Μανδραγόρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →‎Περιγραφή: Προσθήκη συνδέσμου στο λήμμα "ράγα".
Γραμμή 33:
{{Διπλή εικόνα|right|Mandrake-roots.jpg|85|Mandragore officinale fruits.jpg|85|<center> Ρίζα και καρπός μανδραγόρα</center>}}
[[File:Ernte eines Alrauns (Medicina antiqua).jpg|thumb|left|160px|Εικονογράφηση [[1250]] περ.]]
Ο μανδραγόρας, λόγω των υπνωτικών ιδιοτήτων και της ανθρωπόμορφης ρίζας του, έχει περιβληθεί από την αρχαιότητα με μυστηριώδεις, υπερφυσικές ιδιότητες και [[Δεισιδαιμονία|δεισιδαιμονίες]]. Τον χρησιμοπιούσανχρησιμοποιούσαν ως φυλαχτό για την προστασία από τον θάνατο και την ασθένεια. Θεωρούσαν, επίσης, ότι η παρουσία του οφειλόταν σε φαινόμενα [[μεταμψύχωσημετεμψύχωση]]ς ατόμων που είχαν αυτοκτονήσει και ότι όταν ξεριζωθεί βγάζει μια δυνατή κραυγή, η οποία μπορεί να προκαλέσει τη τρέλα ή τον θάνατο σε όσους την ακούσουν.<br>
Γι΄ αυτό ξερίζωναν τους μανδραγόρες νύχτα με πανσέληνο, με τη συνοδεία προσευχών και ιεροτελεστιών και με τη βοήθεια ενός μαύρου σκύλου δεμένου πάνω στο φυτό με σκοινί.
 
Στην Κρήτη συνήθιζαν παλαιότερα, να σκαλίζουν το χώμα γύρω από το φυτό του μανδραγόρα και να δένουν στη ρίζα του μίαν αίγα (κατσίκα), η οποία τραβώντας ξερρίζωνεξερίζωνε το φυτό.<br>
Ακόμη θεωρούνταν μεταγενέστερα ότι αν πιεις το [[αφέψημα]] της ρίζας του θα κάνεις αρσενικά παιδιά, εξ ου και η ονομασία του ''σερνικοβότανο''.