Ιωάννης Καποδίστριας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +κατηγορία |
|||
Γραμμή 95:
Ερχόμενος στην Ελλάδα, ο Καποδίστριας δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος με το πρωτόκολλο της 18ης Νοεμβρίου 1828 που έθετε τον [[Πελοπόννησος|Μοριά]] και τις [[Κυκλάδες]] υπό την προσωρινή εγγύηση των Συμμάχων. Με τον φόβο ότι οι Άγγλοι θα περιόριζαν την Ελλάδα σε αυτά τα σύνορα, οργάνωσε τακτικό στρατό συνεχίζοντας τον πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία στη Στερεά Ελλάδα με στρατηγούς τον [[Ρίτσαρντ Τσωρτς]] και τον [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δημήτριο Υψηλάντη]]. Στις εκκλήσεις του ναύαρχου Μάλκολμ και του νέου πρέσβη Ντόκινς να αποσύρει τις ελληνικές δυνάμεις στη Πελοπόννησο, αρνήθηκε να υπακούσει.<ref>Λεύκωμα Ιωάννης Καποδίστριας, Χρήστος Λούκος, εκδόσεις "Τα Νέα"</ref> Με τη νικηφόρα [[Μάχη της Πέτρας]] το Σεπτέμβριο του 1829, τερματίστηκαν τα πολεμικά γεγονότα της επανάστασης και εξασφαλίστηκε η ελληνική κυριαρχία στη Στερεά Ελλάδα.
Όσον αφορά στην επιλογή του ηγεμόνα, ο Καποδίστριας πρότεινε τον [[Λεοπόλδος Α΄ του Βελγίου|Λεοπόλδο του Σαξ-Κόμπουργκ (Saxe-Coburg)]], ο οποίος όμως παραιτήθηκε από τη διεκδίκηση του θρόνου λόγω διαφωνιών για τα σύνορα. Αρκετοί ιστορικοί θεωρούν ότι ο Καποδίστριας επίτηδες απομάκρυνε τον Λεοπόλδο από τον θρόνο,<ref>Δείτε αναλυτικά για το θέμα [[#Μαρκεζ|Μαρκεζίνης]], σελίδες 71–76.</ref> ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν αντιτάχθηκε{{sfn|Dakin|σ=102}}{{sfn|Αλιβιζάτος|σ=58}} στον ερχομό του. Γεγονός όμως είναι ότι όσοι ζητούσαν να έλθει ο Λεοπόλδος αντιμετώπισαν έντονη κυβερνητική δυσμένεια.<ref>Σπύρος Μελάς, ''Ο ναύαρχος Μιαούλης'', Μπίρης, 3η έκδοση, χ.χ., σ. 460.</ref> Παράλληλα οι ελληνικές επιχειρήσεις στη Στερεά Ελλάδα συνεχίζονταν, καθώς και η προέλαση των Ρώσων προς την [[Κωνσταντινούπολη]]
Ανήσυχη από τις επιτυχίες της Ελλάδας και της Ρωσίας η Μεγάλη Βρετανία έσπευσε να συμφωνήσει στη συνοριακή γραμμή [[Άρτα|Άρτας]] - [[Βόλος|Βόλου]]. Μετά από διαπραγματεύσεις υπογράφηκε το [[Πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους|πρωτόκολλο του Λονδίνου]], με το οποίο αναγνωριζόταν η ανεξαρτησία της Ελλάδας, η οποία θα εκτεινόταν νότια της συνοριακής γραμμής που όριζαν οι ποταμοί [[Αχελώος]] και [[Σπερχειός]]. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, ο Καποδίστριας λόγω της ισχνής οικονομικής κατάστασης του κράτους επιχείρησε να συνάψει δάνειο με τράπεζες του εξωτερικού, προσπάθεια που δεν ευοδώθηκε λόγω των αντιδράσεων της Μεγάλης Βρετανίας. Παρόλα αυτά η Ρωσία και η Γαλλία ανέλαβαν να ενισχύσουν οικονομικά την Ελλάδα, ενώ ιδιαίτερη φροντίδα επέδειξε ο Τσάρος, αποστέλλοντας 3.750.000 γαλλικά φράγκα.
| |||