Κομητεία του Νεβέρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Les pagis bourguignons au 9esiècle.svg|thumb|350 px|Τα ''pagis'' της Βουργουνδίας κατά τον 9ο αιώνα.]]
Η '''Κομητεία του Νεβέρ''' ήταν μία ιστορική κομητεία, η οποία βρισκόταν στο κέντρο της [[Γαλλία|Γαλλίας]]. Η σημαντικότερη πόλη της ήταν το [[Νεβέρ]]. Αντιστοιχούσε, περίπου, στην παλαιά επαρχία]] του Νιβερναί και στον σημερινό [[Νομοί της Γαλλίας|νομό]] της [[Νιέβρ (νομός)|Νιέβρ]].<ref>https://www.larousse.fr/encyclopedie/autre-region/Nivernais/135371</ref><ref>Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Nevers" . Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press</ref>
 
Η ίδρυση της ίδιας της Κομητείας χρονολογείται, περίπου, στις αρχές του 10ου αιώνα. Η Κομητεία συμμάχησε αρκετές φορές με το γειτονικό [[Δουκάτο της Βουργουνδίας]]. Επίσης, αποτελούσε τμήμα των εδαφών και των τίτλων που είχε στην κατοχή του ο [[Ερρίκος Α΄ της Βουργουνδίας]]. Η Κομητεία είχε συνενωθεί με την Κομητεία του Οσέρ. Ο πρώτος κάτοχος του σχετικού τίτλου ήταν ο [[Ρενώ Α΄ του Νεβέρ]]. Το Νεβέρ πέρασε στην κυριαρχία των [[Κατάλογος κομήτων της Φλάνδρας|Κόμητων της Φλάνδρας]] κατά τον 14ο αιώνα, και από τότε, πέρασε στην κατοχή του [[Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας|Φιλίππου Β΄ του Ισχυρού]], Δούκα της Βουργουνδίας, ο οποίος, για σύντομο χρονικό διάστημα, ένωσε τις δύο αυτές περιοχές. Ο [[Φίλιππος Β΄ του Νεβέρ]], ο νεότερος γιος του Φίλιππου του Ισχυρού, έλαβε την Κομητεία του Νεβέρ που πέρασε, αργότερα, στην κατοχή ενός παρακλαδιού των Δουκών της Κλέβης. Από το 1521, οι άρχοντες του Νεβέρ ελάμβαναν τον τίτλο των ''Δουκών του Νιβερναί''. Το Δουκάτο επέζησε μέχρι και την [[Γαλλική Επανάσταση]], με τον τελευταίο Δούκα να είναι ο Λουί-Ζυλ Μαντσινί-Μαζαρινί, ο οποίος έχασε τον τίτλο του στην διάρκεια της Επανάστασης, αλλά κατάφερε να επιβιώσει του Τρόμου, πεθαίνοντας, τελικά, από φυσικά αίτια το 1798.<ref>Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Nevers" . Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press</ref>