Ανδαλουσία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η χωροταξική διάταξη της Ανδαλουσίας έχει μια ιστορία που ανάγεται τουλάχιστον στη ρωμαϊκή εποχή. Ωστόσο, η σύγχρονη διαίρεσή της σε επαρχίες ακολουθεί σε μεγάλες γραμμές τον διαχωρισμό του 1833, από τον Χαβιέρ δε Μπούργος. Σε αντίθεση με τις αντίστοιχες ενέργειες στη Γαλλία, οι νέες επαρχίες δεν διέφεραν πολύ από τα παραδοσιακά όρια που κατείχαν οι μεσαιωνικά και μοντέρνα χωροταξικά όρια.<ref>López και Davalillo 2000: 162.</ref> Οι οκτώ επαρχίες που προέκυψαν τότε λάμβαναν το όνομα της πρωτεύουσάς του και παρέμειναν, όσον αφορά την Ανδαλουσία, απαράλλακτες. Οι οκτώ πρωτεύουσες-επαρχίες ήταν οι [[Σεβίλλη (επαρχία)|Σεβίλλη]], [[Ουέλβα (επαρχία)|Ουέλβα]], [[Κόρδοβα (επαρχία της Ισπανίας)|Κόρδοβα]], [[Χαέν (επαρχία)|Χαέν]], [[Κάδιθ (επαρχία)|Κάδιθ]], [[Μάλαγα (επαρχία)|Μάλαγα]], [[Επαρχία της Αλμερία|Αλμερία]] και [[Γρανάδα (επαρχία)|Γρανάδα]]. Η σύντομη [[Πρώτη Ισπανική Δημοκρατία]] και ο ομοσπονδιακός της χαρακτήρας, δημιούργησε για πρώτη φορά στη σύγχρονη εποχή δύο κρατιδίων που ομαδοποιούσαν τις ανδαλουσιανικές επαρχίες, πάντα στα ευρύτερα πλαίσια της Ισπανικής Ομοσπονδίας. Έτσι οι τέσσερις δυτικές επαρχίες ενώθηκαν στην λεγόμενη Κάτω Ανδαλουσία και οι τέσσερις ανατολικές στην Άνω Ανδαλουσία.<ref>López και Davalillo 2000: 173.</ref> Με την επιστροφή της Μοναρχίας το σύστημα αυτό απομακρύνθηκε, επιστρέφοντας στο καθεστώς των επαρχιών, που στην ουσία του διατηρήθηκε μέχρι το 1978. Τότε, με την εγκαθίδρυση του καθεστώτος των αυτονομιών, οι οκτώ ανδαλουσιανικές επαρχίες ενώθηκαν κάτω από το κοινό όνομα Ανδαλουσία με πρωτεύουσα κι έδρα της Περιφερειακής Κυβέρνησης τη [[Σεβίλλη]].