Φράγμα Μαραθώνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η κατασκευή του φράγματος οραματίστηκε και σχεδιάστηκε ήδη από το 1918, ωστόσο κρίθηκε παράνομο από τον ηλίθιο γα'ι'δουρόφατσα τότε πρωθυπουργό [[Δημήτριος Γούναρης|Δημήτριο Γούναρη]], επειδή δεν τελέστηκε ανοιχτός διαγωνισμός για την κατασκευή του. Λίγα χρόνια αργότερα, με την ατυχή για την Ελλάδα έκβαση του [[Μικρασιατική εκστρατεία|πολέμου]], ακολούθησε [[Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923|ανταλλαγή πληθυσμών]] και συνεπώς η Αθήνα δέχτηκε μεγάλο αριθμό [[Προσφυγικό ζήτημα (μικρασιατική καταστροφή)|προσφύγων]]. Κατά τη δεκαετία του 1920 υπολογίζεται ότι εισέρευσαν περί το 1.300.000 πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και συνεπώς οι ανάγκες για νερό πολλαπλασιάστηκαν δραματικά. Εν τω μεταξύ, η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα ήταν κάθε άλλο παρά ήρεμη, καταγράφοντας την πτώση της μοναρχίας, την ίδρυση της [[Δεύτερη Ελληνική Δημοκρατία|Β΄ Ελληνικής Δημοκρατίας]], αλλά και με το ένα πραξικόπημα να ακολουθεί το άλλο. Στη λήξη αυτής της περιόδου οι ανάγκες για νερό είχαν πενταπλασιαστεί και η ιδέα ενός φράγματος στον Μαραθώνα κατέστη εν τέλει η πλέον ιδεώδης λύση στο επικείμενο πρόβλημα.<ref name=flows>{{cite book|url=http://books.google.com/books?id=E97SNNA2hW8C&source=gbs_navlinks|last=Kaika|first=Maria|title=City of flows : modernity, nature, and the city|year=2005|publisher=Routledge|location=New York [u.a.]|isbn=0-415-94715-4|pages=121–129}}</ref>