Ιουλία Μπίμπα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Μικρή συντακτική τροποποίηση.
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 29:
 
== Μάρτιος - Νοέμβριος 1942 ==
Τον Μάρτιο του 1942, η Ιουλία Μπίμπα προσχώρησε στην ΠΕΑΝ ([[Πανελλήνιος Ένωσις Αγωνιζομένων Νέων]]), μυημένη από τη φίλη και γειτόνισσά της Αικατερίνη Μπέση.<ref name=":4">{{Cite web|url=https://www.mixanitouxronou.gr/istoriki-apokalypsi-ti-apegine-i-ioulia-biba-i-iroiki-daskala-tis-katoxis-pou-egine-saboter-kai-tinakse-ston-aera-tin-prodotiki-espo-vrethike-to-pistopoiitiko-thanatou-stin-vienni-opou-ektelestike/|title=Ιουλία Μπίμπα, η ηρωική δασκάλα της κατοχής που έγινε σαμποτέρ και τίναξε στον αέρα την προδοτική ΕΣΠΟ.|last=Λαγός Κωνσταντίνος|first=Ιστορικός|ημερομηνία=2017|website=www.mixanitouxronou.gr|publisher=Μηχανή του Χρόνου|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> Μαζί με άλλα μέλη της οργάνωσης έγραφαν συνθήματα στους τοίχους της Αθήνας εναντίον των κατακτητών και μοίραζαν παράνομα έντυπα και προκηρύξεις, με στόχο, όπως και άλλες αντιστασιακές οργανώσεις,<ref>{{Cite web|url=https://www.rizospastis.gr/static.do?page=%2Fhistory%2Fleykoma_r%2F071202_omilia_xaritatos.jsp|title=Πολλαπλός ο ρόλος του παράνομου Τύπου|last=Χαριτάτος|first=ΜαρίνοςΜάνος|ημερομηνία=2002-12-07|website=www.rizospastis.gr|publisher=εφημερίδα Ριζοσπάστης|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> να κρατούν ψηλά το ηθικό του δοκιμαζόμενου από την πείνα λαού.
 
Όταν τα μέλη της ΠΕΑΝ αποφάσισαν να ανατινάξουν τα γραφεία της [[Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωση|φιλοναζιστικής οργάνωσης ΕΣΠΟ]] στην Ομόνοια (στη γωνία Γλάδστωνος και Πατησίων),<ref name=":1" /> στις 20 Σεπτεμβρίου 1942, ημέρα Κυριακή, η Ιουλία Μπίμπα συμμετείχε στην εκτελεστική ομάδα μαζί με τους [[Κώστας Περρίκος|Κώστα Περρίκο]],<ref>{{Cite book|title=Κωνσταντίνος Δ. Περρίκος (1905–1943). Η Βιογραφία ενός Ήρωα|first=|last=Βατάκης Παντελής, Λαγός Κωνσταντίνος|last2=Φίλιας Βασίλης|publisher=Μένανδρος|isbn=9786185033750|year=2017|location=Αθήνα|page=|quote=}}</ref> Αντώνη Μυτιληναίο και Σπύρο Γαλάτη. Η βόμβα κατασκευάστηκε στο σπίτι της Ιουλίας με δέκα οκάδες δυναμίτη, στις 19 Σεπτεμβρίου 1942. Το επόμενο πρωί τη μετέφερε η ίδια, μέσα σε μια τσάντα για ψώνια, στην Πλατεία Κάνιγγος. Ο Μυτιληναίος και ο Γαλάτης ανέλαβαν την τοποθέτηση και πυροδότησαν το φιτίλι. Από την έκρηξη κατέρρευσε το κτίριο και σκοτώθηκαν 26 ή 39 μέλη της ΕΣΠΟ. Οι Γερμανοί κατηγόρησαν αρχικά το [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο|ΕΑΜ]] για την πράξη και εξαπέλυσαν ανθρωποκυνηγητό,<ref>{{Cite web|url=https://www.sansimera.gr/articles/309|title=Η ανατίναξη του κτιρίου της ΕΣΠΟ|last=Σαν Σήμερα|first=|ημερομηνία=|website=www.sansimera.gr|publisher=ISTODATA Digital Agency|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> με αποτέλεσμα η βασική ομάδα της ΠΕΑΝ να κρυφτεί σε ένα σπίτι στην Καλλιθέα.
Γραμμή 38:
Μεταξύ των συλληφθέντων ήταν και η Μπίμπα. Φυλακίστηκε στο Εμπειρίκειο Άσυλο, στην πλατεία Μαβίλη, που είχε επιταχθεί και μετατραπεί σε γυναικεία φυλακή. Εκεί βασανίστηκε, χωρίς όμως να προδώσει κανένα. Στις 31 Δεκεμβρίου 1942 το γερμανικό στρατοδικείο Αθηνών την καταδίκασε δις εις θάνατον <ref>{{Cite web|url=http://jungle-report.blogspot.com/2012/09/20-1942.html|title=20 Σεπτεμβρίου 1942: η ανατίναξη της ΕΣΠΟ|last=Jungle Report|first=|ημερομηνία=2012-09-20|website=jungle-report.blogspot.com|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> "διά πελέκεως", με τις κατηγορίες παράνομης κατοχής όπλων και εκρηκτικών, σαμποτάζ και απόπειρας δολοφονίας.<ref name=":0" />
 
Σύμφωνα με τον ιστορικό Κωνσταντίνο Λαγό,<ref name=":4" /> μέχρι τότε οι Γερμανοί δεν είχαν εκτελέσει γυναίκα στην Ελλάδα καταδικασμένη σε θάνατο από στρατοδικείο τους. Μάλλον ο τρόπος θανάτου με αποκεφαλισμό είχε να κάνει με το γεγονός ότι ήταν γυναίκα και καθώς στην Ελλάδα δεν γίνονταν τέτοιες εκτελέσεις, η Ιουλία Μπίμπα παρέμενεπαρέμεινε φυλακισμένη μέχρι να γίνει η μεταγωγή της στο εξωτερικό για την εκτέλεση της ποινής.
 
Αποκεφαλίστηκε με [[γκιλοτίνα]] σε αίθουσα του δικαστηρίου της 8ης Περιφέρειας της Βιέννης,<ref name=":2" /> μαζί με οκτώ ακόμη αντιφασίστες άλλης εθνικότητας.