Μάχη της Μπαστόνι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Bastogne resupply1944 sm.jpg|μικρογραφία|341x341εσ|26 Δεκεμβρίου 1944 στην Μπαστόν του Βελγίου, στρατεύματα τουτης 101ου101ης ΑερομεταφερόμενουΑερομεταφερόμενης τμήματοςμεραρχίας παρακολουθούν τα [[Douglas C-47 Skytrain]] να τους προμηθεύουν. Τα τζιπ και τα φορτηγά σταθμεύουν σε ένα μεγάλο χωράφι σε κοντινή απόσταση.|εναλλ.=]]

Η '''Μάχη της ΜπαστόνΜπαστόνι''' ήταν μάχη μεταξύ αμερικανικών και γερμανικών δυνάμεων στην πόλη [[Μπαστόν]] στο Βέλγιο από τις 20 έως τις 27 Δεκεμβρίου 1944 και ήταν μέρος μιας μεγαλύτερης επιχείρησης, της [[Μάχη των Αρδεννών|Μάχης των Αρδεννών]] ή μάχη του Θύλακα στη διάρκεια του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]]. Η μάχη είναι επίσης γνωστή ως η '''πολιορκία της Μπαστόν (siège de Bastogne)'''. Το σχέδιο των γερμανικών δυνάμεων ήταν να φτάσουν στο λιμάνι της [[Αμβέρσα]]ς και να φέρουν περισσότερες δυνάμεις για να το κρατήσουν και να νικήσουν τις κοντινές συμμαχικές δυνάμεις. Όλοι οι δρόμοι στα βουνά των Αρδεννών συναντώνταν στην πόλη Μπαστόν και αυτός ήταν ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους ήταν τόσο ελκυστική και σημαντική πόλη για τους Γερμανούς. Η πολιορκία έληξε στις 27 Δεκεμβρίου 1944 όταν οι αμερικανικές δυνάμεις που κρατούσαν την πόλη απελευθερώθηκαν από την 3η στρατιά του [[Τζωρτζ Σμιθ Πάττον|Τζωρτζ Πάττον]].

Μετά την συμμαχική [[Απόβαση στη Νορμανδία|απόβαση στην Νορμανδία]] και μετά την πίεσηεισχώρηση στητους στα ενδότερα της ΓαλλίαΓαλλίας, οι Σύμμαχοι επεξέτειναν τις γραμμές τους από το [[Ναϊμέχεν]] μέχρι την ουδέτερη [[Ελβετία]]. Η πόλη της [[Αμβέρσα|Αμβέρσας]] ήταν αξιοσημείωτη για το λιμάνι της και κατελήφθη κατά τη διάρκεια της ώθησης. Ήδη μέχρι το χειμώνα οι Σύμμαχοι βρίσκονταν σε γερμανικό έδαφος κοντά στο [[Άαχεν]]. Ο [[Αδόλφος Χίτλερ|Χίτλερ]] ανέπτυξε ένα σχέδιο αντεπίθεσης των συμμαχικών στρατευμάτων κοντά στο Βέλγιο. Το σχέδιο ήταν 55 μεραρχίες να πραγματοποιήσουν αιφνιδιαστική επίθεση διασχίζοντας τον ποταμό [[Μεύσης|Μεύση]] και να καταλάβουν την Αμβέρσα. Παρά τις διαμαρτυρίες ορισμένων από τους διοικητές του, το σχέδιο είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει στις 16 Δεκεμβρίου 1944. Οι συμμαχικοί διοικητές των συμμάχων, από την άλλη πλευρά, δεν θεώρησαν ότι οι Γερμανοί θα ξεκινήσουν επίθεση από τις [[Αρδέννες (νομός)|Αρδέννες]] ,λόγω του εδάφους που δεν ήταν πραγματικά κατάλληλο για επίθεση μεγάλης κλίμακας. Τις εβδομάδες που οδήγησαν στη Μάχη της Μπαστόν, η συμμαχική διοίκηση περίμενε μια επίθεση από οπουδήποτε εκτός από τις Αρδέννες. Η Μπαστόν, μια στρατηγικά σημαντική πόλη στην περιοχή, προστατεύθηκε από την 28η Μεραρχία Πεζικού, που της ανατέθηκε αυτή η σχετικά ήσυχη περιοχή, αφού αγωνιζόταν συνεχώς στην προηγούμενη αποστολή της. Λόγω της διάταξης του εδάφους στην περιοχή, η συμμαχική διοίκηση πίστευε ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει μεγάλη επίθεση σε αυτήν την περιοχή.

Για τους Γερμανούς ,η ευθύνη της κατάληψης της ΜπαστόνΜπαστόνι βρισκόταν στα χέρια του Heinrich Freiherr von Luttwitz. Το σχέδιό του ήταν να επιτεθείεπιτεθούν σε μια γραμμή 7 μιλίων (11 χλμ.). Χρησιμοποιώντας τρεις μεραρχίες, οι Συμμαχικές δυνάμεις ήταν κυρίως σε μικρές ομάδες που βρίσκονταν σε μεγάλα χωριά με φυλάκια στον ποταμό. Λόγω των ισχυρών βροχοπτώσεων πριν από τη γερμανική επίθεση, μόνο ένας δρόμος μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως σημείο διέλευσης.

Σε αυτό το σημείο ,οι Σύμμαχοι συνειδητοποίησαν ότι πραγματικά δεν μπορούσαν να χάσουν την Μπαστόν. Είχαν ήδη χάσει κάποιες γραμμές κατά τις προηγούμενες μάχες και αν έχαναν την Μπαστόν οι Γερμανοί θα μπορούσαν να συνεχίσουν να προχωρούν. Έχοντας αυτό κατά νου, ο [[Ντουάιτ Αϊζενχάουερ|EisenhowerΑϊζενχάουερ]] έστειλε μερικά από τα καλύτερα αμερικανικά στρατεύματα στην πόλη αφού ήξερε ότι εάν οι Σύμμαχοι έπρεπε να κρατήσουν την Μπαστόν θα έπρεπε να δώσουν το καλύτερο δυνατό. Για το καθήκον κράτησης της Μπαστόν ,οι Αμερικανοί έστειλαν την 101η Αερομεταφερόμενη Μεραρχία με στρατιώτες από την Easy Company.

Και οι δύο πλευρές είχαν δυνατότητες και αδυναμίες που θα εμφανίζονταν στην πολιορκία της ΜπαστόνΜπαστόνι. Οι Γερμανοί είχαν πολύ περισσότερα στρατεύματα, πάνω από 100.000 από αυτούς ήταν έτοιμοι να καταλάβουν την Μπαστόν, η οποία θεωρείται πλέον ως μέρος της μεγαλύτερης Μάχης των Αρδεννών. Με την πρώτη ματιά, η νίκη τους φαινόταν σχεδόν σίγουρη, αλλά η αλήθεια ήταν ότι, παρόλο που υπερίσχυαν σε αριθμό οι περισσότεροι στρατιώτες τους ήταν άπειροι δεν ήταν πολύ καλά εκπαιδευμένοι και άπειροι, αφού ήταν ως επί το πλείστον νεαροί που στάλθηκαν στη μάχη για να στηρίξουν τη γερμανική πολεμική μηχανή.

Τα αμερικανικά στρατεύματα στην Μπαστόν χρειάζονταν απεγνωσμένα ενισχύσεις, τη στιγμή που ο Πάτον είχε τον στρατό του στη νότια πλευρά της ΜπαστόνΜπαστόνι. Με τις ενισχύσεις οι Σύμμαχοι θα μπορούσαν να κρατήσουν την Μπαστόν, αλλά για να τους φτάσουν εκεί χρειάστηκε χρόνος.<ref>http://www.101airborneww2.com/warstories3.html</ref>

Πολλά από τα πυροβόλα όπλα χρησιμοποιήθηκαν σε ρόλο άμεσης επίθεσης εναντίον των εχθρικών γραμμών, με πάνω από 2000 γύρουςβολές να χρησιμοποιούνταιπραγματοποιούνται για το σκοπό αυτό στις 20 Δεκεμβρίου. Οι αντιαεροπορικές πυροβολαρχίες του τμήματος μετακινήθηκαν επίσης στις μπροστινές γραμμές για να επιτεθούν στην εχθρική πλευρά.<ref>R.M. Mitchell, 1986, p. 37-38</ref>

Ωστόσο, τα δύο τμήματα Πάντσερ του XLVII σώματος Πάντσερ - αφού χρησιμοποίησαν την κινητικότητά τους για να απομονώσουν την Μπαστόν, συνέχισαν την αποστολή τους προς τον [[Μεύσης|Μεύση]] στις 22 Δεκεμβρίου, αντί να επιτεθούν στην Μπαστόν με μία μόνο μεγάλη δύναμη. Άφησαν μόνο ένα σύνταγμα για να βοηθήσουν το 26ο τμήμα λαϊκών Γρεναδιέρων να συλλάβεικαταλάβει το σταυροδρόμι. Το XLVII σώματος Πάντσερ διερεύνησε διαφορετικά σημεία της αμυντικής περιφέρειας της νότιας και δυτικής πλευράς, όπου η Μπαστόν υπερασπιζόταν από ένα μόνο αερομεταφερόμενο σχήμα και διπλάσιες μονάδες υποστήριξης πεζικού.

Μετά την προκλητική αμερικανική απάντηση στην απαίτηση παράδοσης, η 26η μεραρχία Πεζικού της Βέρμαχτ έστειλε ένα σύνταγμα γρεναδιέρων Πάντσερ από το 15ο τμήμα των Πάντσερ γρεναδιέρων την παραμονή των Χριστουγέννων για την κύρια επίθεσή του την επόμενη μέρα. Εκείνο το βράδυ, περίπου στις 7:00 μ.μ., βομβαρδιστικά της [[Λουφτβάφε]] επιτέθηκαν στην Μπαστόν, σκοτώνοντας 21 άτομα σε ένα σταθμό βοήθειας. Επειδή δεν διέθετε επαρκή στρατεύματα και εκείνα της 26ης μεραρχίας Πεζικού ήταν σχεδόν εξαντλημένα, το XLVII σώμα Πάντσερ προτίμησε να επιτεθεί του σε διάφορες μεμονωμένες τοποθεσίες στη δυτική πλευρά της περιμέτρου διαδοχικά, παρά να ξεκινήσει μια ταυτόχρονη επίθεση σε όλες τις πλευρές. Η επίθεση - με επικεφαλής 18 άρματα μάχης που έφεραν ένα τάγμα πεζικού - διάτρησε τις γραμμές του 3ου τάγματος του 327ου συντάγματος Πεζικού και προχώρησε ως τη θέση διοίκησης του τάγματος στο Hemroulle.

Ωστόσο, το 327ο σύνταγμα Πεζικού κράτησε τις αρχικές του θέσεις και απέκρουσε τις επιθέσεις πεζικού που ακολούθησαν, συλλαμβάνοντας 92 Γερμανούς. Τα Πάντσερ που είχαν επιτύχει τη διείσδυση χωρίστηκαν σε κατευθύνεις, ένα προσπάθησε να φτάσει στο Champs από το πίσω μέρος, και καταστράφηκε από δύο τμήματα του 1ου τάγματος του 502ου συντάγματος πεζικού υπό τον υπολοχαγό Patrick F. Cassidy και τέσσερις καταστροφείς τανκς του 705ου τάγματος καταστροφής αρμάτων.

Ο συμμαχικός έλεγχος της ΜπαστόνΜπαστόνι ήταν ένα μεγάλο εμπόδιο για τη γερμανική θωρακισμένη πρόοδο και το ηθικό των συμμαχικών δυνάμεων αλλού στο Δυτικό Μέτωπο ενισχύθηκε από τις ειδήσεις για την επίμονη άμυνα της πολιορκημένης πόλης.

Σπανίως στον αμερικανικό στρατό της εποχής του ΒΒ΄ 'Παγκοσμίου Πολέμου, το 333ο τάγμα ήταν μια μονάδα μάχης αποτελούμενη εξ ολοκλήρου από Αφροαμερικάνους στρατιώτες, με επικεφαλής λευκούς αξιωματικούς. Στην αρχή της Μάχης των Αρδεννών, το 333ο τάγμα προσκολλήθηκε στην 106η μεραρχία πεζικού. Πριν από τη γερμανική επίθεση, η 106η μεραρχία είχε επιφορτιστεί με το κράτημα ενός μήκους 26 μιλίων (41,8 χιλιόμετρα) μπροστά. Ως αποτέλεσμα, στις πρώτες μέρες της επίθεσης, δύο από τα τρία συντάγματα του τμήματος παραγκωνίστηκαν από τον γερμανικό στρατό, αποδίδοντας 6.000 φυλακισμένους. To 333ο τάγμα επηρεάστηκε άσχημα, χάνοντας σχεδόν το 50% των στρατιωτών του, συμπεριλαμβανομένου του διοικητή του. Έντεκα από τους στρατιώτες του αποκόπηκαν από την υπόλοιπη μονάδα και προσπάθησαν να ξεφύγουν από τη γερμανική σύλληψη, αλλά σφαγιάστηκαν από τα [[Waffen-SS|Waffen SS]]. Τα απομεινάρια του τάγματος υποχώρησαν στη Μπαστόν όπου συνδέθηκαν με την 101η αερομεταφερόμενη μεραρχία. Ό,τι απέμεινε από το 333ο τάγμα συνδέθηκε με την αδελφή μονάδα του, το 969ο τάγμα. Τους δόθηκαν καραμπίνες και τουςτουις ανατέθηκε να υπερασπιστούν την πόλη. Παρά τις χαμηλές προμήθειες τροφίμων και πυρομαχικών, η στρατιά αγωνίστηκε επίμονα, κρατώντας με επιτυχία τον τομέα του μετώπου παρά τις επανειλημμένες γερμανικές επιθέσεις. Για τον ηρωισμό τους, στο 333ο τάγμα απονεμήθηκε η Προεδρική Μονάδα Αναφοράς.<ref>https://www.nationalww2museum.org/war/articles/african-american-333rd-field-artillery-battle-of-bulge</ref>

Αφού ο γερμανικός κλοιός κατέρρεε, οι άντρες της 101ης αερομεταφερόμενης μεραρχίας αναμένονταν να ανακουφιστούν, αλλά δόθηκαν εντολές να ξαναρχίσουν την επίθεση. To 506ο Σύνταγμα Πεζικού επιτέθηκε στο Βορρά και κατέλαβε το Recogne στις 9 Ιανουαρίου 1945, το Bois des Corbeaux στις 10 Ιανουαρίου και το Foy στις 13 Ιανουαρίου. Το 327ο σύνταγμα πεζικού επιτέθηκε διαμέσου του Bourcy, βορειοανατολικά της ΜπαστόνΜπαστόνι, στις 13 Ιανουαρίου και αντιμετώπισε επίμονη αντίσταση. Η 101η Αερομεταφερόμενη μεραρχία μαζί με τις δυνάμεις τουτης Τρίτης ΤρίτουΣτρατιάς Στρατού αντιμετώπισαν την ελίτ του γερμανικού στρατού, η οποία περιελάμβανε στοιχεία από την [[1η Μεραρχία Πάντσερ SS "Σωματοφυλακή Αδόλφος Χίτλερ"|1η Μεραρχία Πάντσερ SS «Σωματοφυλακή Αδόλφος Χίτλερ»]], τη ταξιαρχία Führerbegleit, τη 12η SS μεραρχία Πάντσερ της Νεολαίας του Χίτλερ και τη 9η SS μεραρχία Πάντσερ «Χοενστάουφεν».<ref>Bando P.188</ref> Το 506ο σύνταγμα πεζικού επανεκατέλαβε τη Noville στις 15 Ιανουαρίου και την Rachamps την επόμενη μέρα. Το 502ο σύνταγμα πεζικού ενίσχυσε το 327ο, και στη συνέχεια τα δύο συντάγματα κατέλαβαν τον Μπουρσί στις 17 Ιανουαρίου, ωθώντας τους Γερμανούς να επιστρέψουν στο σημείο προόδου τους την ημέρα που το τμήμα έφτασεείχε φτάσει στην Μπαστόν. Την επόμενη μέρα η 101η αερομεταφερόμενη μεραρχία απελευθερώθηκε.<ref>http://www.worldwar2facts.org/battle-of-bastogne.html ''World War 2 Facts''. Retrieved 16 December 2013.</ref>

Οι απώλειες της αερομεταφερόμενης μεραρχίας από τις 19 Δεκεμβρίου 1944 έως τις 6 Ιανουαρίου 1945 ήτανανέρχονταν στους 341 νεκροίνεκρούς, 1.691 τραυματίες και 516 αγνοούμενοιαγνοούμενους. Η 10η τεθωρακισμένη μεραρχία υπέστη περίπου 500 απώλειες.<ref>https://history.army.mil/books/wwii/Bastogne/bast-fm.htm

Για την υπεράσπιση της Μπαστόν, η έδρα της 101ης Αερομεταφερόμενης μεραρχίας τιμήθηκε με την Προεδρική Μονάδα Αναφοράς (PUC), με μια λωρίδα, κεντημένη με τη λέξη BASTOGNE, με τα χρώματα της μεραρχίας. Επίσης, τους απονεμήθηκε το βελγικό Croix de Guerre 1940 με κεντημένη τη λέξη BASTOGNE.<ref>''US Army Center of Military History''. Retrieved 17 December 2019.