Κωνσταντίνος Ηλιάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Προσθήκη κειμένου για τη στιγμή του ατυχήματος (χτύπημε με το δεξί φτερό στην καλύπτρα οτυ Ηλιάκη) και την παράδοση του τούρκου πιλότου |
||
Γραμμή 13:
Ο '''Κωνσταντίνος Ηλιάκης'''<ref>{{Cite web|url=http://arkadi-cretan-dance.gr/%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/|title=ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΡΗΤΩΝ-ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΜΑΡΜΑΡΙΝΗΣ ΕΠΙΓΡΑΦΗΣ ΣΜΗΝΑΓΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΗΛΙΑΚΗ ΣΤΟΝ ΚΑΣΤΕΛΛΟ ΡΕΘΥΜΝΟΥ 2008|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150211121805/http://arkadi-cretan-dance.gr/%ce%b5%ce%ba%ce%b4%ce%b7%ce%bb%cf%89%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82/|archivedate=2015-02-11|accessdate=2014-06-09|url-status=dead}}</ref> ήταν [[Σμηναγός]] της [[Ελληνική Πολεμική Αεροπορία|Ελληνικής πολεμικής αεροπορίας]] που σκοτώθηκε από Τούρκο πιλότο, πάνω από το [[Αιγαίο Πέλαγος]], στις [[23 Μαΐου]] [[2006]].<ref>{{Cite web|url=https://www.newsbomb.gr/ellada/story/1084312/h-mera-poy-o-aetos-kostas-hliakis-epese-gia-xari-tis-patridas|title=Κώστας Ηλιάκης: Δεν ξεχνώ! Δεκατέσσερα χρόνια από την «μπαμπεσιά» του Τούρκου|last=Σκουλαράκος|first=Βασίλης|website=Newsbomb|language=el|accessdate=2020-05-23}}</ref> Η καταγωγή του ήταν από τον [[Κάστελλο Ρεθύμνης]] και ήταν πατέρας δύο παιδιών 1,5 και 4 χρονών αντίστοιχα.
Επιμελής Ίκαρος, ορκίζεται Ανθυποσμηναγός το καλοκαίρι του 1993 και τοποθετείται στην 120 Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος για να ολοκληρωθεί η πτητική του εκπαίδευση με αεροσκάφη Τ2. Κατόπιν τοποθετήθηκε στην 115 ΠΜ, 340 Mοίρα Βομβαρδισμού στα αεροσκάφη Α-7 Corsair.<ref>{{Cite web|url=http://www.pasoipa.org.gr/lefkoma/pilot_details/?id=699|title=Σελίδα Πεσόντος - ΗΛΙΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ - Σμηναγός|website=www.pasoipa.org.gr|language=el|accessdate=2021-01-11}}</ref>
Στις 23 Μαΐου 2006, έπειτα από [[θερμό επεισόδιο]] [[Ελλάδα|ελληνικών]] και [[Τουρκία|τουρκικών]] μαχητικών, πραγματοποιώντας αναχαίτιση τουρκικού [[F-16]], το αεροσκάφος του Κωνσταντίνου Ηλιάκη κατέπεσε κοντά στην [[Κάρπαθος|Κάρπαθο]].<ref>{{Cite web|url=https://www.tanea.gr/2020/05/23/people/kostas-iliakis-14-xronia-apo-ti-dolofonia-tou-iroa-sminagou/|title=Κώστας Ηλιάκης: 14 χρόνια από τη δολοφονία του ήρωα σμηναγού|ημερομηνία=2020-05-23|website=ΤΑ ΝΕΑ|language=el|accessdate=2020-05-23}}</ref> Συγκεκριμένα, ο χειριστής του τούρκικου αεροσκάφους RF-4, Χαλί Ιμπραήμ Οσκεμπίρ, κάνοντας έναν δολοφονικό ελιγμό, χτύπησε με το δεξί φτερό την καλύπτρα του αεροσκάφους του Ηλιάκη, με αποτέλεσμα αυτό να πάρει ανεξέλεγκτη πορεία.{{παραπομπή}} Τα συντρίμμια του μαχητικού βρέθηκαν λίγο αργότερα επιβεβαιώνοντας το τραγικό συμβάν, ενώ ο Τούρκος πιλότος κάνοντας χρήση του εκτινασσόμενου καθίσματος, βρέθηκε στη θάλασσα.<ref>{{Cite web|url=http://www.thestival.gr/society/item/525092-athanatos-dekatessera-xronia-apo-ton-iroiko-thanato-tou-sminagou-kosta-iliaki|title=Αθάνατος! Δεκατέσσερα χρόνια από τον ηρωικό θάνατο του Σμηναγού Κώστα Ηλιάκη|website=thestival.gr|language=el-GR|accessdate=2020-05-23}}</ref>▼
Στην διάρκεια αυτών των ετών φοιτά σε διάφορα Σχολεία της ΠΑ, όπως το σχολείο Όπλων και Τακτικής, αποφοίτησε το Πρόγραμμα Τακτικής Ηγεσίας και λόγω του υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης του διακρινόταν σε όλα τα είδη αποστολών. Αυτά σε συνδυασμό με τις ικανότητες και την ευσυνειδησία του τον καθιστούν έναν από τους ποιο ικανούς επαγγελματίες στον χώρο του και έτσι επιλέχθηκε το 2002,να αποτελέσει μέρος του πυρήνα των 10 Ιπταμένων οι οποίοι στάλθηκαν για εκπαίδευση στα νέα F-16 Block 52+ στις ΗΠΑ. Ολοκληρώνει την εκπαίδευση και επιστρέφει στην Ελλάδα, στην 347 Μοίρα στην Αγχίαλο μέχρι να έλθουν τα νέα Αεροπλάνα στην 115 ΠΜ.
Μετά από 8 μήνες, τον Ιούνιο του 2003 παίρνει μετάθεση για την 340 Μοίρα, την αγαπημένη του «Αλεπού», όπου αποκτά επιπλέον εμπειρία στην αναχαίτιση με τα νέα F-16 Block 52+, συμμετέχει στον σχεδιασμό και εκτέλεση Επιχειρήσεων την νύκτα και είναι παράλληλα εκπαιδευτής αέρος.<ref>{{Cite web|url=http://www.pasoipa.org.gr/lefkoma/pilot_details/?id=699|title=Σελίδα Πεσόντος - ΗΛΙΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ - Σμηναγός|website=www.pasoipa.org.gr|language=el|accessdate=2021-01-11}}</ref>
▲Στις 23 Μαΐου 2006, έπειτα από [[θερμό επεισόδιο]] [[Ελλάδα|ελληνικών]] και [[Τουρκία|τουρκικών]] μαχητικών, πραγματοποιώντας αναχαίτιση τουρκικού [[F-16]], το αεροσκάφος του Κωνσταντίνου Ηλιάκη κατέπεσε κοντά στην [[Κάρπαθος|Κάρπαθο]].<ref>{{Cite web|url=https://www.tanea.gr/2020/05/23/people/kostas-iliakis-14-xronia-apo-ti-dolofonia-tou-iroa-sminagou/|title=Κώστας Ηλιάκης: 14 χρόνια από τη δολοφονία του ήρωα σμηναγού|ημερομηνία=2020-05-23|website=ΤΑ ΝΕΑ|language=el|accessdate=2020-05-23}}</ref> Συγκεκριμένα, ο χειριστής του τούρκικου αεροσκάφους RF-4, Χαλί Ιμπραήμ Οσκεμπίρ, κάνοντας έναν δολοφονικό ελιγμό, χτύπησε με το δεξί φτερό την καλύπτρα του αεροσκάφους του Ηλιάκη, με αποτέλεσμα αυτό να πάρει ανεξέλεγκτη πορεία.<ref>{{
Αμέσως σήμανε συναγερμός σε Αθήνα και Άγκυρα. Η ελληνική αεροπορία απογείωσε 40 μαχητικά, ενώ μια ομάδα ΟΥΚ έσπευσε με ελικόπτερο στο σημείο. Παράλληλα, η Άγκυρα απογείωσε 80 μαχητικά αεροσκάφη με αποστολή την επιχείρηση έρευνας και διάσωσης σε εχθρικό έδαφος. Το παναμέζικό πλοίο που έπλεε στην περιοχή διέσωσε τον τούρκο πιλότο. Η κρίση ήταν σοβαρή και μπορούσε να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, τις οποίες καμία χώρα δεν επιθυμούσε. Έτσι με πρωτοβουλία της ελληνικής πλευράς επικοινώνησαν τηλεφωνικά οι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων ναύαρχος [[Παναγιώτης Χηνοφώτης]] και ο στρατηγός Χιλμί Οζκιόκ.
Την ώρα που οι δυο αρχηγοί συνομιλούσαν έφτασαν πάνω από το πλοίο με σημαία [[Παναμάς|Παναμά]], με διάφορα λίγων λεπτών, δυο ελικόπτερα διάσωσης: ένα ελληνικό και ένα τουρκικό. Ο Τούρκος πιλότος απείλησε με το πιστόλι του τους Έλληνες διασώστες. Μετά από λίγες ώρες και για να εκτονωθεί η κρίση οι ελληνικές αρχές, έδωσαν την άδεια στους Τούρκους διασώστες να παραλάβουν τον πιλότο κι έτσι τυπικά, οι Έλληνες τον παρέδωσαν στην [[Τουρκία]].<ref>{{Cite web|url=https://www.armyvoice.gr/2020/05/κώστας-ηλιάκης-ντοκουμέντα/|title=Κώστας Ηλιάκης: Ντοκουμέντα για τη δολοφονία του ήρωα -14 χρόνια|first=Armyvoice|ημερομηνία=2020-05-23|website=www.armyvoice.gr|publisher=|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2021-01-11}}</ref>
Στις [[28 Δεκεμβρίου]] [[2006]], στην καθιερωμένη τελετή απονομής μεταλλίων και βραβείων από την [[Ακαδημία Αθηνών]], του απονεμήθηκε το αργυρό μετάλλιο αρετής και αυτοθυσίας. Στις [[20 Μαΐου]] [[2007]] έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου προς τιμήν του, στην οδό Ακρωτηρίου στη περιοχή Άγιος Ματθαίος Χανίων. Η χάλκινη προτομή του πιλότου κλάπηκε από αγνώστους στις [[2 Δεκεμβρίου]] [[2012]] και τελικά βρέθηκε εγκαταλελειμμένη την επόμενη ημέρα σε κοντινή περιοχή.<ref name="Bima">{{cite journal| publisher=Το Βήμα | url=http://www.tovima.gr/society/article/?aid=486692 |title=Βρέθηκε η προτομή του σμηναγού Κώστα Ηλιάκη |date= 3 Δεκεμβρίου 2012 | accessdate=3 Δεκεμβρίου 2012}}</ref><ref name="ethnos">{{cite journal | publisher=Έθνος | url=http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63747690 | title=Βρέθηκε η κλεμμένη προτομή του Κ.Ηλιάκη | date=3 Δεκεμβρίου 2012 | accessdate=3 Δεκεμβρίου 2012 | archiveurl=https://web.archive.org/web/20121206014155/http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63747690 | archivedate=2012-12-06 | url-status=dead }}</ref> Το [[2008]] έγινε με αναφορά στη θυσία του η Αδελφοποίηση των [[Δήμος Χανίων|Δήμων Χανίων]] και [[Δήμος Καρπάθου|Καρπάθου]]. Οδοί με το όνομα του "Σμηναγού Κώστα Ηλιάκη", υπάρχουν προς τιμήν του στην πόλη της [[Πηγάδια Καρπάθου|Καρπάθου]] και στο [[Ηράκλειο Αττικής]].
| |||