Ελένη (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναφορά Λυκόφρων για γέννηση Ελένης στη νήσο Πέφνο. |
|||
Γραμμή 41:
Στον εν λόγω μύθο η Λήδα, όπως κι η [[Λητώ]] της οποίας το όνομα φέρεται ίσως ταυτόσημο με το δικό της<ref>κατά Preller II, σ.90.</ref> γίνεται η προσωποποίηση της νύκτας όταν στο τελευταίο στάδιο ξεπροβάλει προς την ανατολή ως να κατατρέχεται ο λευκός κύκνος (η λευκή απόχρωση του ουρανού κατά το λυκαυγές) όπου παίρνοντάς τον στην αγκαλιά της λίγο αργότερα γεννιούνται οι δύο αστέρες που φωτίζουν τον κόσμο καθώς και η φωτεινή τους ενέργεια (η Ελένη) που επιδρά αντίστοιχα στη φύση.<br>
[[File:Taygetos Ilias 1.jpg|thumb|Ο Ταΰγετος, το υψηλότερο βουνό της Πελοποννήσου|331x331εσ]]
[[Αρχείο:Egg on Pefnos island.jpg|μικρογραφία|Γλυπτό σε σχήμα αυγού που απεικονίζει την ένωση του κύνου-Δία με τη Λήδα, τοποθετημένο στη νήσο Πέφνο στον Άγιο Δημήτριο Δυτικής Μάνης.]]
Ως επίγειος τόπος της θαυμαστής αυτής γέννησης των Διοσκούρων και της Ελένης φέρονται είτε οι πρόποδες του εκπληκτικού, εκ της πυραμιδοειδούς κορυφής,[[Ταΰγετος|Ταΰγετου]]<ref>Ύμν. ομηρ. ΛΘ΄,4</ref>, είτε "''[[Θεράπνες|εν Θεράπναις]]''"<ref>Πίνδαρος</ref>, είτε οι [[Αμύκλες]]<ref>Θεόκρ. ΚΒ΄ 122</ref><ref>Βιργίλ. ''Γεωργ. Γ΄, 89''</ref>, είτε ακόμα πλησίον της νήσου Πέφνου στη δυτική ακτή της Λακωνίας, κατά εκδοχή του Αλκμάνου<ref>Παυσανίας Γ΄ 26,2</ref>, τόπος για τον οποίο οι αρχαίοι Μεσσήνιοι διατείνονταν ότι ανήκε άλλοτε σ΄ αυτούς και αντιποιούνταν τους Διόσκουρους.<ref>Παυσανίας Δ΄ 31,9</ref> Επίσης ο [[Λυκόφρων ο Χαλκιδεύς]] στο ποίημά του "Αλεξάνδρα" χαρακτηρίζει την Ελένη ως "Πεφναία", υποστηρίζοντας οτι γεννήθηκε στη νήσο Πέφνο<ref>{{Cite book|title=Lykophron: Alexandra|first=Simon|last=Hornblower|publisher=Oxford university press|isbn=978-0-19-957670-8|year=2015|location=United Kingdom|page=142|url=https://books.google.com/books?id=NprxCQAAQBAJ&pg=PA142|quote=}}</ref>.<br>Ο συγκεκριμένος μύθος με τελική διαμόρφωση ότι ο Πολυδεύκης και η Ελένη είναι τέκνα του Δία, ενώ ο Κάστορας και οι έτερες κόρες της Λήδας, (Κλυταιμνήστρα, Τιμάνδρα και Φιλονόη είναι του Τυνδάρεω, συνεπώς θνητοί), είναι ο επικρατέστερος στην αρχαία ελληνική γραμματεία και κυρίως στη λυρική ποίηση αλλά και στις τέχνες. Η δε επίδραση αυτού στον αρχαίο ελληνικό κόσμο υπήρξε τόσο έντονη ώστε πολλά σημεία αυτού πέρασαν ακόμα και στις παραδόσεις που δια μέσου των αιώνων διατηρούνται ακόμα μέχρι και σήμερα. Χαρακτηριστική περίπτωση η παράδοση της βαφής των κόκκινων αυγών, (παραδοσιακό χρώμα των Λακώνων) που υπαινίσσεται τον ερχομό του εαρινού Ηλίου<ref>Αδελβέρτος Κουν (A. Kuhn) στην "''Εφημερίδα της Συγκριτικής Γλωσσολογίας"'' (Zeitschrift für Vergleichende Sprachforschung) Ι σ.456</ref><ref>Βίλελμ Σβαρτς (Wilhelm Schwartz), "Der Ursprung der Mythologie" (Berlin: Hertz, 1860), σ.229</ref><ref>P. Decharme σ.597</ref>. Στις 22 Αυγούστου 2020 εγκαινιάστηκε απο την υπουργό πολιτισμού [[Λίνα Μενδώνη]] και τον καθηγητή αρχαιολογίας [[Πέτρος Θέμελης|Πέτρο Θέμελη]], ενα γλυπτό με σχήμα αυγού και απεικόνιση της ένωσης του κύκνου-Δία και της Λήδας, το οποίο τοποθετήθηκε πάνω στη νήσο Πέφνο<ref>{{Cite web|url=https://www.culture.gov.gr/el/Information/SitePages/view.aspx?nID=3432|title=Εγκαίνια του μνημείου των Διόσκουρων, στη βραχονησίδα Πέφνο, στη Δυτική Μάνη|last=|first=|ημερομηνία=24/8/2020|website=Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://eleftheriaonline.gr/local/politismos/item/222736-me-aformi-to-avgo-tis-lidas-stin-pefno-i-gennisi-tis-oraias-elenis-kai-i-optikopoiisi-tis-mnimis|title=Πέτρος Θέμελης: Με αφορμή το «Αυγό της Λήδας» στην Πέφνο: Η γέννηση της Ωραίας Ελένης και η οπτικοποίηση της μνήμης|last=|first=|ημερομηνία=31/8/2020|website=eleftheriaonline.gr|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>.
=== Άλλοι μύθοι γέννησης ===
| |||