Διαγωνισμός ομορφιάς (Κέυνς): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

▲Μια αφελής στρατηγική θα ήταν να επιλέξει κάποιος τα πρόσωπα που κατά τη γνώμη του είναι τα πιο όμορφα. Μια πιο εξελιγμένη σκέψη για ένα συμμετέχοντα που επιθυμει να μεγιστοποιήσει τις πιθανότητες να κερδίσει ένα βραβείο, θα ήταν να σκεφτεί το ποια είναι η αντίληψη της πλειοψηφίας για το τι θεωρείται ελκυστικό πρόσωπο και στη συνέχεια να κάνει μια επιλογή με βάση το τι θεωρει πως αποτελεί την κοινή δημόσια αντιλήψη. Αυτή η συλλογιστική μπορεί να πάει ένα βήμα παραπέρα μιας και κάποιος μπορεί να να λάβει υπόψη το γεγονός ότι και άλλοι συμμετέχοντες θα έχουν τη δική τους άποψη για το ποιές είναι οι αντιλήψεις του κοινού και να διαλέξουν αναλόγως. Έτσι, η στρατηγική μπορεί να επεκταθεί και για το επόμενο επίπεδο και το επόμενο και ούτω καθεξής. Όπου σε κάθε επιπλέον επίπεδο θα προσπαθούν να προβλέψουν το αποτέλεσμα της διαδικασίας με βάση το σκεπτικό των άλλων ορθολογικών πρακτόρων.<blockquote>

▲"Δεν είναι μια περίπτωση σχετική με την επιλογή των πρόσωπων που για κάποιον  είναι πραγματικά τα πιο όμορφα, ούτε καν για αυτα που κατά μέσο όρο η κοινή γνώμη πραγματικά πιστεύει ότι είναι τα πιο όμορφα. Έχουμε φτάσει στον τρίτο βαθμό που αφιερώνουμε την νοημοσύνη μας για την πρόβλεψη του τι η μέση γνώμη αναμένει να αποτελέι την μέση γνώμη. Και υπάρχουν, πιστεύω και αυτοί που ασκούν το τέταρτο, το πέμπτο και μεγαλύτερο επίπεδο." (Keynes, η Γενική Θεωρία της Απασχόλησης, του Τόκου και του Χρήματος, 1936).

▲</blockquote>Ο Κέυνς πίστευε ότι παρόμοια συμπεριφορά παρατηρείται μέσα στο χρηματιστήριο. Οι ανθρώποί εκτιμούν τις τιμές των μετοχών  όχι με βάση το ποια πιστεύουν οτι είναι η θεμελιώδη αξία τους αλλά για το τι σκέφτονται όλοι οι άλλοι ως προς το ποια είναι η αξία τους, ή για το τί όλοι οι άλλοι προβλεπουν για το ποια μπορεί να είναι η μέση εκτίμηση της αξίας.