Περικλής Αλ. Αργυρόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Επειδή οι γονείς του ήλθαν σε διάσταση, και αφού απώλεσαν την περιουσία τους, κατέφυγε με τη μητέρα του και τις δύο αδελφές του στο [[Παρίσι]]. Φοίτησε για δύο έτη στο Λύκειο ''Γκασπάρ-Μονζ'' (Lycée Gaspard-Monge) στο Σανμπερύ (Chambéry) της Σαβοΐας και στο Λύκειο ''Ζανσόν ντε Σαϊγύ'' (Lycée Janson-de-Sailly) στο [[Παρίσι]], και κατόπιν σπούδασε Μαθηματικά στη Σχολή ''Λακορνταίρ'' (École Lacordaire) στη [[Μασσαλία]].<ref>Περικλής Αργυρόπουλος, Απομνημονεύματα πρώην βουλευτού Αθηνών, υπουργού και πρεσβευτού, από 1885 έως 1936, Αθήναι, 1970, σελ.14</ref> Όταν ξέσπασε ο [[Ελληνοτουρκικός Πόλεμος του 1897]] ήλθε στην Ελλάδα, όπου σκέφθηκε να καταταχθεί σε τάγμα εθελοντών σχηματισμένο από Έλληνες και Γάλλους του εξωτερικού. Μικρή ασθένειά του ανέβαλε την κατάταξή του, αλλά ο θείος του Αλέξανδρος Σούτσος (παντρεμένος με την αδελφή της μητέρας του, Ναταλία) τον πήρε μαζί του στην Ήπειρο με αποστολή του Ερυθρού Σταυρού.<ref>Περικλής Αργυρόπουλος, Απομνημονεύματα πρώην βουλευτού Αθηνών, υπουργού και πρεσβευτού, από 1885 έως 1936, Αθήναι, 1970, σελ.18</ref> Επέστρεψε στη Γαλλία όπου σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες, αφού εγκατέλειψε τη σκέψη να σπουδάσει μηχανικός. <ref>Περικλής Αργυρόπουλος, Απομνημονεύματα πρώην βουλευτού Αθηνών, υπουργού και πρεσβευτού, από 1885 έως 1936, Αθήναι, 1970, σελ.20</ref> Το 1903 επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα και κατά την προετοιμασία του να εισέλθει στο Διπλωματικό Σώμα παντρεύτηκε την εξαδέλφη του Σοφία Γ. Αργυροπούλου, κόρη του πρεσβευτή της Ελλάδας στην [[Αγία Πετρούπολη]].<ref>Περικλής Αργυρόπουλος, Απομνημονεύματα πρώην βουλευτού Αθηνών, υπουργού και πρεσβευτού, από 1885 έως 1936, Αθήναι, 1970, σελ.22</ref>

Το 1912 διορίστηκε Νομάρχης Θεσσαλονίκης και έγινε ο πρώτος στο αξίωμα αυτό για την ελεύθερη συμπρωτεύουσα.<ref>{{cite web|url=http://www.istorikathemata.com/2011/10/26-1912.html |publisher=Ιστορικά θέματα |title=Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και η βουλγαρική επιβουλή (26 Οκτωβρίου 1912) |date=2011-10-26 |accessdate=2014-04-17}}</ref> Το [[1916]] πήρε μέρος στο [[Κίνημα Εθνικής Αμύνης]]. Διετέλεσε πρεσβευτής σε πολλές χώρες της Σκανδιναβικής Χερσονήσου, καθώς και στο [[Κάιρο]], το [[Παρίσι]], το [[Αλγέρι]] και την [[Κωνσταντινούπολη]]. Ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών στην [[Κυβέρνηση Γεωργίου Κονδύλη 1926|κυβέρνηση]] του [[Γεώργιος Κονδύλης|Γεωργίου Κονδύλη]], από τις 26 Αυγούστου 1926 ωςέως τις 4 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου<ref>{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=961 | title=«Κυβέρνησις Γεωργίου Κονδύλη (De facto), Από 26.8.1926 έως 4.12.1926» | accessdate=2013-08-28 |publisher=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης}}</ref><ref>Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.86</ref>