Κόνγκσμπεργκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 47:
==Ιστορία==
[[File:Silver-3d26c.jpg|thumb|Κλασικό ασημένιο σύρμα του Κόνγκσμπεργκ συλλογής της δεκετίας του 1980s. Μέγεθος {{convert|1.4|x|1|x|0.9|cm|abbr=on}}]]
[[Image:Kongensgruve_0606.jpg|thumb|right|Είσοδος στη Σήραγγα του [[Χριστιανός Ζ΄ της Δανίας|Χριστιανόυ Ζ΄]]]]
[[Image:Chr7_skraaplan.jpg|thumb|right|Εσωτερικό της Σήραγγας του [[Χριστιανός Ζ΄ της Δανίας|Χριστιανόυ Ζ΄]]]]
[[File:Fra Kongens gruve.jpg|thumb|Από τα Βασιλικά Μεταλλεία, έργο του Γιόχανες Φλίντοε το 1834, που απεικονίζει τις εργασίες στα ορυχεία του Κόνγκσμπεργκ.]]
Το Κόνγκσμπεργκ ιδρύθηκε από το βασιλιά της [[Δανία-Νορβηγία|Δανίας-Νορβηγίας]] [[Χριστιανός Δ΄ της Δανίας|Χριστιανό Δ΄]] ως [[μεταλλευτική]] κοινότητα το 1624, μετά την ανακάλυψη αργύρου. Το επόμενο έτος κατασκευάσθηκαν τα μεταλλεία αργύρου και η πόλη του Κόνγκσμπεργκ. Σύμφωνα με επίσημα αρχεία το κοίτασμα αργύρου του Κόνγκσμπεργκ ανακαλύφθηκε από τους βοσκούς Γιάκομπ Γκρόσβολντ και Χέλγκε Βερπ το καλοκαίρι του 1623. Σύμφωνα με τις ενδείξεις της εξόρυξης του αργύρου η ύπαρξη μεγάλης ποσότητας πολύτιμων μετάλλων ήταν ήδη γνωστή. Με την ανάπτυξη της βιομηχανίας εξόρυξης αργύρου η πόλη έγινε το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο της Νορβηγίας πριν από τη [[βιομηχανική επανάσταση]]. Στο μέγιστο της ανάπτυξής της η βιομηχανία αυτή και οι σχετικές με αυτή, στις αρχές του 18ου αιώνα συνεισέφεραν το 10% του [[Ακαθάριστο εθνικό προϊόν|ΑΕΠ]] της Δανίας-Νορβηγίας.
Γραμμή 57 ⟶ 62 :
Το 1683 η εξορυκτική είχε γίνει η βασική βιομηχανία του κράτους. Η ταχεία ανάπτυξη του Κόνγκσμπεργκ είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική αύξηση του πληθυσμού στα τέλη του 17ου αιώνα. Το ποσοστό των Νορβηγών στο εργατικό δυναμικό αυξήθηκε αλλά στο επιτελικό προσωπικό του επικρατούσαν οι Γερμανοί. Το Κόνγκσμπεργκ ήταν σχεδόν ένας γερμανικός θύλακας μέσα στη Νορβηγία : επίσημη γλώσσα ήταν μόνο τα Γερμανικά και αργότερα και τα Δανικά. Στο Κόνγκσμπεργκ εφαρμοζόταν επίσης το γερμανικό σύστημα δικαίου. Νομικά αυτό σήμαινε ότι η πόλη δεσμευόταν από ανεξάρτητους κανονισμούς, όπως ο μερικός διαχωρισμός της μεταλλευτικής κοινότητας από τους γενικούς νόμους της χώρας. Οι Γερμανοί εισήγαγαν ένα ''Knappshaft'', που περιελάμβανε δωρεάν ιατρική περίθαλψη, συνταξιοδοτικό πρόγραμμα, αναρρωτικές άδειες και την αργία του Σαββάτου.
Τα έσοδα από την εξόρυξη του αργύρου παρείχαν σημαντική βοήθεια στα στενά οικονομικά της Δανίας. Η [[Δανία-Νορβηγία]] βασίστηκε σε σημαντικό βαθμό στο ασήμι του Κόνγκσμπεργκ για να υποστηρίξει το συνεχιζόμενο πόλεμο εναντίον της Σουηδίας. Τα πολύτιμα μέταλλα γίνονταν όλο και σημαντικότερα για την παραγωγή νομισμάτων της Δανίας-Νορβηγίας. Ως εκ τούτου, για να πλησιάσει στην πηγή των πρώτων υλών, το Βασιλικό Νομισματοκοπείο το 1686 μετακόμισε από το Ακερσους στο Κόνγκσμπεργκ. Κατά το Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο, το 1716, η πόλη έγινε ο κύριος στόχος της παραμονής του [[Κάρολος ΙΒ΄ της Σουηδίας|Κάρολου ΙΒ΄]] στο Νόρντερχοφ (70
Τα μεταλλεία του Κόνγκσμπεργκ ήταν ιδιαίτερα γνωστά για την υψηλή τους καθαρότητα, ενώ περιείχαν ορισμένη ποσότητα χρυσού επίσης υψηλής καθαρότητας και μεγάλη ποσότητσ [[χαλκός|χαλκού]], [[κοβάλτιο|κοβαλτίου]], [[μόλυβδος|μολύβδου]], [[ψευδάργυρος|ψευδαργύρου]] και [[φθορίτης|φθορίτη]]. Από την ανακάλυψη των αργυρομεταλλευμάτων το 1623 μέχρι το τελευταίο έτος λειτουργίας των μεταλλείων το 1957 εξορύχτηκαν περίπου 15.750 τόνοι αργύρου. <ref>[https://www.mindat.org/loc-33366.html Kongsberg silver mining district] at [[Mindat.org]]</ref> Ο όγκος εξόρυξης από τα μεταλλεία άρχισε να αυξάνει ουσιαστικά στα τέλη του 17ου αιώνα. Σύμφωνα με την απογραφή του 1769 τα μεταλλεία απασχολούσαν περίπου 4.000 εργαζόμενους. Με 8000 κατοίκους συνολικά η πόλη ήταν η δεύτερη σε πληθυσμό της Νορβηγίας μετά το [[Μπέργκεν]] (και έτσι μεγαλύτερη από τη σημερινή πρωτεύουσα [[Όσλο]]).<ref>[http://www.mindat.org/loc-33366.html Kongsberg Silver Mining District]</ref>
[[File:Handcars, Kongensgruve (112-1269 IMG).jpg|thumb|right|Τα Ορυχεία Αργύρου του Κόνγκσμπεργκ]]
Σύμφωνα με την απογραφή του 1749 το Κόνγκσμπεργκ ήταν η πολυπληθέστερη πόλη της Ανατολικής Νορβηγίας. Του παραχωρήθηκε το βασιλικό εμπορικό προνόμιο - που αντιστοιχούσε σε ''πόλη-αγορά'' - το 1802. Μετά από αρκετά δύσκολα χρόνια με μειωμένη παραγωγή αργύρου από τα ορυχεία, τον πόλεμο του 1807-14 και μια σοβαρή πυρκαγιά στην πόλη το 1810, οπότε καταστράφηκαν 56 σπίτια στη δυτική πλευρά της, οι εξορύξεις συμπληρώθηκαν από την κυβέρνηση με την ίδρυση μιας βιομηχανίας όπλων το 1814. Το 1835 ο πληθυσμός είχε μειωθεί σε 3540.
Στο Κόνγκσμπεργκ βρίσκεται το Βασιλικο Νορβηγικό Νομισματοκοπείο (Νορβηγικά : ''Det Norske Myntverket''), που κόβει νορβηγικά νομίσματα και επίσης παράγει κυκλοφορούντα και συλλεκτικά κέρματα για άλλες χώρες, όπως το [[Ισραήλ]]. Ιδρύθηκε το 1686 και πήρε το σημερινό του όνομά του μετονομαζόμενο από Βασιλικό Νορβηγικό Νομισματοκοπείο (Nορβηγικά : ''Den Kongelige Mynt'') το 2004, μετά την πώλησή του σε ιδιώτες επενδυτές (το [[Νομισματοκοπείο της Φινλανδίας]] και η νορβηγική
Σε ήρεμους καιρούς η βιομηχσνία όπλων εξελίχθηκε σταδιακά και σε πολλά άλλα είδη δραστηριοτήτων υψηλής τεχνολογίας, που κυριαρχούν τώρα στην απασχόληση της πόλης. Το 1987 ωστόσο το κρατικό εργοστάσιο όπλων της πόλης (''Konsberg Vaapenfabrikk'') γνώρισε σημαντική οικονομική κρίση καθώς και κατηγορίες για παραβίαση των κανόνων της ''CoCom'' για πώληση ευαίσθητης τεχνολογίας στο [[Σύμφωνο της Βαρσοβίας|Σοβιετικό μπλοκ]]. Μετά από αυτά η εταιρεία χωρίστηκε σε πολλές μικρότερες μονάδες και πωλήθηκε εν μέρει σε ιδιώτες επενδυτές. Σήμερα οι ξεχωριστές εταιρείες ευδοκιμούν ως μια από τις κύριες βιομηχανικές ομάδες υψηλής τεχνολογίας της Νορβηγίας με επίκεντρο την αμυντική κσι ναυτιλιακή εταιρεία ''Konsberg Gruppen'', που είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο του Οσλο.
| |||