Πέτρος Β΄ του Κουρτεναί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Όταν ο κουνιάδος του [[Ερρίκος της Φλάνδρας]] Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης απεβίωσε χωρίς διάδοχο (1216), ο Πέτρος εξελέγη νέος Λατίνος αυτοκράτορας και ξεκίνησε από τη Γαλλία με έναν μικρό στρατό για την Κωνσταντινούπολη. Περνώντας από την [[Ρώμη]], στέφθηκε στην Βασιλική του Σαίντ Λόρενς αυτοκράτορας από τον πάπα [[Πάπας Ονώριος Γ΄|Ονώριο Γ΄]] (9 Απριλίου 1217). Δανείστηκε πλοία από τους Βενετούς, με αντάλλαγμα την υπόσχεση ότι θα κυριεύσει για λογαριασμό τους το [[Δυρράχιο]], απέτυχε όμως και συνέχισε το δρόμο προς την Κωνσταντινούπολη μέσω ξηράς.<ref>Ostrogorsky 1995, σ. 433</ref> Συνελήφθη από τον [[Θεόδωρος Κομνηνός Δούκας|Θεόδωρο Άγγελο]] [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|δεσπότη της Ηπείρου]] το 1217 και απεβίωσε σε κατάσταση τρέλας, ύστερα από δύο χρόνια αιχμαλωσίας.<ref>Chisholm 1911, σ. 294</ref>

Ο Πέτρος Β΄ δεν έφτασε ποτέ στην Κωνσταντινούπολη για να κυβερνήσει τη Λατινική αυτοκρατορία, η οποία διοικήθηκε το διάστημα 1216 - 1217 στο όνομά του από τη σύζυγό του [[Γιολάντα της Φλάνδρας]], που είχε φτάσει στην Κωνσταντινούπολη προηγουμένως. Όταν ο Πέτρος Β΄ απεβίωσε, η Γιολάντα ανέλαβε αντιβασίλισσα ως κηδεμόνας του ανήλικου γιου της Ροβέρτου Α΄ μέχρι τον θάνατό της (1219). Κατόπιν ορίστηκαν αντιβασιλείς ο [[Κόνων ντε Μπετύν]] (1219) και ο [[Τζοβάννι Κολόννα (απεβ. 1245)|Τζοβάννι Κολόνα]] (1220-21).

Ο Ροβέρτος Α΄ ενηλικιώθηκε (1221) και κυβέρνησε ως το 1228, που απεβίωσε. Τον διαδέχθηκε ο Βαλδουΐνος Β΄ ως το 1261 που διώχθηκε από την Κωνσταντινούπολη από τον [[Αλέξιος Στρατηγόπουλος|Αλέξιο]], στρατηγό τού [[Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου]].