Χρήστης:Horizons14/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017 |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Βιβλίο
| πρωτότυπο_όνομα_βιβλίου = Le Rouge et le Noir
| όνομα_ελληνικής_μετάφρασης = Το Κόκκινο και το Μαύρο
| εικόνα = [[Αρχείο:Le rouge et le noir 1831.JPG|200px]]
| λεζάντα = Τόμος ΙΙ, 1831
| συγγραφέας = [[Σταντάλ]]
| είδος = [[μυθιστόρημα]]
| εκδότης =
| εικονογράφηση =
| επιμέλεια_εξώφυλλου =
| χώρα_προέλευσης = [[Γαλλία]]
| γλώσσα = [[γαλλική γλώσσα|γαλλικά]]
| πρώτη_έκδοση = 1830
| προηγούμενο_βιβλίο_σειράς =
| επόμενο_βιβλίο_σειράς =
| μεταφραστής =
| εκδότης_στην_Ελλάδα =
| επιμέλεια_ελληνικού_εξώφυλλου =
| πρώτη_έκδοση_μετάφρασης =
}}
'''Το Κόκκινο και το Μαύρο''' ([[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικά]]: Le Rouge et le Noir) είναι μυθιστόρημα του [[Σταντάλ]], το οποίο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο [[Παρίσι]] στις 13 Νοεμβρίου 1830, αν και η αρχική έκδοση αναφέρει την ημερομηνία 1831. Είναι το δεύτερο μυθιστόρημά του, μετά τον ''Αρμάνς''.
Ο πλήρης τίτλος του μυθιστορήματος, ''Το Κόκκινο και το Μαύρο: Χρονικό του 19ου αιώνα'', υποδεικνύει τον διττό λογοτεχνικό σκοπό του έργου τόσο ως ψυχολογικό πορτρέτο του ρομαντικού πρωταγωνιστή Ζυλιέν Σορέλ, όσο και μια αναλυτική, κοινωνιολογική σάτιρα της γαλλικής κοινωνικής τάξης την εποχή της [[Παλινόρθωση των Βουρβόνων|παλινόρθωσης των Βουρβόνων]] (1814–30).
Ο [[Ουίλιαμ Σόμερσετ Μομ|Σόμερσετ Μωμ]] το 1954, στο δοκίμιο ''Δέκα μυθιστορήματα και οι συγγραφείς τουs'', το αναφέρει μεταξύ των δέκα μεγαλύτερων μυθιστορημάτων που έχουν γραφτεί ποτέ.
Ο τίτλος θεωρείται ότι αναφέρεται στην αντίθεση μεταξύ των κληρικών (μαύρο) και των κοσμικών (κόκκινο) κλίσεων του πρωταγωνιστή, αλλά αυτή η ερμηνεία είναι μόνο μία από τις πολλές.<ref>{{Cite web|url=http://redandblack.stendhalforever.com/redandblack.html|title=redandblack.stendhalforever.com/redandblack|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
== Υπόβαθρο ==
Το Κόκκινο και το Μαύρο είναι η [[ιστορία ενηλικίωσης]] του Ζυλιέν Σορέλ, του έξυπνου και φιλόδοξου πρωταγωνιστή. Προέρχεται από μια φτωχή οικογένεια [1] και δεν καταλαβαίνει πολλά για τους τρόπους του κόσμου που σκοπεύει να κατακτήσει. Φιλοξενεί πολλές ρομαντικές ψευδαισθήσεις, αλλά γίνεται ως επί το πλείστον ένα ενέχυρο στους πολιτικούς μηχανισμούς των αδίστακτων και επιρροών ανθρώπων για αυτόν. Οι περιπέτειες του ήρωα καυτηριάζουν τη γαλλική κοινωνία των αρχών του 19ου αιώνα, κατηγορώντας την αριστοκρατία και τους καθολικούς κληρικούς ότι είναι υποκριτικές και υλιστικές, προβλέποντας τις ριζικές αλλαγές που σύντομα θα τους αποβάλουν από τους ηγετικούς ρόλους τους στη γαλλική κοινωνία.
Το επιγραφή του πρώτου τόμου «Η αλήθεια, η σκληρή αλήθεια» αποδίδεται στον Δαντών, αλλά όπως και οι περισσότερες επιγραφές των κεφαλαίων, είναι στην πραγματικότητα φανταστική. Το πρώτο κεφάλαιο κάθε τόμου επαναλαμβάνει τον τίτλο ''Το Κόκκινο και το Μαύρο'' και τον υπότιτλο ''Το Κόκκινο και το Μαύρο: Χρονικό του 1830''. Ο τίτλος αναφέρεται στις αντιθέσεις του στρατού και της εκκλησίας. Στην αρχή της ιστορίας, ο Ζυλιέν Σορέλ παρατηρεί ρεαλιστικά ότι κατά την [[Παλινόρθωση των Βουρβόνων|παλινόρθωσης των Βουρβόνων]] είναι αδύνατο για έναν άνθρωπο χαμηλής κοινωνικής τάξης να διακριθεί στον στρατό (όπως θα μπορούσε να είχε κάνει υπό τον [[Ναπολέων Α΄|Ναπολέοντα]]), ως εκ τούτου μόνο μια καριέρα στην εκκλησία θα του πρόσφερε κοινωνική πρόοδο και δόξα.
== Υπόθεση ==
Σε δύο τόμους, ''Το Κόκκινο και το Μαύρο: Χρονικό του 19ου αιώνα'' αφηγείται την ιστορία της ζωής του Ζυλιέν Σορέλ στην άκαμπτη κοινωνική δομή της Γαλλίας που επανήλθε μετά την περίοδο της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]] και τη βασιλεία του [[Ναπολέων Α΄|Ναπολέοντα Βοναπάρτη]].
Το μυθιστόρημα χωρίζεται σε δύο μέρη: το πρώτο μέρος παρουσιάζει τη ζωή του Ζυλιέν Σορέλ στην επαρχία, σε μια μικρή πόλη που ονομάζεται Verrières, στο Franche-Comté και στη Besançon, και πιο συγκεκριμένα την είσοδό του στο Rênals και το πάθος του με τη Louise de Rênal, καθώς και τη μαθητεία του σε ένα θεολογικό σεμινάριο. Το δεύτερο μέρος ασχολείται με τη ζωή του ήρωα στο Παρίσι ως γραμματέας του μαρκησίου ντε Λα Μολ και τη σχέση του με την κόρη του, Ματίλντ.
=== Πρώτο μέρος ===
Ο Ζυλιέν Σορέλ, φιλόδοξος γιος ενός ξυλουργού στο φανταστικό χωριό Βεριέρ, στο [[Φρανς-Κοντέ|Φράνς-Κοντέ]] της Γαλλίας, προτιμούσε να διαβάζει, δείχνοντας από πολύ νωρίς ότι είναι προικισμένος για σπουδές, και να ονειρεύεται τις ένδοξες νίκες του διαλυμένου στρατού του Ναπολέοντα από το να εργάζεται στην επιχείρηση ξυλείας του πατέρα του με τους αδελφούς του, οι οποίοι αισθάνονται περιφρόνηση για τα πνευματικά θέματα και τον επικρίνουν για τις πνευματικές του αναζητήσεις. Το νεαρό αγόρι απαγγέλει την [[Καινή Διαθήκη]] στα [[Λατινική γλώσσα|λατινικά]] και απολαμβάνει την προστασία του ενοριακού ιερέα του χωριού του, του ενοριακού αββά Σελάν, συγχρόνως όμως γνωρίζει επίσης όλες τις λεπτομέρειες τις ''Αναμνήσεις της Αγίας Ελένης'', γιατί αισθάνεται απεριόριστο θαυμασμό για τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, τον οποίο θεωρεί θεό και πρότυπο επιτυχίας. Ο αββάς Σελάν εξασφαλίζει στον Ζυλιέν δουλειά διδάσκαλου για τα παιδιά του κυρίου ντε Ρενάλ, του δημάρχου του Βεριέρ.
Αυτές είναι οι αρχές του Ζυλιέν στον κόσμο της επαρχιακής αστικής τάξης. Παρά τη φυσική του ντροπή, καταφέρνει σταδιακά να αποπλανήσει την μαντάμ ντε Ρενάλ, μια αρκετά όμορφη νεαρή γυναίκα. Η ζωή του με τους Ρενάλ χαρακτηρίζεται επομένως από το έντονο πάθος του για την οικοδέσποινα και από τη δυσανάλογη φιλοδοξία του. Ονειρεύεται να γίνει ένα είδος νέου Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Η ζωή του κυριαρχείται από υποκρισία. Στο κάστρο των Ρενάλ κρύβει τα συναισθήματά του για την οικοδέσποινα και στον αββά Σελάν τον θαυμασμό του για τον Ναπολέοντα.
Στο κάστρο, ο νεαρός άνδρας κερδίζει γρήγορα τις καρδιές των παιδιών και περνά τα καλοκαιρινά βράδια με την μαντάμ ντε Ρενάλ, που τον ερωτεύεται χωρίς να το συνειδητοποιήσει. Η σχέση τους τελειώνει όταν η καμαριέρα της Ελίζα, που είναι επίσης ερωτευμένη με τον Ζυλιέν, το γνωστοποιεί στο χωριό.
Ο αββάς Σελάν στέλνει τον Ζυλιέν σε ένα σχολείο στη [[Μπεζανσόν]]. Πριν φύγει, έχει μια τελευταία συνάντηση με την κ. De Rênal, η οποία του φαίνεται πολύ ψυχρή, αν και εξακολουθεί να αισθάνεται βαθιά αγάπη για αυτόν. Εξ ου και η παρεξήγηση που θα καταλήξει σε τραγωδία. Ο Ζυλιέν μπερδεύει την αυτοσυγκράτηση με την αδιαφορία.
Στο σεμινάριο Besançon, ο Julien μισεί τους συντρόφους του, ένα είδος πεινασμένου χωρικού του οποίου η υπέρτατη επιθυμία είναι «το λάχανο τουρσί για δείπνο». Εκεί συναντά τον πατέρα Pirard, ο οποίος θα αντιληφθεί σαφώς τη φιλοδοξία του, αλλά που θα τον προστατεύσει. Θα περάσει πολλές οδυνηρές στιγμές, μέχρι την ημέρα που ο Πάτερ Παράρντ τον προσφέρει να γίνει γραμματέας του Marquis de La Mole. Έπειτα έφυγε από το Παρίσι για να αναλάβει τα καθήκοντά του με τον περίφημο αριστοκράτη, αφού είχε πραγματοποιήσει μια παράνομη επίσκεψη στη Mme de Rênal, όπου θα είχε σχεδόν χάσει τη ζωή του.
=== Βιβλίο I ===
Ο Ζυλιέν Σορέλ, φιλόδοξος γιος ενός ξυλουργού στο φανταστικό χωριό Βεριέρ, στο [[Φρανς-Κοντέ|Φράνς-Κοντέ]] της Γαλλίας, προτιμούσε να διαβάζει και να ονειρεύεται τις ένδοξες νίκες του διαλυμένου στρατού του Ναπολέοντα από το να εργάζεται στην επιχείρηση ξυλείας του πατέρα του με τους αδελφούς του, οι οποίοι τον επικρίνουν για τις πνευματικές του αναζητήσεις. Γίνεται βοηθός του αββά Σελάν, του καθολικού ιερέα του χωριού, ο οποίος εξασφαλίζει στον Ζυλιέν δουλειά διδάσκαλου για τα παιδιά του κυρίου ντε Ρενάλ, του δημάρχου του Βεριέρ. Αν και παρουσιάζεται ως ευσεβής, αυστηρός κληρικός, ο Ζυλιέν δεν ενδιαφέρεται για θεολογικές σπουδές πέρα από τη λογοτεχνική αξία της [[Αγία Γραφή|Βίβλου]] και την ικανότητά του να χρησιμοποιεί απομνημονευμένα λατινικά αποσπάσματα για να εντυπωσιάσει τους κοινωνικά ανώτερους.
Ξεκινά μια ερωτική σχέση με τη σύζυγο του κυρίου ντε Ρενάλ, η οποία τελειώνει όταν η υπηρέτρια της Ελίζα, που είναι επίσης ερωτευμένη με τον Ζυλιέν, το γνωστοποιεί στο χωριό. Ο αββάς Σελάν στέλνει τον Ζυλιέν σε ένα σχολείο στη [[Μπεζανσόν]], το οποίο θεωρεί πνευματικά πνιγμένο και κατοικημένο από κοινωνικές κλίκες. Ο αρχικά κυνικός διευθυντής της σχολής, ο αββάς Πιράρ, ενδιαφέρεται για τον Ζυλιέν και γίνεται προστάτης του. Όταν ο Abbé, ένας Jansenist, φεύγει από το σχολείο, φοβάται ότι η Julien θα υποφέρει από το γεγονός ότι ήταν ο δικός του και προτείνει τον Sorel ως ιδιωτικό γραμματέα του διπλωμάτη Marquis de la Mole, καθολικού νομιμοποιητή.
== Ελληνικές μεταφράσεις ==
* Το Κόκκινο και το Μαύρο: Πέτρος Χάρης (εκδ. Μιχαήλ Σ. Ζηκάκη, 1925), Τάκης Δραγώνας (εκδ. Αυλός, 1967), Γιώργος Σπανός (εκδ. Πάπυρος, 1972), Νίκος Αθανασιάδης (εκδ. Αποσπερίτης, 1987), Καλλιόπη Κάσου (εκδ. Ελευθεροτυπία, 2007)
== Παραπομπές ==
<references />
{{Authority control
}}
[[Κατηγορία:Γαλλικά μυθιστορήματα]]
{{WikidataCoord|display=title}}
Γραμμή 32 ⟶ 98 :
== Ελληνικές μεταφράσεις ==
<references />
{{Authority control
}
* Ο γιατρός Πασκάλ, μτφ. Δημήτρης Κωστελένος (εκδ. "Ζουμπουλάκης - Βιβλιοθήκη για όλους", 1980)
| |||