Σεβαστό Κιλκίς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα Επίθετα των Σαρακατσαναίων που εγκαταστάθηκαν στο χωριό είναι Λουκοβίτης και Μπίκος.

Η παλιά ονομασία του χωριού ήταν Σέσλοβο και κατοικούνταν κυρίως από [[Βουλγαρική Εξαρχία|εξαρχικούς]] οι οποίοι πριν την ανταλλαγή πληθυσμών της [[συνθήκη του Νεϊγύ|Συνθήκης του Νεϊγύ]], όταν και προσέφυγαν στη [[Βουλγαρία]], ανέρχονταν σε περίπου 200 άτομα. Η μετονομασία του χωριού έγινε στις 20/8/1927 (Φ.Ε.Κ 179/1927). Με την ανταλλαγή των πληθυσμών οι [[Βουλγαρική Εξαρχία|εξαρχικοί]] κάτοικοι αποχώρησαν για να αντικατασταθούν με [[Έλληνες]] πρόσφυγες. Στην τελευταία απογραφή του 2001 το χωριό έχει 150 κατοίκους. Πριν το [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]] στο χωριό κατοικούσαν πάνω από 400 άτομα. Στην δεκαετία του 1940 υπήρχε μεγάλη συμμετοχή των κατοίκων στις οργανώσεις της Εθνικής Αντίστασης καθώς και στον Δημοκρατικό Στρατό. Έτσι, πολλοί στο τέλος του εμφυλίου πολέμου βρέθηκαν στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης για να επιστρέψουν, όσοι επέζησαν το 1964-1966 και μετά το 1974. Το αποτέλεσμα ήταν να ερημώσει το χωριό κατά την περίοδο μετά τον πόλεμο και έως σήμερα να κατοικείται κύρια από τους γεροντότερους.

 

Σε τοποθεσία κοντά στο χωριό υπάρχουν και ερείπια παλαιού κάστρου. Η τοποθεσία στην οποία βρίσκονται τα ερείπια καλείται ''Μοναστήρι'' υποδηλώνοντας ότι τα ερείπια αναφέρονται σε παλιό μοναστήρι που εγκαταλείφθηκε παλιότερα. Τις πέτρες από τα ερείπια χρησιμοποίησαν οι πρώτοι πρόσφυγες κάτοικοι για να κατασκευάσουν τα πρώτα πέτρινα σπίτια τους. Επίσης νοτιότερα του οικισμού σε απόσταση 1 χιλιομέτρου και εντός του αγροκτήματος του οικισμού βρίσκονταν τα ερείπια ενός παλιού χωριού με την ονομασία ''Παλαιχώρ'' καθώς και τα νεκροταφεία του.