Χρήστης:Horizons14/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες προσώπου}}
Η '''Ιζαμπέλ ντε Σαριέρ''' ([[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικά]]: Isabelle de Charrière) (20 Οκτωβρίου 1740 - 27 Δεκεμβρίου 1805), γνωστή ως
Είναι γνωστή για τα γράμματα και τα μυθιστορήματά της, αν και έγραψε επίσης φυλλάδια, μουσική και έργα. Έδειξε έντονο ενδιαφέρον για την κοινωνία και την πολιτική της εποχής της, και το έργο της γύρω από την εποχή της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]] θεωρείται ιδιαίτερο ενδιαφέρον. == Βιογραφία ==
[[Αρχείο:Belle van Zuylen, attributed to Guillaume de Spinny.jpg|αριστερά|μικρογραφία|321x321εσ]]
[[Αρχείο:Zuylen.jpg|μικρογραφία|250x250εσ|Το κάστρο Ζέιλεν]]
Η Ιζαμπέλ βαν Τυλ βαν Σέρουσκερκεν γεννήθηκε στο κάστρο Ζέιλεν στο Ζέιλεν κοντά στην [[Ουτρέχτη (πόλη)|Ουτρέχτη]] στις [[Ολλανδία|Κάτω Χώρες]], σε μια οικογένεια της ολλανδικής υψηλής αριστοκρατίας. Είχε υψηλή νοημοσύνη, μεγάλη πνευματική περιέργεια και μη συμβατικές ιδέες και πολύ νωρίς αποκάλυψε την ιδιοσυγκρασία του συγγραφέα. Τον χειμώνα η οικογένεια ζούσε στο σπίτι τους στην Ουτρέχτη. Οι γονείς της συμφώνησαν να θέσουν στη διάθεσή της δασκάλους, έτσι της παρείχαν μια πολύ ευρύτερη εκπαίδευση από τη συνηθισμένη για τα κορίτσια εκείνη την εποχή. Χάρη στις φιλελεύθερες απόψεις των γονέων της, της επετράπη επίσης να μελετήσει θέματα όπως τα μαθηματικά, η φυσική και οι γλώσσες: Λατινικά, Ιταλικά, Γερμανικά και Αγγλικά. Διάβασε τους κλασικούς συγγραφείς στα γαλλικά, τη γλώσσα των ευγενών της Ευρώπης του 18ου αιώνα, γλώσσα την οποία χρησιμοποίησε στα γραπτά της.
Παντρεύτηκε, σε ηλικία 30 ετών, τον πρώην δάσκαλο του αδελφού της, τον Σαρλ-Εμμανυέλ ντε Σαριέρ, γεννημένο στο Κολομπιέ και ξεκίνησε τη συγγραφή από το 1784, παράγοντας άφθονη αλληλογραφία, κείμενα, παραμύθια, μυθιστορήματα, τα πιο αξιοσημείωτα από τα οποία είναι οι ''Γράμματα από το Νεσατέλ'' (1784), ''Γράμματα της κυρίας Χένλεϊ'' που δημοσιεύθηκε από μια φίλη της (1784), ''Γράμματα από τη Λωζάνη'' (1785), ''Καλίστ'' (1787) και ''Τρεις γυναίκες'' (1796), θεατρικά έργα, πολιτικά κείμενα και όπερες (λιμπρέτο και ίσως μουσική).
Αντανακλώντας την πολιτική και κοινωνική της θέση, η παραγωγή των επαναστατικών χρόνων, κατά τη διάρκεια των οποίων αρκετοί Γάλλοι αριστοκράτες κατέφυγαν στο κάστρο της στο [[Νεσατέλ]], είναι ιδιαίτερα πλούσια και ποικίλη.
Διατήρησε μια άφθονη αλληλογραφία με πολλούς σημαντικούς ανθρώπους των γραμμάτων της εποχής της που παρουσιάζουν μεταξύ άλλων τις ιδέες της σχετικά με την εκπαίδευση των γυναικών.
Ο αστεροειδής (9604) Bellevanzuylen είναι αφιερωμένος στην μελλοντική Isabelle de Charrière του Belle van Zuylen. Ανακαλύφθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1991 στο Παρατηρητήριο της Haute-Provence από τον Eric Walter Elst.
== Έργο ==
Η Ιζαμπέλ ντε Σαριέρ έγραψε μυθιστορήματα, φυλλάδια και έργα και συνέθεσε μουσική. Η πιο παραγωγική περίοδος ήταν κατά τη διάρκεια της διαμονής της στο Κολομπιέ. Τα θέματα περιελάμβαναν τις θρησκευτικές αμφιβολίες της, την αριστοκρατία και την ανατροφή των γυναικών.
Το πρώτο της μυθιστόρημα, το ''Ο Ευγενής'', το δημοσίευσε το 1763, σε ηλικία είκοσι δύο ετών. Ήταν μια σάτιρα κατά των ευγενών και των προκαταλήψεων του κοινωνικού της υποβάθρου και παρόλο που δημοσιεύτηκε ανώνυμα, σύντομα ανακαλύφθηκε η ταυτότητά της και οι γονείς της απέσυραν το έργο από την κυκλοφορία. Στη συνέχεια, έγραψε ένα πορτρέτο της για τους φίλους της: Πορτρέτο της Mll de Z., sous le nom de Zélide, fait par elle-même. 1762. Το 1784 δημοσίευσε δύο έργα μυθοπλασίας, το Lettres neuchâteloises και το Lettres de Mistriss Henley publiées par son amie. Και τα δύο ήταν επιστολικά μυθιστορήματα, μια μορφή που συνέχισε να της αρέσει. Το 1788, δημοσίευσε τα πρώτα φυλλάδια για την πολιτική κατάσταση στις Κάτω Χώρες, στη Γαλλία και στην Ελβετία.
Ως θαυμάστρια του φιλόσοφου [[Ζαν-Ζακ Ρουσσώ]], βοήθησε στη μεταθανάτια έκδοση του έργου του, ''Εξομολογήσεις'', το 1789. Έγραψε επίσης τα δικά της κείμενα για τον Ρουσσώ περίπου αυτήν την περίοδο.
Η Γαλλική Επανάσταση προκάλεσε έναν αριθμό ευγενών να φύγουν στο Neuchâtel και η Mme de Charrière έκαναν φιλία με κάποια από αυτά. Αλλά δημοσίευσε επίσης έργα που επέκριναν τη συμπεριφορά των αριστοκρατών προσφύγων, οι περισσότεροι από τους οποίους ένιωθε ότι δεν είχαν μάθει τίποτα από την Επανάσταση.
Έγραψε ή τουλάχιστον σχεδίασε λέξεις και μουσική για πολλά μουσικά έργα, αλλά κανένα δεν επιβιώνει πέρα από αποσπάσματα. Έστειλε ένα λιμπρέτο του Les Phéniciennes στον [[Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ|Μότσαρτ]], ελπίζοντας ότι θα το έβαζε, αλλά δεν είναι γνωστή καμία απάντηση. Όλα τα μουσικά της έργα περιλαμβάνονται στον τόμο 10 των έργων της resuvres. Σε αυτά περιλαμβάνονται έξι minuets για string quartet, εννέα σονάτες πιάνου και δέκα airs και ρομαντικές στιγμές. [1] [5]Έχει επίσης συνθέσει κομμάτια μουσικής για harpsichord ή pianoforte, καθώς και κομμάτια για έγχορδα και κομμάτια για φωνή
== Παραπομπές ==
| |||