Ανδρέας Παπανδρέου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Tasosxatzi (συζήτηση | συνεισφορές)
→‎Διεθνής παρουσία - Πολιτικές πρωτοβουλίες: Διορθώθηκε η λαθος ονομασία του πλοιου που ειχε εμπλοκή στην ελληνοτουρκικη κριση κατα την περιοδο διακυβερνησης του Α.Παπανδρεου. Ήταν το Σισμίκ και όχι το Χόρα
Ετικέτες: Αναιρέθηκε Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον Tasosxatzi (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Dor-astra
Ετικέτες: Επαναφορά Αναιρέθηκε
Γραμμή 189:
 
[[Αρχείο:Bill Clinton and Andreas Papandreou.jpg|thumb|Ο Ανδρέας Παπανδρέου με τον [[Μπιλ Κλίντον]] στο Λευκό Οίκο, 1994]]
Το 1987 το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «ΣισμίκΧόρα» ξεκινά έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου προκαλώντας σοβαρή κρίση, με τις δύο χώρες να φτάνουν στα όρια του πολέμου. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι ανυποχώρητος και διατάσσει την κινητοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων, με αποτέλεσμα την επιτυχή αντιμετώπιση των Τούρκων και την αποτροπή των στόχων της ηγεσίας τους (το σκάφος τελικά αποσύρθηκε από τα ελληνικά χωρικά ύδατα).<ref>{{Cite book|title=Οι 3 Μέρες του Μάρτη|last=Καψής|first=Γιάννης|publisher=εκδόσεις Λιβάνη|year=1990|isbn=978-960-236-068-2|location=Αθήνα|page={{χρειάζεται σελίδα}}}}</ref><ref>{{Cite book|title=Κρίσιμα χρόνια: Αγώνες για τη δημοκρατία 1936-1996|last=Χαραλαμπόπουλος|first=Γιάννης|publisher=εκδόσεις Προσκήνιο|year=2002|isbn=978-960-7057-61-7|location=Αθήνα|page={{χρειάζεται σελίδα}}}}</ref> Αμέσως μετά ξεκινούν έντονες διαπραγματεύσεις μεταξύ Ανδρέα Παπανδρέου και του τότε πρωθυπουργού της Τουρκίας, [[Τουργκούτ Οζάλ]], με αποτέλεσμα τη συνάντηση Παπανδρέου - Οζάλ στο [[Νταβός]] της [[Ελβετία|Ελβετίας]] στις 30 και 31 Ιανουαρίου 1988, στα πλαίσια του [[Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ|Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ]]. Εκεί συμφωνήθηκε η πολιτική του ''«μη πολέμου»''<ref>{{cite news|last=Λυγερός|first=Σταύρος|title=1985-1993, μια ταραγμένη εποχή|url=http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_21_03/03/2002_17884|archiveurl=https://web.archive.org/web/20121116083349/http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_21_03/03/2002_17884|archivedate=2012-11-16|accessdate=21 Νοεμβρίου 2011|newspaper=Καθημερινή|date=3 Μαρτίου 2002}}</ref><ref name=":4" /> και για λίγο επικράτησε αισιοδοξία για βελτίωση στις διμερείς σχέσεις στο ''«πνεύμα του Νταβός»''. Στις 6 Ιουνίου 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου σε συζήτηση πρότασης δυσπιστίας της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]] υπεραμύνθηκε της πολιτικής του στα ελληνοτουρκικά, αλλά παραδέχτηκε ότι είχαν γίνει και λάθη (το γνωστό ''mea culpa'', μία φράση που αργότερα θα χρησιμοποιούσε και ο [[Κώστας Καραμανλής]]).<ref>{{cite news|last=Κιούσης|first=Γιώργος|title=Πατήρ, υιός και mea culpa|url=http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=116697|accessdate=21 Νοεμβρίου 2011|newspaper=Ελευθεροτυπία|date=31 Δεκεμβρίου 2009}}</ref> Ο επιτυχής χειρισμός της κρίσης του 1987 αύξησε τη δημοτικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου στην Ελλάδα, ενώ ο Οζάλ δέχτηκε έντονη κριτική για υποχωρητικότητα από την τουρκική αντιπολίτευση.<ref>Καψής, 1990, ό.π.</ref>
 
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας εκ των έξι ηγετών των Τεσσάρων Ηπείρων ([[Ευρώπη]], [[Αφρική]], [[Ασία]], [[Αμερική]]) οι οποίοι πήραν την πρωτοβουλία κίνησης υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης και αφοπλισμού των υπερδυνάμεων. Μαζί με τον Ανδρέα Παπανδρέου στην [[κίνηση των 6]] συμμετείχαν ο [[Σουηδός]] Πρόεδρος [[Ούλωφ Πάλμε]], η [[Ινδία|Ινδή]] Πρωθυπουργός [[Ίντιρα Γκάντι]], ο Πρόεδρος της [[Αργεντινή|Αργεντινής]] [[Ραούλ Αλφονσίν]], ο Πρόεδρος του [[Μεξικό|Μεξικού]] [[Μιγκέλ Ντελαμαντρίτ]] και ο Πρόεδρος της [[Τανζανία|Τανζανίας]] [[Τζούλιους Νιερέρε]]. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε άριστες σχέσεις με πολλούς Ευρωπαίους ηγέτες. Ο [[Φρανσουά Μιτεράν]], ο [[Ούλωφ Πάλμε]] και ο [[Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς]] ήταν μερικοί από αυτούς.