Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Αναιρέθηκε Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:1388:4188:66F0:D3A3:A308:25FE:9C42 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Chalk19
Ετικέτα: Επαναφορά
Γραμμή 91:
|σημειώσεις =
}}
άΗ '''Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία''' (''Repubblica Sociale Italiana'' -RSI), γνωστή και ως '''Δημοκρατία του Σαλό''' (Repubblica di Salò) ήταν το δεύτερο φασιστικό ιταλικό καθεστώς, κατά την περίοδο της φασιστικής Ιταλία, και που εγκαθιδρύθηκε στις [[23 Σεπτεμβρίου]] [[1943]] στην κωμόπολη [[Σαλό]] της Βόρειας Ιταλίας. Ο αρχηγός του κόμματος [[Μπενίτο Μουσολίνι]] αρχικά επιθυμούσε η ονομασία της νέας δημοκρατίας να είναι "Ιταλική Σοσιαλιστική Δημοκρατία".<ref>[[A. James Gregor]], ''The Ideology of Fascism: The Rationale of Totalitarianism'', New York: NY, The Free Press, 1969, p. 307</ref> Η Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία αποτέλεσε τη δεύτερη και τελευταία ενσάρκωση του Ιταλικού φασιστικού κράτους, που ηγήθηκε ο Μπενίτο Μουσολίνι, ο οποίος ήταν αρχηγούς του κόμματος "Ρεπουμπλικανικό Φασιστικό Κόμμα". Το κράτος είχε ως πρωτεύουσα την [[Ρώμη]], αλλά η ''de facto'' πρωτεύουσα ήταν το [[Σαλό]], η γενέτειρα του κόμματος, μία μικρή πόλη στην λίμνη [[Λίμνη Γκάρντα|Γκάρντα]], κοντά στην [[Μπρέσια]], όπου βρίσκονταν και τα αρχηγεία του Υπουργείου Εξωτερικών και του Μουσολίνι. Το κράτος ασκούσε μικρή κυριαρχία στην βόρεια και κεντρική Ιταλία, καθώς, με σκοπό την διατήρηση της κυριαρχίας της, ήταν σε μεγάλο βαθμό εξαρτώμενη των Γερμανικών στρατευμάτων.
Η '''Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία''' (''Repubblica Sociale Italiana'' -RSI), γνωστή και ως '''Δημοκρατία του Σα'''
 
ά την περίοδο της φασιστικής Ιταλία, και που εγκαθιδρύθηκε στις [[23 Σεπτεμβρίου]] [[1943]] στην κωμόπολη [[Σαλό]] της Βόρειας Ιταλίας. Ο αρχηγός του κόμματος [[Μπενίτο Μουσολίνι]] αρχικά επιθυμούσε η ονομασία της νέας δημοκρατίας να είναι "Ιταλική Σοσιαλιστική Δημοκρατία".<ref>[[A. James Gregor]], ''The Ideology of Fascism: The Rationale of Totalitarianism'', New York: NY, The Free Press, 1969, p. 307</ref> Η Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία αποτέλεσε τη δεύτερη και τελευταία ενσάρκωση του Ιταλικού φασιστικού κράτους, που ηγήθηκε ο Μπενίτο Μουσολίνι, ο οποίος ήταν αρχηγούς του κόμματος "Ρεπουμπλικανικό Φασιστικό Κόμμα". Το κράτος είχε ως πρωτεύουσα την [[Ρώμη]], αλλά η ''de facto'' πρωτεύουσα ήταν το [[Σαλό]], η γενέτειρα του κόμματος, μία μικρή πόλη στην λίμνη [[Λίμνη Γκάρντα|Γκάρντα]], κοντά στην [[Μπρέσια]], όπου βρίσκονταν και τα αρχηγεία του Υπουργείου Εξωτερικών και του Μουσολίνι. Το κράτος ασκούσε μικρή κυριαρχία στην βόρεια και κεντρική Ιταλία, καθώς, με σκοπό την διατήρηση της κυριαρχίας της, ήταν σε μεγάλο βαθμό εξαρτώμενη των Γερμανικών στρατευμάτων.
 
Τον Ιούλιο του 1943, οι [[Συμμαχικές δυνάμεις (Β' Παγκόσμιος Πόλεμος)|Συμμαχικές Δυνάμεις]] απομάκρυναν τα ιταλικά στρατεύματα από την [[Βόρεια Αφρική]] και εισέβαλαν στην [[Σικελία]]. Στην συνέχεια το [[Μεγάλο Φασιστικό Συμβούλιο]] (Gran consiglio del fascismo), με την στήριξη του βασιλιά Βίκτορα Εμμανουήλ Γ', εκθρόνισε και συνέλαβε τον Μπενίτο Μουσολίνι. Η νέα κυβέρνηση ξεκίνησε τότε μυστικές διαπραγματεύσεις ειρήνης με τις Συμμαχικές Δυνάμεις. Όταν ανακοινώθηκε τον Σεπτέμβρη [[η Ανακωχή του Κασσίμπλε]]<ref>Howard McGaw Smyth, "The Armistice of Cassibile", ''Military Affairs'' 12:1 (1948), 12–35.