσε επίσης Υπουργός Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος.