Ούτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η λέξη "''ούτου''" αποτελεί μεταγραφή του σουμεριακού [[Σφηνοειδής γραφή|εικονογράμματος]] που σημαίνει ''ήλιος,'' δηλαδή ''του'' <big>𒌓. Το 𒀭𒌓</big> μεταγράφεται ως ^dUTU, <big>=</big> δηλαδή DINGIR.UTU, όπουκαι τοσημαίνει ''θεός Ήλιο''ς. Το πρώτο σύμβολο, <big>𒀭,</big> μεταγράφεται ως DINGIR και είναι το σουμεριακό λογόγραμμα που σημαίνει ''θεός'' (το χρησιμοποιούσαν για να αποδώσουν το όνομα του θεού του ουρανού, που ονομαζόταν [[Άνου]])''.''<ref>Wictionary, [[wiktionary:𒀭𒌓|𒀭𒌓 [DINGIR.UTU]]] </ref><ref>Open Access Leiden University, A descriptive grammar of Sumerian.</ref><big>).</big>

Το <big>𒀭𒌓</big> εμφανίζεται στα πρωιμότερα γραπτά αρχεία (πήλινες πινακίδες) των Σουμερίων.<ref name=":2" /> 

Το "''ούτου''" (''ù-tu-(d))'' μεταφράζεται και ως "δίνω ζωή/ δημιουργώ".<ref name=":3">Halloran, J. (2006)</ref>

Στα [[Σουμεριακή γλώσσα|Σουμεριακά]] το ''é'' είναι η μεταγραφή (προφορά) του συμβόλου της [[Σφηνοειδής γραφή|σφηνοειδούς γραφής]] που αντιστοιχεί στις λέξεις ''oίκος'' ή ''ναός,'' (ή ''χωράφι'') και το ''babbar'' είναι η μεταγραφή των σφηνοειδών συμβόλων που αντιστοιχούν στις λέξεις ''λευκός'' ή ''φωτεινός'' (ή ''ανατέλλων ήλιος)''.<ref name=":3" />

Ο Ούτου είχεαποτελούσε για σύντροφο-θεάμε την [[Άντου]] στην [[Ουρούκ|Ούρουκ]], ηθεϊκό οποίαζεύγος. Η Άντου ήταν η μητέρα της [[Ιστάρ]]. Η Άντου είναι γνωστή και ως [[Άγια]] ή [[Ανουνίτουμ]] (λεγόταν επίσης και [[Σερίντα]]<ref name=":0" />)<ref name=":1" />

Στη σουμεριακή παράδοση ο Ούτου ήταν γιος του θεού της [[Σελήνη|σελήνης]], [[Νάννα (Σουμέριοι)|Νάννα]], και της [[Νινγκάλ]] (η Νιγκάλ λατρευόταν μαζί με τον Νάννα στην [[Ουρ]] και ήταν θεά της ερμηνείας των ονείρων<ref name=":2" />). Ο Ούτου ήταν δίδυμος αδελφός της [[Ινάννα]]. Στην ακκαδική παράδοση πίστευαν πως ήταν γιος του θεού του [[Ουρανός (πλανήτης)|ουρανού]], [[Άνου]], ή του θεού των [[Καταιγίδα|καταιγίδων]], [[Ενλίλ]].<ref name=":0" />