Ιροκουά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι Μοχώκ, οι Ονέιντα, οι Ονοντάγκα, οι Καγιούγκα, οι Σενέκα, και, από το 1712, οι Τυσκαρόρα, ήταν εγκατεστημένοι στα νότια και ανατολικά της λίμνης Οντάριο και ασχολούνταν με την γεωργία (την καλιέργεια καλαμποκιού, φασολιού, κολοκύθας) σε συνδυασμό με το ψάρεμα, το κυνήγι και την τροφοσυλλογή. Οι φυλές τους ήταν οργανωμένες σε εξωγαμικές μητρογραμμικές ομάδες καταγωγής ([[κλανκλάν]]), που τηρούσαν αυστηρά τον κανόνα της μονογαμίας. Οι γυναίκες ασχολούνταν με τις οικιακές υποθέσεις και τις αγροτικές εργασίες, ενώ οι άνδρες κυνηγούσαν και λάμβαναν μέρος σε ένοπλες συγκρούσεις προκειμένου να αποκτήσουν αιχμαλώτους. Οι αιχμάλωτοι στην πλειονότητά τους υιοθετούνταν από τους δεσμώτες τους. Θεωρούνταν οτι οι γυναίκες απαιτούσαν την υιοθεσία και μάλιστα οι μητέρες που έχασαν ένα γιο, καθώς ο υιοθετημένος θεωρούνταν ότι αντικαθιστά το νεκρό. Οσοι δεν υιοθετούνταν, θανατώνονταν μετά από τελετουργικά βασανιστήρια. Οι Ιροκουά ήταν οι μόνοι [[Αμερινδιανοί]] του Βορρά που επιδίδονταν σε [[ανθρωποφαγικές]] πρακτικές.